Zit jij ook in een vicieuze groentecirkel? Zeg maar ja

Renske heeft een probleem en hoopt dat jij daar ook last van hebt. Gewoon, om het leed te verzachten. En ondertussen zoekt ze naar manieren om eruit te komen. 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik zit dus in een vicieuze groentecirkel. Gelukkig hebben mijn kinderen nog niks door, maar ik wel, en ik voel me schuldig niet normaal. Straks gaan ze later nog zeggen dat ze culinair zijn mishandeld RAAP ME OP ECHT. Ik zal nu even schetsen hoe de cirkel eruit ziet.

LEES OOK: Zo lekker! Vanavond eten we deze plaattaart met gegrilde groenten

Op maandag maak ik dus broccoli, op dinsdag worteltjes, op woensdag bloemkool, op donderdag doperwten, op vrijdag sperziebonen, op zaterdag met een beetje pech weer broccoli en op zondag tomatensaus. En kom nou niet aanzetten met dat tomaten geen groenten zijn, want dat trek ik niet, jullie mogen me de tomatensaus niet afnemen stelletje vuillakken. Gewoon NIET! Nou en dan neem ik maandag weer broccoli of bloemkool en dan dinsdag worteltjes en de dag erna sperziebonen en heel soms maak ik nog wel eens fijngehakte aubergine of courgette (voor door de tomatensaus), bietjes of geroerbakte (is het een woord, ik vind het een woord) spruitjes en dat vind ik dan superopvoedkundig van mezelf maar verder draai ik dus maar in dit supersaaie groenterondje rond.

Ik weet het. Ze zeggen dat kinderen álles moeten proeven, en dat je daarom dus ook alles moet aanbieden. Anders krijgen ze later een black-out in een restaurant. Dus dat zeg ik; een professionele moeder maakt ook pastinaak, witte kool, savoie kool, zeekraal, postelein, koolraap, postelein en kousenband. En rettich. Geen idee wat het is, maar sommige zeer professionele moeders maken het.

Jullie denken nu natuurlijk: waarom maak je die shit dan ook niet stommeling? Maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik, wanneer ik inkopen doe, meestal onder Zeer Grote Druk sta. Alles moet snel snel snel bij elkaar gezocht en afgerekend worden, want het is al laat/ik heb de kinderen bij me. En ik heb sowieso ie-de-re keer teveel tassen bij me, dus als ik heel lang ga lopen emmeren over wat ik zal maken (en hoe) dan gaat mijn arm slapen en dat wil ik niet aan mijn fiets hebben hangen in onze drukke supermarkt. PLUS ik moet bovendien echt dertig keer zéker weten dat het eten straks gaat lukken (en opgegeten wordt), mijn kinderen hebben namelijk altijd rammende honger zodra ze van de opvang komen. Bovendien weet ik zeker dat ze dit meestal wel te hachelen vinden. Er is, kortom, gewoon geen tijd en ruimte om te experimenteren met pastinaak of rettich. Wat het dan ook moge zijn.

Ik heb even opgezocht wat rettich is, het zat me toch niet lekker. Rettich wordt ook wel daikon of rammenas genoemd. Het is een lange witte wortel met een pittige smaak die lijkt op radijs. Nou, weten we dat ook weer, graag gedaan!

Dan nu: hoe kom ik hier uit? En kom nou niet aan met ‘gewoon wat anders gaan maken’, want daar heb ik dus geen tijd voor. Dat zei ik net. En in het weekend heb ik vreemd genoeg ook niet echt tijd voor experimenten want dan zijn we weer druk met duuzend andere dingen. Verder wil ik zo graag weten of iemand dit überhaupt herkent? Of ben ik de enige moeder die vastzit in de vicieuze groentecirkel? Zeg maar ja, want anders voel ik me zo eenzaam. En dát moeten we volgens mij niet willen, dat ik me eenzaam voel.

Einde.

LEES OOK: Gezond eten met kinderen, hoe krijg je dat nog voor elkaar?

Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!