Zo bewaar je je geduld als de kinderen je écht gek proberen te maken

Je peuter zegt voor de 45e keer ‘nee’ die dag, je kleuter blijft maar op het bed springen, terwijl jij al tien minuten zegt dat hij zijn pyamaatje aan moet doen en dan beginnen ze ook nog eens uitgebreid met elkaar te ruziën wie er het voorleesboek mag uitzoeken – knappe moeder die dan relaxt blijft. Moeder-zijn beproeft, iedere dag opnieuw, je geduld. Kinderpsycholoog Tischa Neve geeft tips om je hoofd te allen tijde koel te houden.

Het geruststellende nieuws is dat iedere ouder te maken krijgt met momenten dat ze op ontploffen staan of daadwerkelijk ontploffen, vertelt Neve: “Het is hetgene wat me het meest verbaasd heeft én ik het meest heftig vind van het moederschap; wat kinderen allemaal in je los kunnen maken. En dat bedoel ik zowel positief als negatief. De liefde die je voor je kind voelt is groots en onuitputtelijk, maar ze kunnen je soms ook zo gek maken dat je ze echt achter het behang wilt plakken.”

En dat is eigenlijk heel logisch, vindt de kinderpsycholoog, want je kind is zo eigen, staat zo dichtbij je – dichterbij kan niet. “Omdat een kind zich bij jou helemaal veilig voelt, omdat hij weet dat jij er altijd voor hem bent en zult zijn, durft hij helemaal zichzelf te zijn – met al zijn onhebbelijke kanten. Andersom geldt hetzelfde. Juist omdat je kind onder je huid zit, kun je lastig van een afstandje kijken naar de situatie en word je er soms helemaal door opgeslokt. Tegen je baas of beste vriendin zul je niet snel uit je slof schieten, maar bij je kind durf je dat wèl.”

Wat niet wil zeggen dat het ook de voorkeur geniet om al je opgekropte woede er daadwerkelijk uit te knallen bij je hartedief. Het fijnst en best voor iedereen is natuurlijk dat je wel je geduld kunt bewaren. Zeker omdat je je na een woedeuitbarsting eigenlijk nooit beter voelt, maar juist schuldig. Maar ja, hoe doe je dat – hoe blijf je zen tijdens al die lastige opvoedmomenten?

Tischa Neve’s tips ‘n tricks:

1. Het is key om allereerst uit te zoeken wat er achter jouw opgefokte gevoel zit
*Het kan zijn dat de reden meer bij jezelf ligt dan bij het gedrag van je kind.
Misschien ben je in je hoofd met je werk bezig of ben je boos dat je partner laat is. Misschien kun je even niks meer hebben en moet je wat rust pakken. Het kan ook zijn dat je kind iets bij je triggert waar jij veel belang aan hecht. Ik ben bijvoorbeeld iemand die graag de harmonie bewaart, die wil dat het gezellig is en haar kind leuk meedoet in sociale sitiuaties. Maargoed, dat is míjn ding, dat zegt iets over mij en daar heeft mijn kind natuurlijk geen boodschap aan. Die is gewoon zichzelf en ook wel eens niet gezellig. Door in te zien wat jouw kind precies in jouw normen,- en waardenscala raakt en door dit niet uit het oog te verliezen, kun je waarschijnlijk ook rustiger blijven. En onthoud: Een kind, zeker een gevoelig kind, voelt veel aan. Als jij als moeder gestrest bent, zal een kind daarin meegaan. Zijn gedrag is dan één op één terug te voeren naar jouw gedrag.”

