Hoe wij de romantiek terugvonden tussen luiers en slapeloze nachten
getrouwd koppel hand in hand
Voordat we ouders werden, was alles zo simpel. We gingen regelmatig uit eten, deelden eindeloze gesprekken en hadden spontaan allerlei plannen. Maar toen kwamen de kinderen. Het bleek een prachtig, maar allesverslindend avontuur. En hoewel we nog steeds zielsveel van elkaar hielden, was het makkelijk om het romantische deel van onze relatie even te vergeten.
De stilte die insloop
Er was geen plotselinge gebeurtenis waardoor de romantiek verdween. Het ging langzaam. De avonden bestonden uit slaaptraining, flesjes, en ons mentaal voorbereiden op nóg een nacht met weinig slaap. We waren samen, maar het voelde soms alsof we naast elkaar leefden in plaats van met elkaar. Kleine irritaties, weinig tijd voor onszelf, en al helemaal geen tijd voor elkaar – het werd een soort nieuwe normaal.
Op een dag realiseerde ik me dat ik mijn partner wel zag, maar niet echt méér zag. Niet als de persoon waar ik verliefd op was geworden, maar alleen als “de andere ouder.” En dat voelde niet goed.
Kleine stappen terug naar elkaar
We begonnen klein, want met jonge kinderen is tijd schaars. Een kop thee samen als de kinderen sliepen, een klein briefje dat we in elkaars jaszak stopten, of gewoon hand in hand lopen als we de kans hadden. Het waren simpele momenten die ons aan vroeger herinnerden. Alsof we opnieuw moesten ontdekken hoe we elkaar blij maakten.
Date-avonden heruitgevonden
Uit eten gaan werd nog steeds lastig, dus maakten we een soort ‘date-nacht’ thuis. We spraken af om één keer per week de telefoons weg te leggen en echt iets samen te doen. Soms was het een serie kijken, een bordspel, of gewoon een glas wijn en praten. Het klinkt misschien eenvoudig, maar dat wekelijkse moment voelde als een mini-vakantie. Het gaf ons iets om naar uit te kijken en bouwde een band op die verder ging dan onze rollen als ouders.
Praten, écht praten
Waar we in het begin vooral praktische dingen bespraken (Wie haalt de kinderen op? Hoeveel luiers zijn er nog?), begonnen we ook weer over andere dingen te praten. Over dromen, over onze frustraties, en zelfs over dingen waar we allebei mee worstelden sinds we ouders waren geworden. Het zorgde ervoor dat we elkaar beter begrepen, en dat gaf rust. En eerlijk gezegd: ook romantiek.
Samen genieten van het ouderschap
Het grootste inzicht kwam toen we ons realiseerden dat we ook samen konden genieten van het ouderschap. In plaats van dat alleen als een taak te zien, werd het iets om samen van te genieten. Van een wandeling met z’n allen tot het samen kijken naar onze kinderen en beseffen: dit hebben wij samen gemaakt. Het gaf ons het gevoel van verbondenheid terug.
De balans tussen ouder zijn en geliefden blijven
We zijn er nog niet altijd even goed in, maar we proberen het elke dag. Soms zijn de dagen hectisch en lukt het niet, maar die kleine momenten helpen ons om de balans te houden. Het heeft ons als stel sterker gemaakt. En hoewel het niet hetzelfde is als toen we net begonnen, is het juist die groei die het zo mooi maakt.
