Wat je op het kinderdagverblijf vooral NIET moet doen

Femke dacht dat de kinderopvang simpelweg een plek is waar ze Max twee dagen per week naartoe zou brengen. Dat bleek toch ietwat anders in elkaar te steken. Ze blikt terug op alle fouten die ze heeft gemaakt. Zin in wat tips? Check deze do’s and don’ts!

Femke schreef: Er zijn ouders die tijdens de zwangerschap tig kinderdagverblijven aflopen om te kijken waar ze hun kleine na de geboorte zullen onderbrengen. Ik deed dat niet. Ik schreef me in bij de dichtstbijzijnde vestiging en toen Max eraan toe was om er naar toe te gaan, ben ik een keertje langsgegaan om te kijken of het er allemaal een beetje behoorlijk uitzag en of de leidsters lief waren. Naar mijn idee was het er prima toeven, dus liet ik Max er, toen hij zes maanden oud was, met een gerust hart achter. Op maandag en donderdag bracht Reinier Max heen en haalde ik Max op. Ons kind vond het er leuk en ik dacht dat dit het was: het kinderdagverblijf in zijn volle glorie.

Na twee jaar kwam ik er echter achter dat er heel wat meer komt kijken bij een kind op de kinderopvang. En ik heb op alle fronten gefaald. Het sloeg ineens in als een bom. Ik zag een moeder van een kindje bij Max op de groep gezellig kletsen met een andere moeder en besefte dat ik haar eigenlijk heel vaak met allerlei verschillende moeders zie kletsen. En nooit met mij. ‘Wat heb ik fout gedaan?’, dacht ik. ’s Avonds had ik het er met mijn man over en al pratende kwamen we tot de conclusie dat we DIE ouders zijn. DIE ouders, die buiten de groep vallen, omdat ze zo weinig betrokken zijn. Omdat ze een beetje te druk met zichzelf bezig zijn en met hun carrière. Omdat ze eigenlijk altijd haast hebben. En nergens tijd voor. Omdat ze het eigenlijk allemaal wel best vinden. Zolang kind op kinderopvang speelplezier, eten en een bed heeft, kan de rest ons (botgezegd) gestolen worden. Maar zo werkt het dus niet. Mijn man en ik vermoeden dat we paria’s zijn op het kinderdagverblijf van onze zoon. Daarom nam ik mezelf voor om het op het volgende kinderdagverblijf anders aan te pakken.

Moet jij nog aan het hele kinderopvanggebeuren beginnen? Doe dit dan NIET:

1. Niet weten in welke groep je kind zit
Ik kwam er pas jaren later achter dat mijn kind in een groep met de naam GEEL zit. Natuurlijk weet ik in welke ruimte ik Max moet ophalen, maar dat de kleur van de deur ook de naam van de groep is… tja.

2. Geen idee hebben van de namen en de gezichten van de kinderen in de groep van je kind
Als ik de groep binnenkom, zie ik eigenlijk altijd alleen maar mijn eigen kind. Pas toen een van de leidsters laatst tegen mij zei dat Max altijd zo leuk speelt met Daan en Ilse, dacht ik: ‘Eigenlijk raar dat ik niet weet wie Daan en Ilse zijn.’

3. Consequent afwezig zijn op het jaarlijkse zomerfeest
Daar leer je dus de ouders kennen van de andere kinderen van de groep, waardoor je met de moeders van andere kinderen enige band kunt opbouwen, zodat je je niet zo verloren voelt als ik… tijdens het ophalen.

4. Klusjes ontduiken
Iemand nodig om in de opvangtuin te spitten? Iemand die kerstversieringen ophangt? Schrijf je in de op lijst die eens in de zoveel tijd op de deur hangt en ontloop je verantwoordelijkheden niet omdat je het zo druk hebt. Iedereen heeft het druk.

5. De dag van de leidster vergeten
Ik hoor hier net dat die bestaat… waarschijnlijk heb ik de memo gemist.

6. Jezelf niet voorstellen aan de invaljuf
Ja, sorry. Ik weet echt niet welke van de volwassenen in de ruimte ook echt leidsters of stagiaires zijn. Misschien is het wel de moeder van Ilse en Daan.

7. Kind droppen en wegrennen
Mijn man – die dus altijd te laat is – verbaast zich erover dat er vaders en moeders zijn die op hun gemakje een boekje zitten te lezen of een puzzeltje maken met hun kind. Moeten zij niet ook keihard haasten om op tijd op hun werk te komen?

8. Je kind met een koekje in z’n hand afleveren
Eten, een fles, een knuffel, speelgoed… NIKS mogen ze meenemen naar binnen. En als je dat wel doet, krijg je “de blik”.

9. Net doen alsof je niet weet dat ze nog iemand zoeken voor de oudercommissie
Iemand moet het doen, dus als je gevraagd wordt, schijn je daarop ‘ja’ te moeten zeggen.

10. De plastic zakjes met ondergegiste kleding vergeten mee te nemen 
Ik kom er dus elke keer na vijf weken pas achter dat er beschimmelde kleding in het mandje ligt. En vervolgens vergeet ik dan altijd om er weer een extra schone broek in te leggen.

11. Niet bagatelliseren als je hoort dat je kind een ander kind geslagen heeft
Ik heb het één keer aangedurfd om te zeggen: ‘Ach, dat doen ze allemaal toch wel eens?’ en toen werd me duidelijk gemaakt dat Max echt beter gecorrigeerd moet worden. Auwww.

12. Te laat komen
Dit doet mijn man consequent. Binnen komen lopen terwijl de kinderen al aan het fruit zitten. En dan zegt de moeder die al een kwartier een boekje zit te lezen met harde stem: TE LAAT! (onderwijl met een gemene blik de kant van mijn man opkijkend)

Jullie zien het: wij zijn hele slechte ouders. Dat weten we. Mea Culpa. We gaan ermee aan de slag. Hopelijk doen jullie het beter. WORD NIET, zoals wij, DE PARIA VAN HET KINDERDAGVERBLIJF. Met deze do’s and don’ts moet dat wel lukken toch?

Lees ook: Leve het kinderdagverblijf (en wat onze kinderen leren van hun surrogaatmoeders!)