Slaapproblemen, gááp, houdt het ooit op?

18.08.2018 05:00


Vinca’s kinderen hebben altijd redelijk geslapen. Desondanks kan ze zich goed voorstellen dat slaapgebrek de hel is en daarom wil ze alle vermoeide ouders een hart onder de riem steken. En een paar tips geven.

Wij hebben het geluk gehad dat alle drie onze kinderen best goede slapers zijn. Dat hardop vertellen aan vrienden met slaapdraken en jaren gebroken nachten kán je vriendschap op een hellend vlak zetten. En ik snap heel goed dat je dat niet wilt horen, want structureel slaaptekort is een hel. Of het nou aan het karakter van je kind ligt, aan je eigen consequentie, aan de slaapomgeving, of misschien een medische oorzaak heeft, niemand kiest voor een kind dat niet slaapt. Ik kreeg tijdens mijn moederloopbaan een paar tips die wij ter harte namen en die (vaak) werkten.

LEES OOK: 6 Mensen die je haat wanneer je baby niet doorslaapt.

• 7 uur regel
Leontine Borsato zei ooit in een interview: bij ons hoeven ze voor 7 uur niet aan de slaapkamerdeur te komen. Die 7-uur regel hebben wij overgenomen. Zo klein als ze waren, kwamen ze eruit vóór 7 uur, dan gingen ze hoe dan ook terug naar hun eigen bed. Ik ben er nog steeds verbaasd en verheugd over, maar het werkte!

• Deur dicht en laten huilen
Een collega van mijn man zei ooit: ‘Soms weet je het gewoon niet meer. Dan hebben ze een volle maag, schone luier, zijn niet ziek, maar blijven ze krijsen. Dan leg ik ze in bed, doe ik de deur dicht, mijn eigen deur dicht, mijn hoofd onder mijn kussen en dan zoeken ze het maar uit!’ Met een slecht gevoel en angst en beven hebben we dit een paar keer toegepast en weet je, met wat doorzettingsvermogen van mijn kant, het lukte!

• Inbakeren
Echt, wat een (logische) uitvinding! Dochter 1 maaide zo om zich heen met haar armen dat ze zichzelf continue wakker hield, inbakeren in een flanellen luier en ze sliep als een roos!

• 10 minuten regel
Soms moet je je kind gewoon even laten huilen. Dat is lastig en het voelt soms alsof ze dan uren liggen te huilen. Maar ga het eens timen, dan zul je zien dat het soms veel langer voelt dan dat het is. Ik keek bij bonusbaby vaak even op de klok en gaf mezelf tien minuten tijd, voor ik weer naar boven mocht. Heel vaak werd ze binnen die tien minuten, die voorheen voelden als een uur, dan tóch stil. Halleluja!

• Slapen in je eigen bed
Ik weet, ik begeef me hiermee op glad ijs, want naast borstvoeding roept co-sleeping vaak felle discussies op. Het is echt voor iedereen verschillend en een eigen keuze. Wij geloven er in, dat in je eigen bed slapen voor ónze kinderen (en onze eigen nachtrust) uiteindelijk beter is. Behalve tijdens ziekte en een sporadische keer van totaal uitgeputte zwakte, sliepen onze kinderen tussen ons in.

• Fles mee in bed
Menig pedagoog en de tandarts zal het waarschijnlijk afkeuren, maar bij onze beide meiden ging vanaf het moment dat ze zelf een fles konden vasthouden, een flesje melk of pap mee naar bed. Ze waren afgeleid op het moment dat wij uit de kamer vertrokken en vielen er heerlijk mee in slaap.

• De ’tv-Nanny’ methode
Bij onze ‘uit bed komende peuters’ hebben wij de methode van tv-Nanny Jo Frost toegepast. Consequent terugleggen, eerste keer zeggen: nu ga je slapen, de keren daarna terugleggen zonder praten en oogcontact maken. Het is soms even volhouden, maar uiteindelijk bleven ze in bed!

• Samen laten slapen
In het weekend laten wij nummer 1 en 2 regelmatig bij elkaar ‘logeren’. Vooral in de periodes dat er monsters op de kamers zitten, het nog te lang licht is om in slaap te vallen, of toen er bijvoorbeeld gewend moest worden aan de nieuwe kamer op zolder, werkte dat als een tierelier. Gezellig én efficiënt.
Elke leeftijd heeft zijn eigen problemen.

Momenteel zitten we zelf weer in een nieuwe fase (houdt het dan nooit op?!) met een 7-jarige die íedere avond keer op keer naar beneden komt, omdat ze ‘niet kan slapen’. Ze mag van ons lezen, spelen, wat dan ook, zolang ze maar in haar bed blijft, maar niks helpt. Met een stalen gezicht en pruillip staat ze steeds weer voor ons. De volgende morgen is ze natuurlijk altijd doodmoe, poepchagrijnig en ‘voelt ze zich niet lekker’. De gouden tip is welkom!

LEES OOK: 40 Signalen dat je lijdt aan chronisch slaaptekort.