Pas op: kindernamen die een beetje anders klinken dan bedoeld
Heb je eindelijk die ene leuke babynaam gevonden én in gebruik genomen, ontdek je dat mensen ‘m toch net even anders verstaan. Oepsie. Klinkt je kind ineens als een pornografische vakterm.
Een tijdje geleden was ik op een babyshower van een zwangere vriendin. De enige hint die ze over haar gekozen jongensnaam wilde geven, was dat-ie in het Engels iets moois betekent. “Dick!”, riep een ander meteen. Het bleek, eenmaal geboren, Duuk. Als je dat op z’n Engels uitspreekt, is dat inderdaad een galante naam. Zelf ben ik ook van de Hollandsche voornamen en val ik als een blok voor Duuk. De voornamen van mijn kinderen zijn in het Engels niet zo fraai, maar wel uitspreekbaar. Voordat we bij ons drietal op de Nederlandse toer gingen, heb ik me toch afgevraagd: vind ik het erg als hun namen in het Engels in eerste instantie een beetje moeilijk lijken?
LEES OOK: Hóe heet jij?! Beste ouders, geef je kind alsjeblieft een normale naam.
Auto en onderzeeër?
Nee, moeilijk vind ik niet erg. Zolang ze maar niet klinken alsof ze iets anders zijn. Ik moest denken aan een voorval met een bevriend stel: Otto en Jeanne-Marie. Ze stelden zich eens voor aan een paar Amerikanen en die stonden met open mond naar ze te kijken, om vervolgens te vragen: “Auto and submarine? What the hell do you Dutchies name your kids after?” Heer-lijk, ik hou van dit soort fonetische foutjes. Ik ben er gevoelig voor, ik hoor ze overal. En dat maakt dat veel kindernamen voor mij direct afvielen, terwijl ik sommige echt fraai vond. Zo vind ik het Franse Noé heel aardig voor een jongetje, maar het klinkt toch wel erg als ‘no way.’ Zo, de kop is eraf, nu ga ik los.
Potentieel aantrekkelijke naam
In de buurt woont een jochie dat Novak heet. Ook zoiets: ik vind het een stoere, leuk-aparte naam. Maar ja, ‘no fuck’ klinkt me loopbaantechnisch niet zo handig in de oren. En Siemen, hier ook op papier een kanshebber geweest. Beetje in dezelfde categorie, want in het Engels klinkt het als sperma. Als een Siemen mij een hand geeft om zich voor te stellen, zie ik ze al zwemmen. Mijn peuter hoorde laatst dat een moeder haar dochtertje Hailey riep. Hij begon meteen te zingen: “Helikopter, helikopter, mag ik met je mee omhoog?” Altijd als ik een Luna zie (of hoor), denk ik aan lunatic. Jammer dat mijn brein dit doet, want ik vind het een potentieel aantrekkelijke naam. Hetzelfde geldt voor Elias, één van mijn favorieten. Ik kon me maar niet losmaken van het Engelse ‘alias’ en Elian (smelt!) klinkt voor mij te snel als ‘alien’. Jet: helemaal mijn Hollandse smaak, maar ik zie meteen een Boeing 747 opstijgen. Roemer, ook uit de ouderwetse groep en dol op, maar ‘rumour’ doet pijn aan mijn kalme ziel. Jess? Stoer, maar ‘no’. Kars, net iets teveel Disney-autofilm-achtig. Kort en krachtig voor een jongen is Bent, maar: “Hoezo draag je me op om te bukken? Ik ken je pas net!” En dan Jorrit, enig, maar: “I’m it? Tikkie, nu ben jij hem!” Zucht.
Het kiezen van een naam
Taalgevoelig zijn is dus best een handicap bij het kiezen van een leuke naam. Smaken verschillen gelukkig en ik vind het alleen maar fijn voor anderen als zij hier geen last van hebben: dat maakt het leven een stuk gemakkelijker. Maar als je hier wel gevoelig voor bent, dan wil ik je ook niet horen klagen als iedereen jouw Jax (Jex) uitspreekt als Jaks, of jouw Damon als (hallo jaren ’80) Ramon-met-een-D. Speel op safe als je niet wilt dat je kind (of jij) altijd moet doen alsof hij meedoet aan het Groot Dictee zodra hij zegt wie hij is. Of als hij in een andere taal een sterk verhaal moet ophangen om zijn gênant klinkende naam te ontgrappen. Ben je zwanger en hoor jij ook snel dingen die er niet per se zijn? Laat dan je naam naar keuze nog een extra keer over je tong rollen en luister maar eens goed.
Lees ook: Zó kies je de beste naam voor je baby.
