Pesten 2.0. (Niet in de klas, maar op whatsapp)

Wist je dat de meeste kinderen al op de basisschool een eigen smartphone krijgen? Julie sprak een juf over hoe het er in haar klas, groep 6, aan toe gaat. Behalve continue bereikbaarheid en stiekem whatsappen in de klas, blijken al die mobieltjes ook een nieuwe vorm van pesten met zich mee te brengen. “Marie is echt een kuthoer.”

Anne is docent op een grote basisschool in een goede wijk. Ze vertelt: “Toevallig heb ik laatst geteld en 20 van de 23 kinderen in mijn groep 6 hebben een telefoon. Het zijn kinderen van pas 9 en 10, maar sommigen hebben gewoon al een iphone 6 of de nieuwste Samsung. De regel op onze school is dat je je telefoon niet aan mag hebben staan in de klas. De kinderen vinden het heel moeilijk om zich daar aan te houden. Als de bel gaat en ik zeg: “12 uur, tijd om je jas te pakken!”, grijpen ze massaal naar hun mobieltje om te kijken hoeveel gesprekken en whatsappjes ze hebben gemist. Van wie dan?! Hun ouders weten dat ze op school zitten en hun vriendjes horen ook gewoon op school te zitten.”

LEES OOK: Gaat je kind naar school? Dan moet je deze termen écht kennen

Behalve telefoonverslaafden-in-de-dop, brengt de smartphone in de klas ook andere problemen met zich mee. Anne ontdekte dat er stiekem werd gepest via Whatsapp.
“Op de deur van onze school hangt een groot bord met de tekst: Dit is een anti-pestschool! Maar met al die mobieltjes in de klas, kun je dat tegenwoordig niet meer beweren. Ik dacht ook dat het in mijn klas niet gebeurde, totdat ik tijdens de gymles een telefoon leende van een leerling om de tijd bij te houden. Een andere leerling was die dag ziek thuis en reageerde in een groepswhatsapp die heette “De anti-Marie-app”.
Marie is een meisje in mijn klas. Ik was stomverbaasd. Die middag heb ik in de klas aangekondigd dat ik iets ‘heel ergs’ moest bespreken. Het jongetje wiens telefoon ik had geleend, had wel een idee waar het over zou gaan. Ik heb de klas verteld dat ik heel erg geschrokken was en heb gevraagd wie er allemaal in deze “anti-Marie”groep zaten. Dat bleek bijna de hele klas te zijn. De rest van de middag hebben we erover gepraat. Ik heb iedereen een moment gegeven om zijn excuses te maken en precies te vertellen waarom ze in deze appgroep zaten en waarom ze onaardig hadden gedaan. Dat gesprek heeft bijna twee uur geduurd.”

En het bleef niet alleen bij praten. Anne vroeg de leerlingen om hun mobieltjes er bij te pakken en allemaal een stukje voor te lezen van wat ze getypt hadden.

“Dat varieerde van “Marie is onaardig” tot “zij is echt een kuthoer”. Toen ik vroeg hoe ze zich zouden voelen als iemand zoiets over hen zou zeggen, kregen ze tranen in hun ogen. Het zijn pas kinderen. Ze hadden écht niet door dat die teksten die ze zo makkelijk typen, zo hard aankomen. De meeste mogen thuis ook 21+ games spelen waarbij ze dit soort harde taal dagelijks in de chatbox zien langskomen. Ik denk dat het voor onze school en alle andere scholen een verplichting wordt om onze kinderen te leren hoe je omgaat met mobiele telefoons en internet. Anno 2015 is dat hard nodig.”

Inmiddels is de anti-groep verwijderd en hebben de kinderen op Anne’s initiatief een nieuwe groep aangemaakt, “De leuke kinderen van groep 6”-groep, waar iedereen met een smartphone in zit. Anne: “Ze versturen er grappige filmpjes en moppen naar elkaar. Toen we laatst weer gymles hadden, bood hetzelfde jongetje uit zichzelf aan dat ik zijn telefoon wel weer mocht lenen. Hij zei: “Als je nu iets ziet langskomen, weet ik zeker dat je er alleen maar om zult lachen juf!”