Schokkende ontdekking: premature baby’s vaak niet goed behandeld.
Een kind dat te vroeg ter wereld komt, krijgt vaak te maken met allerlei complicaties. Gelukkig kan er een hoop gedaan worden om een premature baby toch te laten overleven. Echter blijkt nu uit onderzoek dat dat regelmatig niet, of in ieder geval niet goed genoeg, gebeurt. Waardoor er teveel kindjes onnodig overlijden.
In de Volkskrant van afgelopen weekend werd een onderzoek van de British Medical Journal aangehaald, waaruit blijkt dat meer dan de helft van de te vroeg geboren baby’s niet volledig volgens de richtlijnen behandeld worden. Kinderen die tussen een zwangerschapsduur van 24 en 32 weken geboren worden leiden tot maar liefst de helft van alle babysterfte. Deze baby’s lopen namelijk tegen allerhande gezondheidsproblemen aan, omdat ze gewoon nog niet ‘af’ genoeg zijn om het leven buiten de baarmoeder het hoofd te kunnen bieden. Zo zijn hun longen niet rijp en kunnen ze dus moeilijk zelfstandig ademen. Ook zijn ze niet in staat hun eigen temperatuur op peil te houden en krijgen ze vaak last van hersenbloedingen en infecties. Om het risico op overlijden aan deze complicaties zo minimaal mogelijk te houden, zijn er een aantal protocollen die artsen allemaal zouden moeten uitvoeren. Alleen blijkt nu dat dat vaak maar gedeeltelijk gebeurt, met alle gevolgen van dien.
Lees ook: Als je een reflux-baby hebt.
Een moeder die prematuur dreigt te bevallen zou altijd naar het ziekenhuis moeten met een afdeling neonatalogie en daar een injectie met corticosteroïden moeten krijgen voor het versnellen van de longrijping. Vervolgens moet de temperatuur van het kind na de geboorte boven de 36 graden gehouden worden en moet de beademing ondersteund worden. Uit het Britse onderzoek onder 7.336 kinderen uit verschillende landen bleek dat er weliswaar altijd een paar van deze behandelingen werden uitgevoerd, maar regelmatig niet het hele pakket. Slechts 58 procent van de prematuur geboren baby’s kreeg het hele pakket aan benodigde behandelingen aangeboden. Dat er nog steeds veel prematuren komen te overlijden is in dat licht dus niet bepaald verwonderlijk.
Zijn artsen nalatig, of is het een kwestie van onwetendheid, stress en domme pech? Dat is de vraag. Onderzoekers kunnen vooralsnog niet goed verklaren waarom zoveel prematuren niet behandeld worden zoals zou moeten. Je kunt je voorstellen dat een dergelijke vroeggeboorte vaak zorgt voor veel spoed en stress, waardoor er makkelijk dingen over het hoofd gezien worden of fout gaan. Daarnaast is het ook altijd maar de vraag of behandelen zin heeft. Als een kind erg zwak is, moet je dan wel alle toeters en bellen uit de kast trekken om het te proberen op te lappen? Of zorgt dat eigenlijk voornamelijk voor veel ongemak, pijn en ellende bij het kindje zelf? Want ook dat kan natuurlijk een afweging zijn om bepaalde dingen niet te doen. Maar ja, hoe bepaal je wat het waard is en wat niet? Dat gebied blijft nou eenmaal grijs.
Het onderzoek concludeert dat 18 procent van de Europese babysterfte voorkomen zou kunnen worden als alle prematuur geboren baby’s volledig volgens het protocol behandeld worden. En dat is natuurlijk wel een aanzienlijk aantal. Of deze kinderen het op de langere termijn allemaal blijvend zouden overleven, daarover valt alleen weinig te zeggen. Maar het lijkt het mij sowieso de moeite waard om gewoon altijd maar alles te doen wat in de boekjes staat. Want ieder kindje heeft recht op de allerbeste kansen die het maar kan krijgen, ook als het in eerste instantie maar heel weinig kans lijkt te maken.
Lees ook: Elf dingen die je niet moet zeggen bij een vroeggeboorte.
(Bron: Volkskrant)
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
