Wat we van mannen kunnen leren als het om opvoeden gaat

Moeders kunnen nog heel wat leren van de opvoedmanieren van hun partner, vindt Marit. Bijvoorbeeld in de volgende gevallen:

Voel je niet schuldig (hij doet het ook niet!)
Je peuter net iets te hardhandig op de bank neergezet, omdat hij al tien minuten lang weigert om zijn broek aan te trekken? Grote kans dat je daarna direct wordt overvallen door een alles verterend schudgevoel dat nog uren na suddert.
Zo niet bij De Man. Die maakt het klein en gooit het weg. Zou je ook eens moeten proberen.

Het hoeft niet perfect (hem boeit het ook niet)
In tegenstelling tot de meeste moeders halen de meeste vaders weinig eer uit het samenstellen van de perfecte outfit voor hun prinsje of prinsesje. Jouw man zal niet de eerste zijn die dochterlief in een gierend lelijk boxpakje bij de crèche aflevert. Haar in een kekke maillot hult, maar ZONDER rokje/jurkje. Of jullie zoon de roze Mini Mouse sokken van zijn zus aantrekt.
De simpele reden is dat hij het niet ziet. Of wel, maar dan boeit het hem gewoonweg niet genoeg.

Laat het gaan (dat doet hij ook tijdens een papadag! kijk maar naar dat huis na afloop!)
Ooit een middag de deur uit geweest zonder man en kinderen? Hoe zag het huis eruit bij thuiskomst? Totale chaos, toch? Jamvlekken op de bank. Vieze luiers in de hoek. Peuters met opgedroogd snot onder hun neus. Playmobielpoppetjes all over the place. Aargh!
Maar wees eerlijk: eigenlijk ben jij de enige die daar last van heeft. Niet je wederhelft en jullie bloedjes van kinderen al helemaal niet. Die zitten innig tevreden met z’n allen gebogen over papa’s zelfgebouwde spoorbaan/prinsessenkasteel. En dat al twee uur lang. 

Wees consequent (check hoe hij dat doet!!)
Mannen hebben er doorgaans geen moeite mee om de rol van boeman op zich te nemen. Nee is nee, simple as that. Een voorbeeld:

Kind: Mag ik een snoepje?
Jij: Nee, je hebt al drie snoepjes gehad vandaag. Dat is genoeg.

5 minuten later…
Kind: Mag ik alsjeblieeeft een snoepje? Ik heb honger.
Jij: Nee, als je honger hebt eet je maar een appel of boterham. Bovendien gaan we over tien minuten eten.

weer 5 minuten later…
Kind: Ik heb zo’n HONGER. Ik wil een snoepje! IK. WIL. SNOEP!!!!!
Jij: Oké, vooruit, maar dan niet meer zeuren hè? En dit is echt de laatste keer dat je vlak voor het eten snoept.

En zo zou hij het doen:

Kind: Mag ik een snoepje?
Hij: Nee, we gaan zo eten. Nu stoppen met zeuren anders krijg je nooit meer snoep.
Stilte.

Stop met vergelijken (heeft hij nog nooit van gehoord)
Moeders – vooral de kersverse exemplaren – hebben er nogal een handje van om hun kroost met dat van andere moeders te vergelijken. Stop daarmee.
Ooit een vader aan een andere vader horen vragen: “Zeg, slaapt die van jou al door? Ja? Echt? Vertel, hoe doe je dat?” Precies.

Lees geen opvoedkundige boeken (hij doet het ook gewoon op de tast)
Slaapt de baby een week niet volgens schema? Voor je het weet ben je verstrikt in een gekmakend web van opvoedkundige websites, boeken en fora, zoekend naar de mogelijke oorzaak én oplossing.
Hij, daarentegen is meer van de trail and error, houdt het hoofd koel en boekt daarmee, negen van de tien keer, hetzelfde resultaat.

Zeg waar het op staat (vinden kinderen fijn!)
Mannen zijn doorgaans vrij direct in het overbrengen van hun boodschap.
Dat kan soms bot en onaardig overkomen, maar voor kinderen werkt het. Die houden van duidelijkheid.