Waarom vakantie met kleine kinderen nooit helemaal relaxed is
Een plotseling zieke baby, peuters die hun knieën kapot vallen op de rustieke tegeltjes van het vakantiehuis-terras, schimmelplekken van het zwembad: op reis met kleine kinderen gebeurt er Altijd. Wel. Wat.
Het was alweer een tijdje geleden dat we in het buitenland waren geweest. Hoe dat was, een jaar geleden, dat waren we vergeten. Dat was maar goed ook, want de vakantie begon vorig jaar op het vliegveld met een gevalletje: ‘Gaan we naar het ziekenhuis en missen we onze vlucht, of bezoeken we een dokter in Frankrijk?’ We kozen voor dat laatste, want die tickets hadden ons een godsvermogen gekost en er was wel veel bloed, maar het meisje was rustig en stoer. De paal waar ze tegenaan was gelopen, werd door het luchthavenpersoneel vakkundig verwijderd. Direct na aankomst kreeg ze van een lokale dokter een mooie zwaluwstaart. Het was het hysterische begin van een verder superleuke vakantie. Waardoor we in de veronderstelling waren dat vakanties met kleine kinderen goed te doen zijn.
Maar op dag één van onze meivakantie bleek dat een grote leugen die we onszelf hadden verteld. We stapten in de auto richting Midi-Pyrénees. Wij vertrokken om 19 uur, zodat Puk en Olle de eerste helft van de reis slapend konden doorbrengen. Ik boekte een hotelkamer onder Parijs, ons vakantiehuisje in het bos lonkte, niets zat ons avontuur in de weg. ‘Het wordt geweldig!’ riep ik luid tegen niemand in het bijzonder en startte de motoren. Halverwege Parijs ging het mis. De A3 bleek dicht. Net als de A86, de A89 en de A1. Oprit na oprit reden we op schimmige B-wegen naast de snelweg door pikdonkere buitenwijken van Parijs, geen mogelijkheid om de snelweg weer op te komen. Manlief en ik kregen ruzie over de TomTom, dochterlief raakte in paniek. We kibbelden, vloekten op die klote-Fransen met hun klotewegen, Puk jammerend van angst op de achterbank. Toen kregen we de geniale ingeving alles via B-wegen te rijden. Na veel zijsporen bereikten we het hotel waar we zouden overnachten. Alwaar Olle spontaan heimwee kreeg en tot een uur of vijf ‘Ik wil hui-huis’ krijste.
Lees ook: Waarom het soms NODIG is om zonder kinderen op vakantie te gaan
De rest van de vakantie verliep totaal soepel en gladjes. Oh nee, toch niet. Want naast een oogontsteking, kreeg Puk dikke koorts en niet te verklaren pijn in haar hoofd. Daar had ze een geweldig moment voor uitgekozen: de nacht vóór 1 mei, de Dag van de Arbeid, die ze op het Franse platteland vieren door alles dicht te gooien. Puk weende bittere tranen, en in het pikkedonker drong-ie tot me door: we zitten hier in een huisje op het platteland. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is minstens 45 minuten rijden. Door de heuvels. Op slecht verlichte wegen. Morgen is alles, maar dan ook echt alles, potdicht. Wat de fok als ze nu een serieuze ontsteking heeft? Mijn hart bonkte in mijn keel, gaf manlief het commando alles over ‘rare hoofdpijn’ te googlen, terwijl ik het haar van mijn dochter streelde, meer voor mijn eigen gemoedsrust dan voor haar. Ik had net een goede plek bedacht waar een eventuele traumahelikopter zou kunnen landen, toen manlief me gerust kwam stellen; die rare pijn werd waarschijnlijk veroorzaakt door het kussen waarop ze sliep. Mijn meisje lag inmiddels ronkend op mijn borst. Zo bleef ik de hele nacht met haar liggen, ogen wijd open, tot de zon opkwam. In de vroege ochtend bleek Puk over haar koorts heen, zaten haar ogen minder dicht en huppelde ze vrolijk naar de keuken om vanilleyoghurt te pakken, die we in bed opaten.
Met dat yoghurtje in mijn hand realiseerde ik me opeens er altijd wel wat is, op vakantie. Rare ziektes, schimmelplekken opgelopen in het zwembad, voedselvergiftiging, gesloopte spullen, dingen die gejat worden, noem maar op. Het hoort er blijkbaar bij, met kleine kinderen. Maar de volgende keer stink ik er mooi niet in. Zonder Preppers-kit, EHBO-koffer, vier vuurvaste uniformen, zaklamp en extra lang houdbare chocoladerepen gaat deze dame nooooit meer op reis…
Tof als kraamcadeau of gewoon voor jezelf: bestel hier de boeken van Franke.
