Vanessa stuurt haar baby naar een kostschool in Hongarije: “Ik heb geen tijd voor al dat gehuil.”
Vanessa (34) werkt veel te hard om ook een kind op te voeden. Baren vond ze ook niet echt haar ding. Dus nam ze een draagmoeder in India. Nu is haar dochter bijna 1, en woont het meisje in een soort kostschool in Hongarije. Een paar keer per jaar bezoekt Vanessa haar. “Lekker met je Viktor & Rolf-Bugaboo flaneren.”
“Ik wilde altijd een topcarrière. Mijn moeder zat thuis, mijn vader deed in mijn ogen alle leuke dingen, ik wilde hem zijn en niet haar. Ik ben rechten gaan studeren en bedrijfskunde, en al snel werkte ik bij een groot advocatenkantoor aan de Zuidas. Elke avond zuipen met mijn mannelijke collega’s, en dan gewoon weer om 7 uur naar kantoor. Nu ben ik een van de jongste partners van een van de grootste advocatenkantoren ooit.”
Lees ook: Ontroerend: moeder ziet haar kind geboren worden via een draagmoeder
Geen tijd voor de liefde
“In de liefde ben ik nooit echt handig geweest. Ik heb er gewoon geen tijd voor. Wel wilde ik graag een kind, maar ook daar wilde ik niet echt tijd voor vrijmaken. En ik zag ook heel erg op tegen de bevalling. Ik kan mensen ontslaan, ik kan drie nachten doorwerken en ik kan zuipen als een vent – maar een bevalling, dat leek me echt zo eng.
Toen hoorde ik van draagmoeders in India. Dat leek me wel wat. Met een Indiase arts die ik alleen via Skype sprak, heb ik alles voorbereid. We hebben zaad besteld in Denemarken, in Spanje zijn mijn eicellen eruit gehaald, die hebben ze naar India gestuurd met DHL. En daar hebben ze een vrouw bevrucht die ik niet ken.”
Gore omstandigheden
“Negen maanden later werd mijn dochter geboren. Ik heb haar drie maanden na de bevalling laten ophalen door mijn nichtje. Ik vind het een vies land, ik wilde niet zien in wat voor gore omstandigheden ze was geboren. En het leek me wel lekker om die eerste drie maanden over te slaan. Ik heb geen tijd voor al dat gehuil.
Toen Isabel eenmaal hier was, kon ze meteen naar de crèche. Ik had er een gevonden waar ze van acht uur s morgens tot 7 uur open zijn, dat was redelijk uniek, maar het was niet genoeg. Ik nam een nanny, maar ik vond het toch wel heel zwaar. Want ja, die nachten moet je toch zelf doen, en Isabel werd zeker een keer per week ’s nachts wakker!”
Kostschool voor baby’s
“Ik hoorde van een service in Hongarije, een soort kostschool voor baby’s. Ze doen er heel leuke dingen met de kinderen, veel leuker dan ik kan bedenken! Isabel kon er terecht, ook al was ze nog geen 1. Nu is ze daar. Soms ga ik er een weekendje naartoe, lekker naar een mooi hotel, uit eten in Budapest, en dan bezoek ik haar een paar uurtjes. Ik heb 5 weken vakantie, dan gaan we lekker naar een huisje aan het strand en geniet ik intens van haar. Lekker met mijn Viktor & Rolf-Bugaboo flaneren langs de boulevard!”
Dit is de eerste aflevering uit een serie extreme typetjes. Volgende week: de Oermoeder die haar kinderen het liefst baart in de achtertuin van haar nieuwbouwwoninkje. (Jullie mogen zelf raden welke elementen hieruit waar zijn – en welke verzonnen…)
Lees ook: De carrierèbitch: “Ik kan zuipen als een vent, maar een bevalling, dat leek me niks”
Foto: Thinkstock.
