Schoolkinderen te licht door te gezond eten

Schoolkinderen zijn steeds vaker te licht, kopte de Volkskrant onlangs. Maakten de medici zich eerst zorgen om de toename van kinderen met overgewicht, nu is er in Amsterdam een tegenbeweging gaande. Het gaat voornamelijk om schoolkinderen in de leeftijd van 5 tot en met 14 jaar en van Nederlandse komaf. 

De trend zou een mogelijk gevolg kunnen zijn van eerdere campagnes tegen overgewicht, denkt epidemioloog Yvonne Schönbeck van TNO, die in het artikel wordt opgevoerd. Volgens haar hoeven de cijfers niet representatief te zijn voor Nederland, maar ze vond het toch een opmerkelijke ontwikkeling. Ook onderzoeker Sanne Franssen oppert in datzelfde artikel dat alle belangstelling voor gezond eten en extra beweging kinderen met een normaal gewicht ertoe zou kunnen hebben aangezet om op hun lijn te letten. Of dat ook echt klopt, is nog niet duidelijk. Want: ‘Krijgen kinderen met ondergewicht te weinig eten, of krijgen ze niet de juiste voeding?’

Lees ook: Net moeder geworden? Onthoud dan deze dingen.

Wat de precieze oorzaak ook mag zijn, in mijn omgeving zie ik opvallend veel ouders die heel bewust met gezond eten omgaan. Sommige durf ik zelfs rigide of krampachtig te noemen. Misschien moet ik hier wel even de kanttekening bij maken: ja, ik probeer te letten op de suikerinname van mijn kinderen, maar op de een of andere manier eindig ik in de supermarkt toch altijd weer met een zak chup a chup lolly’s in mijn boodschappenmandje. Terwijl ik natuurlijk ook een rol  crackers mee had kunnen nemen. Maar dat is zo saai. Gisteren mocht mijn dochter proefzwemmen voor haar A-diploma. En natuurlijk vierden we dat na afloop met een chocoladetaartje, gekocht bij de lekkerste banketbakker van Amsterdam. Man, ze ziet me al aankomen met een droog biscuitje. En gelijk heeft ze.

Ik begrijp dat kinderen met allergieën en intoleranties bepaalde voedingswaren zoals brood of melk  beter niet kunnen nuttigen. En er is niets mis met gezond eten, maar je kunt ook doorslaan. Ik ken mensen van wie de kinderen elke ochtend havermout aangemaakt met gekookt water moeten eten. Omdat dat nou eenmaal “gezond” is. Om de boel nog enigszins leuk aan te kleden mogen ze er wel gojibessen of verschillende rauwe noten doorheen roeren. O joy. De moeder in kwestie bezweert me dat ze het echt lekker vinden. Jaja. Wat is er mis met zo nu en dan een boterham met een lekkere laag roomboter en dikke plak kaas?

Laatst kwam mijn dochter thuis met de vraag of ik ook een keer zelfgebakken bananenbrood mee wilde geven naar school, in plaats van brood met pindakaas en jam. Ze had het een klasgenootje zien eten en wilde dat ook wel eens proeven. Leek me  prima, ik flanste op woensdagmiddag wel even een bananenbrood in elkaar. Toevallig kwam ik niet veel later de moeder van het meisje tegen in de supermarkt en vroeg haar naar het recept. ‘Iets met banaan, walnoten, bloem en melk?’, opperde ik. Vol afschuw keek ze me aan. Melk?! Ze spuugde het woord uit alsof het vergif was. Verbaasd vroeg ik of haar kind soms een lactose-intolerantie had. Dat was niet het geval. Ze had een keer gelezen dat melk helemaal niet zo gezond was en gebruikte sindsdien alleen nog maar soya- en amandelmelk. Ook suiker kwam er bij haar thuis niet meer in. Ik keek naar mijn mandje met daarin een anderhalf liter plak melk, chocolademelk en Cornetto-mini’s. En voelde me betrapt. Voor de zekerheid kocht ik ook een pak amandelmelk, en vooruit, een fles guavesiroop en verwerkte deze in in het bananenbrood. Het smaakte nergens naar. Vond ook mijn dochter, want ze heeft daarna nooit meer gezeurd om bananenbrood in haar lunchtrommeltje.

Lees ook: Kinderen ondervoed door veel te gezond eten.