Waarom Annemieke’s baby niet meer uit de draagdoek komt
Annemieke zou serieus niet weten wat ze zonder draagdoek zou moeten doen. Maar misschien overdrijft ze een klein beetje. Is 10 uur per dag te veel?
De draagdoek is officieel de beste uitvinding sinds dat duizenden jaren geleden iemand ontdekte dat je van vergiste druiven wijn kunt maken. Toegegeven, in het begin is het compleet ruk met een 13 stappen tellende gebruiksaanwijzing en omknoopschema waar je een Master Degree in hogere wiskunde voor nodig hebt. Maar na vier dagen vloeken had ik eindelijk door hoe ik die lap omknoopte en sindsdien komt mijn baby er bijna niet meer uit. Want de draagdoek is ideaal. Sterker nog: het is briljant! Fantastisch! De ultieme oplossing voor iedere ouder met baby. Voordat je het je af gaat vragen: nee, ik word niet gesponsord voor dit artikel. Maar mochten draagdoekfabrikanten dit lezen en me gratis proefmonsters of geld willen sturen, graag! (Vooral geld, want ik heb al drie van die doeken).
Waarom die lap stof nou zo geniaal is? Dat heeft in de eerste plaats te maken met de overontwikkelde mama-sensor (nouja, melk-sensor) van mijn dochter. Echt, ze hadden haar als drugshond kunnen trainen, zo goed is ze. Is de mobiele melkmachine (ik dus) langer dan twee minuten en/of meer dan drie meter van haar verwijderd, dan slaat mijn baby alarm door keihard te krijsen. Ook als ze net gedronken heeft, dus daar ligt het niet aan. Dit automatische alarm werkt zelfs als ze slaapt en heeft helaas geen uit-knop. In andere woorden: Zoë wil momenteel gewoon 24/7 bij me zijn. Heel gezellig hoor, maar ik wil ook wel eens naar de WC, m’n mails checken of koffie met gebak naar binnen werken. En dat kan niet met een baby op je arm. Althans, niet zonder draagdoek.
In de doek wikkelen en omknopen is, op auto rijden na, de enige manier om mijn dochter in slaap te krijgen. Want denk maar niet dat dat kind overdag in bed een tukkie wilt doen. Verder is het lekker warm, dus buiten functioneert ze als kruik en binnen hoeft ze alleen maar een rompertje aan, wat weer scheelt in de gigaberg was die je met een newborn sowieso hebt. Maar het allerbelangrijkste is dat ik weer rustig kan plassen zonder dat het mamma-heeft-me-niet-vast alarm afgaat. (Beetje jammer dat die loshangende uiteinden van de 6m lange lap altijd in de pleepot belanden, maar OK). Dat ik m’n handen vrij heb om een boterham te smeren. En niet meer mijn baby’s leven hoef te riskeren door haar op mijn knieën te balanceren met een hete kop thee in de ene hand en de afstandsbediening van de TV in de andere. Ik sta ons nieuwe huis te verven, hang de was op en kook risotto, allemaal met mijn dochter in de draagdoek.
“Ah, dus je doet aan attachment parenting?” vraagt een kennis die me alweer met een buidel baby voor m’n buik ziet lopen. Attach-wattuh? “Nou, dat je kinderen de hele tijd bij je in de buurt moeten zijn.” Uh, ik heb een vijf weken oude baby – bij wie zou ze anders moeten zijn? De draagdoek blijkt echter symbool te staan voor een hele manier van opvoeden. Een andere kennis vraagt “Of ik nou ook al meedoe aan die modehype” – je baby dragen is blijkbaar erg hip, met doeken in allerlei printjes en kleurtjes. Ik moet ze allebei teleurstellen. Nee, ik ben geen attached parent of een modieuze hipster, althans niet dat ik weet. Die doek is gewoon verotte handig. Zo kan ik namelijk nog iets doen in de weinige uurtjes ‘vrije tijd’ naast voeden en verschonen. Het werkt overigens ook tegen mensen die denken dat ze ongevraagd aan je baby mogen zitten – als het babyhoofdje net tussen je borsten rust, denken ze gelukkig wel twee keer na om even over dat wangetje te aaien. Sinds ik daarachter ben gekomen, blijft de kinderwagen ongebruikt.
Alleen zit onze baby wel heel erg veel in haar draagdoek. Toen zelfs K. me aan begon te spreken met ‘kangoeroe’ in plaats van ‘Annemieke’ begon ik te twijfelen. Misschien overdrijf ik een beetje? Is het slecht dat ze per dag meer tijd in dat ding doorbrengt dan een gemiddelde werknemer op kantoor? Die doek is dan wel ergonomisch verantwoord, maar moet ze niet eens op haar rug of buik liggen in plaats van de hele tijd in kikkerhouding? En hoe kan ze ooit leren kruipen als ze 10 uur per dag voor mijn buik hangt? Toch maar even met het consultatiebureau gebeld. En verteld dat ik mijn baby ‘best wel veel’ in de draagdoek heb en dat we bijvoorbeeld ‘best wel lange wandelingen maken’ samen. De consultatiemevrouw zegt dat dat geen enkel probleem is een baby lang en vaak in de draagdoek te hebben: “Elke dag anderhalf uur kan best hoor.” Uh, ja, bedankt voor de info…
Annemieke kreeg de schrik van haar leven toen er zomaar twee streepjes op die test stonden. Met haar vriend K., baby Zoë en hond Dribbel (die naar alle kinderen onder de 10 gromt) woont ze in Spanje.
Lees ook: Over ‘Attachment Parenting’ en meer van dat soort onzin
