Vijf nadelen van een dikke baby

21.10.2019 05:00
Vijf nadelen van een dikke baby


Renée heeft een dikke baby. Heerlijk, die bovenbeentjes om in te knijpen. Maar ze ontdekt ook de nadelen van zo’n bol kind.

  1. Mijn kind is 3 maanden oud en draagt broekjes maat 80. Kortom; hij loopt vet-technisch wat maandjes voor. Daardoor ziet hij eruit als een mini-versie van het Michelinmannetje van vroeger, inclusief bijbehorende rollen. Zijn kin gaat in een keer over in zijn borst. Een nek? Die heeft hij niet. Nou ja, ik kon ‘m niet vinden, maar bacteriën dus wel. In zijn nekspek hadden ze zich gevestigd en al hun vriendjes uitgenodigd voor een groot voortplantingsfeestje. De dokter moest een zalfje uitschrijven om de boel te verdrijven. En hij waarschuwde: ik moest al die vetrollen goed schoonhouden, anders zat ik hier met deze warme zomer volgende week weer.
  2. Als nog één iemand het Pokon-grapje maakt, doe ik ze wat. ‘Wat geef je je kind? Pokon?’ Ha ha ha. Niet meer grappig, eigenlijk nooit geweest. En ik kan ook niet lachen om deze “Jij hebt geen melk, maar slagroom.” Bemoei je alsjeblieft niet met wat er uit mijn borsten komt.
  3. ‘Hij heeft jouw bouw.’ Mensen zeggen het echt. En bedankt. Je bedoelt dat ik net zo vet ben? Ja, dat bedoelen ze, ja. En dat terwijl ik me rot werk om die laatste twee (best netjes, toch?) zwangerschapskilo’s eraf te werken.
  4. We hebben een kledingprobleem. Meneer is zo rond dat hij kleding voor zijn leeftijd niet past. Die sta ik als een gek over zijn melkbuik te trekken, zonder we blijven gewoon steken. Dus zijn we een paar maatjes omhoog geschoven. Dat ziet er nu als volgt uit: strak maar passend om zijn dikke dijen en bolle buik, maar veel te lang. Ik probeer er maar een trend mee te zetten en rol de pijpjes van zijn jeans aan de onderkant op. Helemaal hip, zo’n skinny jeans zei iemand laatst. Ik heb netjes verzwegen dat het geen skinny exemplaar was, maar mijn kind gewoon niet zo skinny is.

Mijn zoontje krijgt borstvoeding, niks meer. Geen Haribo-snoep, geen appelsap of Danoontjes. Logisch, zou je zeggen. Waarom krijg ik dan voortdurend de vraag wat ik hem geef? Alsof we ‘s nachts stiekem samen naar beneden gaan om de koelkast leeg te roven. En al zouden we dat doen, dat gaat niemand wat aan.

Lees ook: “Ik vind mijn vrouw dik en onaantrekkelijk geworden. Kan ik dat zeggen?”