Waarom de eerste verjaardag van je kind de belangrijkste gebeurtenis ooit is

Hoera! Je baby wordt jarig! De mooiste taart, de lekkerste hapjes, het ultieme cadeau: als iets wel een belangrijke aangelegenheid is, dan is het wel de eerste verjaardag van je spruit. Dit is waarom.

LEES OOK: 50 Dingen die je na het eerste jaar overleefd en voor elkaar gekregen hebt

Ze ging voor het eerst jarig worden. Mijn Puk. Mijn Pollewopje. Mijn prinses. Wat een gebeurtenis! Waren er dat eerste jaar ongelooflijk veel mijlpalen die we vierden, zoals de eerste lach, het eerste stapje en de eerste keer een pannenkoek eten, ze verbleekten bij wat in mijn geest de oppermijlpaal van weleer moest worden. De eerste verjaardag van mijn meisje. Want al gloeide ik van trots bij al die andere foto-kaart-waardige momenten, alles viel in het niet bij het bereiken van die eerste verjaardag.

Ik pakte het grondig aan. Aan alles werd gedacht. Er werd eindeloos gesoebat over de gastenlijst (moeten we het nou klein houden? Zij heeft er niks aan, al die mensen. Maar ja, we hebben die-en-die al heel lang niet gezien. Op zich wel een mooi moment om iedereen uit te nodigen, dus? En hoe doen we dat: gaat iedereen dan zitten? En moeten we oppas regelen voor de kleine kindjes die komen? En hoe laat? En wat als ze blijven plakken, ook al staat op de uitnodiging dat het drie uur duurt.) Een knaller van een uitnodiging, waarop ik drie dagen had lopen fotoshoppen, ging de deur uit. Toen ging ik eindeloos nadenken over de te serveren hapjes en drankjes. (Zal ik maar 8 liter soep maken? Als iedereen dan langer blijft plakken, kunnen ze in ieder geval een soepje eten en hoef ik niet heel erg te sloven in de keuken). Ik kocht weken van te voren een prachtig ensemble bestaande uit een tuinpakje met geweldige maillot en shirtje. Want ze moest er op haar eerste verjaardag natuurlijk wel helemaal te blits bij lopen. Met kleurende strikjes voor in haar ene plukje haar.

Ook was ik avonden lang bezig met de Ultieme verjaardagstaart. Ik wilde wel een carrousel met paardjes. Of toch maar een prinses? Zo’n fototaart, ook leuk. Wilde ik die dan bestellen bij zo’n keurige bakker? Of zou ik er eentje laten maken door die hobbykok in de buurt, die de mooiste taarten maakt in haar eigen keukentje? Echt jeetje, wat een project! Uiteindelijk werden het HEMA-tompouces met onze lievelingsfoto van haar erop. Dertig tompoesjes pronkend op een keurig gedekte tafel. Er kwamen ballonnen, slingers en een tafelkleed met bijpassende bekertjes, helemaal in één thema. Papa reed naar de Ikea voor het grote cadeau (een Bumba-tent, waar ze overigens amper in gespeeld heeft) en schoof eindeloos met het meubilair, zodat iedereen lekker kon zitten, of staan, mochten ze dat willen.

Ja, haar eerste verjaardag, het moest en zou een spetterend feest worden. Ik veranderde spontaan in een party-zilla. Zo’n mijlpaal als deze zouden we immers nooit meer meemaken, voor mijn gevoel. En dat, terwijl het niet eens een verdienste van haar was, een jaar oud worden. Ik bedoel, voor de eerste lach moet je als baby gevoel voor humor ontwikkelen. Voor je eerste stapje moet je moed tonen. En ga zo maar door. Maar één worden: dat doe je als baby gewoon. Daar hoef je verder geen bijzondere competenties voor te bezitten. Maar daar gaat het ook helemaal niet om. Want met die eerste verjaardag is iets anders aan de hand, en wel dit:

De eerste verjaardag van je kind, die vier je voor jezelf, kwam ik achter. Omdat je het hebt gehaald, dat eerste jaar. Omdat alles daarna soepeler verloopt. Omdat je eindelijk een beetje weet hoe het moet. Omdat je het – in de meeste gevallen – zonder kleerscheuren hebt overleefd. Omdat je in de weken die je naar de verjaardag toeleeft, het hele jaar nog eens doorloopt in je hoofd. Met de hoogte- en dieptepunten. Die eerste verjaardag is een moment van bezinning, een moment waarop jij kunt bedenken hoe het moederschap je inmiddels gevormd heeft. Eigenlijk is die eerste verjaardag een dubbele verjaardag: niet alleen die van je allerschattigste kindje, maar ook de eerste verjaardag van jou als moeder. Dus laten we wel wezen: dat is een bijzonder feest waardig. En eigenlijk vind ik dat je voor die speciale dag niet alleen 100 ballonnen voor je kind moet kunnen ophangen, maar ook een slinger met: ‘Hoera! Hij/zij is 1 jaar! Wij hebben het overleefd!’ Die slinger had ik niet, maar ik had wel een knaller van een eerste verjaardag. Die ik in een waas heb beleefd, overigens, hyper van de wijn en de opwinding. Die hele dag, ik kan me er amper wat van herinneren.

Gelukkig hebben we de foto’s nog.

 Binnenkort het eerste verjaardagsfeestje? Vijf supertips:

1. Hou het kort; je baby vindt alle aandacht vast enorm indrukwekkend
2. Nodig niet teveel mensen uit, zodat je zelf ook kunt genieten
3. Organiseer het feest op een tijdstip dat je baby niet hoeft te slapen
4. Schakel hulp in, zoals je (schoon)ouders of oppas
5. Zin in een thema? Op internet vind je geweldige voorbeelden, op Etsy.com scoor je leuke feesthoedjes en andere party-accessoires

Tof als kraamcadeau of gewoon voor jezelf: bestel hier de boeken van Franke.