*Als het probleem niet in jou zit, onderzoek dan wat de oorzaak is van het gedrag van je kind
Misschien is je kind moe of overprikkeld, misschien heeft hij honger. Zoek uit wat de reden kan zijn. Daarvoor moet je je verplaatsen in de ontwikkeling en leefwijze van je kind. Dat is niet altijd makkelijk, maar het loont wel de moeite. Negen van de tien keer dat een kind ‘lastig’ gedrag laat zien, is hij eigenlijk op zoek naar verbinding en contact.
Een voorbeeld: de vader van een meisje op het kinderdagverblijf van mijn zoontje was onlangs tien dagen op zakenreis geweest. Toen hij terug was, haalde hij haar op van de BSO en zag haar dus weer sinds lange tijd voor het eerst. Hij had zich er enorm op verheugd en verwachtte een dikke knuffel maar toen zijn dochter hem zag, werd ze boos en opstandig. Op zich niet gek: bij haar kwamen toen alle emoties die zij voelde er in één keer uit. En omdat hij haar veilige haven is, kon en durfde ze zichzelf ook even te laten gaan.

2. Word niet direct boos maar stel eerst een vraag
Negen van de tien keer lopen de plannen van onze kinderen niet synchroon met de onze. Wij willen weg om boodschappen te doen, maar ons kind zit net lekker te spelen en word boos. Of je kind heeft zijn kledingkast leeggetrokken en nu ligt alles op de grond. Dikke kans dat je dan enigzins geïrriteerd reageert, terwijl het vanuit je kind helemaal niet vervelend bedoeld was; die was alleen op zoek naar zijn ridderpak. Als je benoemt wat je ziet en vraagt naar het waarom, kun je de situatie beter begrijpen en blijf je makkelijker rustig. Onthoud: Hoe de situatie eindigt hangt af van hoe wij ermee omgaan.

3. Als je voelt dat je je irritatiegrens bereikt, neem dan voor jezelf een time-out
Ga bijvoorbeeld even in je tuin staan (mits de leeftijd van je kind het toestaat om het even alleen te laten), haal diep adem, en herhaal voor mijn part een paar keer de mantra ‘ook dit gaat voorbij’. Als jij je rust kunt bewaren en even uit je emotie komt, kun je er weer helemaal zijn voor je kind en heb je de situatie snel weer op de rails.”

Oké, je bent toch boos geworden. Wat nu?

1. Je kan, zelfs tijdens het boos worden, nog in de herkansing.
Benoem wat er gebeurt, zeg bijvoorbeeld: ‘Oké, ik ben aan het schreeuwen, dit is niet wat ik wil. Ik ga nu even weg om rustig te worden en dan praten we er verder over.’ Kinderen snappen meer dan je denkt.

2. Ben je wel uit je dak gegaan? Bied je excuses aan, en leg uit waarom je ontplofte.
Misschien zat je hoofd wel vol met werkstress. Geef dat aan. Vervolgens kun je voorstellen iets anders te gaan doen, samen een boekje lezen of lekker naar buiten. Letterlijk een andere situatie opzoeken dus. Overigens is het natuurlijk niet oké als je de hele dag sorry aan het zeggen bent, dan ben je waarschijnlijk echt te druk en moet je onthaasten.”

3. Sowieso is het heel belangrijk dat je als moeder tijd voor jezelf maakt.
Anders loop je uiteindelijk vast. Moeders kunnen zoveel van zichzelf eisen: ze willen een leuke moeder zijn, een goede werknemer, een fijne partner en goede vriendin en dan willen ze ook nog helpen op school en een hobby uitoefenen. Probeer je week niet te vol te plannen. Kies ook voor jezelf en laad jezelf op door dingen te doen die jou energie geven. Het is een cliché maar zo waar: pas als je goed voor jezelf zorgt, kun je dat ook doen voor je kind.”

Tischa Neve heeft de online cursus ‘Help, ik ontplof’ ontwikkeld. In de cursus leren ouders omgaan met hun eigen emoties en die van hun kind(eren). Meer informatie vind je op: www.grootenklein.nl

Lees ook: Brief aan mijn man: “Heb geduld met me. Het wordt beter. Echt!”

Beeld: iStock