Pubers: hoe je ze overleeft (en stiekem van ze geniet)

27.11.2024 12:00
moeder en tiener dochter die aan het knuffelen zijn


Pubers zijn een uniek ras. Soms zijn ze hilarisch en inspirerend, en vijf minuten later drijven ze je tot waanzin. Maar als je weet hoe je ze moet aanpakken, zijn die jaren niet alleen overleven, maar zelfs best leuk.

De kunst van loslaten
Pubers willen onafhankelijkheid, maar dat voelt voor ouders vaak als een vrij val zonder parachute. Je eerste reactie? Alles controleren. Maar pubers groeien het meest als je hen leert zelf keuzes te maken – en soms fouten. Dat is eng, maar broodnodig. (Adem diep in en laat los, mama!)

De taal van pubers ontcijferen
“Hoe was school?”
“Gewoon.”
En daarmee is het gesprek klaar. Pubers communiceren op mysterieuze manieren. De truc? Stel open vragen en toon oprechte interesse, maar dring niet te veel aan. Of wacht tot ze ineens, om 22:30 uur, besluiten hun hele levensverhaal te vertellen.

Humor als geheime wapen
Niets werkt beter tegen puberdrama dan een flinke dosis humor. Zuchten ze overdreven over hoe ‘oneerlijk’ alles is? Speel mee en zeg: “Je hebt gelijk, het leven is vreselijk. Zal ik alvast een mini-huisje voor je regelen?” Lachen breekt de spanning – meestal.

Grenzen stellen (en ze verleggen)
Pubers zullen altijd proberen je regels te testen. Dat is hun baan. Jouw taak? Grenzen stellen en consequent zijn, zelfs als het lijkt alsof ze het je nooit in dank afnemen. Spoiler: ze hebben die structuur hard nodig, ook al geven ze dat pas over tien jaar toe.

Zie ze voor wie ze zijn
Ja, ze kunnen brutaal, lui of onredelijk zijn. Maar achter die grote mond zit vaak een onzeker kind dat worstelt met wie het wil zijn. Zoek naar momenten om ze te laten zien dat je trots bent op hun groei, zelfs als dat betekent dat je een compliment moet inpakken in sarcasme.

Het moment dat je ze weer ‘leuk’ vindt
Het gebeurt plotseling: een gesprek waarin ze je verbazen met hun inzichten. Of een oprechte glimlach die laat zien dat ze nog steeds jouw kind zijn, ondanks al die oogrollende dagen. Dat zijn de momenten waarop je weet dat die puberjaren ergens naartoe werken.