Waarom de kraamtijd van een tweede kind zoveel relaxter is dan de eerste keer

Philippine beviel een tijd geleden van haar tweede zoon. En alles wat ze tijdens de kraamperiode van haar eerste kind ‘fout’ had gedaan, ging ze nu anders aanpakken. Namelijk zo.

LEES OOK: 9x Totaal in shock toen mijn tweede kind kwam.

– De thuiskomst
Bij mijn eerste baby raakte ik lichtelijk in paniek toen we met hem thuiskwamen. En nu??? Deze keer verschoonde ik zijn luier, gaf ik hem nog een paar slokjes borstvoeding en legde hem daarna rustig in zijn wiegje terwijl we op de kraamhulp wachtten.

– Het bezoek
Toen ik voor het eerst moeder was geworden stond de telefoon roodgloeiend, was het de hele kraamweek een soort zoete inval bij ons thuis en waren de beschuiten met muizen niet aan te slepen. Dit keer hadden we louter onze ouders, broers en zussen en onze allerbeste vrienden over de vloer die eerste week. De rest kwam daarna wel. Heerlijk rustig.

– Kado’s
Van de kraamtijd van mijn eerste kind had ik geleerd dat eten koken – of überhaupt boodschappen doen en het bedenken van een voedzame maaltijd – er redelijk bij inschoten. Dus als iemand mij nu vroeg of ik nog wensen had riep ik: een ovenschotel, graag!

– Liever lui dan moe
Een kraamvrouw hoort in bed. Dat is beter voor haarzelf en voor de baby. Maar na mijn eerste bevalling wilde ik daar niks van weten. Ik zat aangekleed en opgemaakt beneden op de bank, smeerde zelf beschuiten en haalde na twee dagen alweer een dweiltje over de vloer. Niet doen. Funest voor je lijf en uiteindelijk stort je in. Daarom liet ik mijzelf dit keer heerlijk in de watten leggen. Ik bleef een week lang boven in bed, in mijn pyama, en deed helemaal NIKS (behalve alle babygerelateerde zaken natuurlijk).

– Relaxed
Toen ik net mijn eerste baby had gekregen, vond ik dat best zwaar. De hele dag was ik in de weer met voedingen, slaapjes, flessen uitkoken, luiers verschonen en de baby troosten. Tussendoor probeerde ik er zelf nog een beetje leuk bij te lopen en het huis aan kant te houden. Ik had het druk. Totdat mijn baby veranderde in een peuter. Dat was pas druk! En dus geniet ik dit keer met volle teugen van mijn slapende baby in de kinderwagen terwijl ik met een grote glimlach door de stad loop met een warme koffie in mijn hand. Een baby is zo relaxed jongens!

– Borstvoeding
Bij kind nummer 1 was ik nogal preuts. Kwam er bezoek en moest mijn kind eten? Dan ging ik naar boven om te voeden. Uitjes plande ik om de voedingen heen zodat ik weer thuis zou zijn als meneer honger kreeg. Kortom: ik werd kluizenaar. Nu kan het mij geen reet meer schelen en haal ik gewoon mijn tiet tevoorschijn als het etenstijd is. Of er nu bezoek op de bank zit, of ik net zit te lunchen met een vriendin buiten de deur (oké, oké, ik probeer wel altijd in een hoekje te gaan zitten en gooi er een grote doek overheen om het voeden enigszins discreet te houden, maar toch. Ik vind het zelf heel wat).

– Dus ga naar buiten!
Blijf niet angstvallig binnen zitten met je baby omdat je bang bent dat hij net moet eten/poepen/in huilen uitbarst als je middenin de Zara staat? Je overleeft het heus wel, en je baby ook. Dus pak je tas, met genoeg luiers en een schoon setje kleren, en ga lekker de stad in, pak een terrasje of ga naar zee. Jullie redden het, echt!

– Huiltjes, krampjes en andere ellende
Toen ik net moeder was raakte ik lichtelijk in paniek wanneer mijn baby begon te huilen. Want wat was er aan de hand met mijn lieve, kleine, schattige ventje? En waarom krijste hij na drie uur nog steeds onophoudelijk na al mijn verwoedde pogingen hem te doen stoppen met huilen? Nu weet ik, baby’s huilen nu eenmaal. De ene meer dan de ander. Maar als de baby heeft gegeten, geboerd en zijn luier is verschoond, zit er niets anders op dan hem tegen je aan te drukken en te troosten tot het weer voorbij is.

– Regel oppas en ga uit eten met je man
Die eerste keer weg zonder mijn kind vond ik doodeng. We hadden een hele lieve oppas hoor, maar wat nou als hij niet ophield met huilen, hij niet wilde drinken uit de fles of mij enorm zou gaan missen? Toch durfde ik het na twee weken aan: de kersverse ouders gingen uit eten. Ik legde een complete handleiding klaar voor de oppas en trok met tranen in mijn ogen de deur achter mij dicht nadat ik mijn kind een half uur lang gedag had gezegd en gekust en geknuffeld. Tijdens deze eerste avond uit hebben Reinier en ik het over niets of niemand anders gehad dan ons kind. Onze beide telefoons lagen pontificaal op tafel en om de vijf minuten checkten we of we niet een berichtje hadden gemist van de oppas dat het allemaal niet goed ging thuis. Toen we ons na het hoofdgerecht (nee we hoeven geen desert meer, danku) naar huis snelden, bleek dat onze baby al die tijd vredig had geslapen en net met de oppas op de bank heel braaf zijn flesje aan het opdrinken was.
Dit keer vond ik het heerlijk om er na twee weken weer even samen uit te zijn. We dronken wijn, kletsten honderduit (waarvan niet alleen maar over de kinderen) en keken slechts drie keer naar onze mijn telefoon.

– En ja hoot daar komt-ie…. Geniet!
De kraamtijd van mijn oudste ging echt in een flits voorbij. Alles was nieuw. Nu ik dit keer een ‘profesional’ ben, probeer ik bewuster bij die kraamperiode stil te staan en denk ik geregeld: stop de tijd! Want het gaat zo snel. Ze zijn zo kort écht zo klein. Voor je weet is je jongste telg ook alweer 2 jaar oud en smijt hij de duplo door de kamer. Dus ga vooral genieten. Van dat ienimini kleine babietje. Druk hem dicht tegen je aan, aai met je wang over die zachte haartjes en snuif in zijn kleine warme nekje die heerlijke babygeur op. Want genieten, dat is het écht.

Lees ook: Krijg jij een tweede? Houd er dan rekening mee dat dit staat te gebeuren!