Portie Peuterpraat #5: Bloemenmeisje
Adindah is een working mom: projectmanager en thuis goed chaotisch. Als hobby heeft ze alle ballen hooghouden. Zo nu en dan schrijft ze over haar leven met de draak, prinses en heks in één: Loua (3). Deze keer schrijft ze over haar dochter als bloemenmeisje: als dat maar goed gaat.
‘We willen vragen of Loua bloemenmeisje wil zijn op onze bruiloft?’ Mijn schoonbroer en zijn toekomstige vrouw kijken ons aan. Ah wauw. Wat bijzonder. Ik zie mijn kleine fee voor me, in een prachtige oudroze jurk met schattige bloemetjes in haar haren gevlochten, terwijl ze haar pastel getinte rozenblaadjes over de loper verspreidt, alsof ze zo uit de droomvlucht in de Efteling is gefladderd. De droom van veel kleine (en minder kleine) meisjes.
Bridezilla in de dop
Back to reality. In de auto terug naar huis word ik stiller. Mijn vriend vraagt wat er is en ik bedenk me dat het prachtige plaatje in mijn hoofd wel eens heel anders kan uitpakken. Want naast het feit dat onze dochter de mooiste prinses op de wereld is, is ze ook een draak. En een heks. Als mevrouw geen zin heeft om bloemblaadjes te strooien, kan het ook zomaar zo zijn dat ze als een orkaan begint te tieren en ze de bloemetjes het liefst tegen iedereen aan begint te smijten. En hoe kan ik haar tijdens de ceremonie een heel uur uur lang stil en rustig houden? Hoe doen we dat dan met haar middagslaapje? Want als we die skippen wordt het met de minuut meer een nachtmerrie dan een sprookje.
Naast de mooiste prinses is onze dochter ook een draak. En een heks
In de weken naar de speciale dag toe, probeer ik haar voor te bereiden. Ik doe een poging tot invlechten van haar mooie haar, maar dit wordt direct onderbroken door haar sterke eigen mening (die ik normaal erg waardeer): ‘IK WIL GEEN VLECHT.’ Samen spelen we “altaartje” en hebben we onze mandjes gevuld met grassprietjes, die we naast het pluizige publiek van beren en poppen gooien. Ze loopt doodleuk de andere kant op en gaat een boek lezen. Ik zucht.
LEES OOK: Portie Peuterpraat #1: Vliegende eierkoeken
Voor het echie
Op de dag zelf leg ik haar mooiste jurk klaar en hoop ik met alles wat ik in me heb dat ze ‘m aantrekt. ‘Ja, ik wil,’ zegt ze. In de auto onderweg naar de trouwlocatie valt ze in slaap. Middagdutje afgetikt. We staan op de loper die naar het altaar leidt. Mijn vriend en de bruidegom staan aan het einde. De verse rozenblaadjes zitten in onze mandjes. ‘Mama, nu lopen we samen naar papa, toch?’ vraagt mijn prinses vertederend.
Even voelt het alsof ik naar mijn toekomstige man loop en het mijn eigen bruiloft is. Ik kijk naar onze kleine meid en zie haar sierlijk – doch een beetje lomp – strooien. Er rolt een traan over mijn wang. We lopen naar voren en de bloemblaadjes vallen over de loper, de andere gasten kijken vertederend toe: het is een prachtig plaatje. Vandaag is onze draak een echte prinses en vieren we de liefde.
Foto: Adindah Hutjens
Adindah Hutjens (1984) is een working mom: projectmanager en thuis goed chaotisch. Als hobby heeft ze alle ballen hooghouden. Zo nu en dan schrijft ze over haar leven met de draak, prinses en heks in één: Loua (3). Met een babybroertje op komst staat er weer een hoop te gebeuren.
