Wat nou slapen?!? Baby en peuter besluiten: het is partytime!
Klinkt een nachtje ouderwets doorhalen je als muziek in de oren? Ga een nachtje feesten bij Tess! Drank heeft ze niet in huis, wel een flink repertoire aan knetterende muziek. En daar hebben ze niet eens een dj voor nodig, baby en peuter zorgen voor genoeg decibellen in huis.
LEES OOK: Hoe de baby van Renée haar blij maakte met een dode mus en toch niet ging doorslapen
Party time
Het is zeven uur. Na een gilconcert van zoon 2 (want hij moest getandenpoetst worden – hoezo echt?!) is het tijd om twee boys in bed te leggen. Zoon 1 klimt in bed en zoon 2 nestelt zich tussen z’n twee beren. So far, so good. Ik fluister naar zoon 1 dat ik straks nog even bij hem kom kijken waarop hij zijn slow/wurgdans met mij probeert uit te voeren. Hij gooit z’n armen om m’n nek en is niet van plan me los te laten. Hét teken voor zoon 2 om weer op te staan en gejodel in te zetten.
Huiskamerconcert
Zoon 2 mag z’n kunsten in de woonkamer voortzetten. Daar is hij het niet mee eens. Hij wil bij zijn broer blijven. Veel gezelliger! Toch moet-ie mee. Een paar deuntjes echte muziek helpen hem wat te kalmeren. Ik hoor de stilte in de woonkamer, voel dat de armen om me heen wat slapjes worden en ik kijk opgelucht naar het slapende gezicht van mijn grootste zoon. Pff. Hij was dus écht heel moe en is toch snel in slaap gevallen.
Rock ’n roll in trappelzak
De baby is back. Z’n broer slaapt stevig, maar dat kan hem niks schelen. We zijn er niet bij, maar horen vanaf de woonkamer een enorm kabaal. Gillen, lachen, zingen en uiteindelijk ook huilen. We laten hem kabaal maken – want sussen maakt het nog veel erger – en zitten met ingehouden adem op de bank. Als zoon 1 maar niet weer wakker wordt! Na ruim een halfuur wordt het rustiger in de slaapkamer. Een kwartier later is het stil en durven we te kijken: onze kleinste man ligt ondersteboven in bed met z’n benen uit z’n slaapzak. Zijn beren liggen door de kamer geslingerd. Hij heeft alles uit de kast gehaald, maar de slaap overwon. Dat biedt perspectief voor de rest van de nacht.
Heavy metal
Dat dacht ik maar… Drie uur ’s nachts: zoon 2 is weer wakker. Eerst jammert hij en willen we hem laten liggen, maar als snel begint hij te gillen. Actie! Zijn broer moet niet wakker worden. Als ik in de slaapkamer aankom hoor ik al: te laat. Baby krijst, kleuter schreeuwt en slaat boos op z’n kussen. Het eerste couplet bestaat vooral uit verwijten: IK HEB DORST! – in babytaal. MAMA WAAR WAS JE? – de kleuter. Gevolgd door een refrein van beide jongens: IK WIL NU OPSTAAN! Het is drie uur ’s nachts. Wat zijn de opties? Opstaan in elk geval niet. Zoon 2 krijgt wat water (niet om de keel te smeren – hou op!) en zoon 1 mag bij ons in bed.
Stille nacht
Eindelijk: weer rust in de tent. Het duurde een uur, maar iedereen slaapt weer. Nog drie uur slapen: het klinkt als muziek in de oren. Ik doe mijn ogen dicht en geniet van de zachte ademhalingsgeluiden om me heen. Gelukkig val ik ook snel in slaap…
Vogeltje wat zing je vroeg…
Het volgende moment is het zes uur. Theoretisch een uur te vroeg. Maar de vogeltjes zingen uit volle borst en ik hoor vanuit de slaapkamer naast me dat mijn zoontje meekraait. Ik negeer mijn kater en sta op. Vanmiddag maar even een discodutje doen, want vanavond om zeven uur begint het liedje weer van voor af aan.
Zin in meer bed time rock ’n roll? Check dit filmpje!
