Opvoed shortcuts die moeders nemen (maar waar ze niet over praten…)

Voordat ze Max kreeg, had Femke een vastomlijnd idee van hoe ze het ouderschap ging aanpakken. Het bleek helaas niet zo’n eitje te zijn als ze dacht. In huize Sterken wordt best vaak gesmokkeld in de opvoeding en verzorging. Eigenlijk net iets TE vaak. Herken jij dit ook?

Lees ook: Dit zijn de allerstoutste dromen van een moeder! Heb jij ze?

1. Je baddert je kind te weinig
Baby’s schijnen om de paar dagen in bad te moeten en peuters zijn vaak zo vuil dat ze eigenlijk iedere dag moeten, maar toch red ik het bijna nooit om mijn kind volgens het boekje te wassen. Ik ben al blij als ie na de opvang iets van eten naar binnen werkt. Daarna begint ie standaard te janken van moeheid, dus stop ik em snel in bed. (Daarbij ben ik zelf ook zo kapot van mijn werkdag dat ik die struggle van het badderen Echt Niet Trek)

2. Je laat je kind net iets te lang huilen in z’n bedje
Op woensdag, dat is mijn mamma-dag, kijk ik echt uit naar die twee uurtjes dat Max nog slaapt. Meestal is het tussen 13 en 15 uur en dan heb ik precies genoeg tijd om lekker te lunchen, een aflevering van Goede Tijden terug te kijken en wat aan mijn administratie te doen. Helaas komt het nogal eens voor dat Max, zodra ik aan mijn administratie begint, begint te huilen…alsof hij het voelt dat ik nu echt even niet gestoord kan worden. En ja, soms laat ik hem dan janken, omdat ik vastbesloten ben om het af te krijgen. Nou ja, totdat hij bijna stikt in zijn huilspeeksel en ik hem toch maar red uit zijn bedje.

3. Je negeert de nieuwsbrieven van de opvang (en af en toe haal je het mandje leeg en blijkt uit de ballonnen en rozijnen dat er wel zeven kinderen de groep hebben verlaten, waarvan jij géén idee had)
Man, ik ben al zo druk en als ik dan ook nog een nieuwsbrief krijg met de data voor de klus- en tuindagen op de kinderopvang raak ik én gestresst en depressief. Ik houd me voor dat ik ooit echt wel actief ga worden op de basisschool, maar pas als Max zich bewust wordt van het feit dat hij de meest luie moeder van de wereld heeft.

4. Je gebruikt de tv/ipad/iphone als babysitter
Voordat ik moeder werd, zwoor ik dat ik mijn kind voor zijn vierde geen tv zou laten kijken. What was I thinking? Zonder iPad is het leven ondraaglijk….Serieus, hoe deden mensen het zonder tv/dvd-recorder/ipad/phones? Ik weet echt niet hoe ik moet koken als dat ding niet aanstaat!

5. Je zou nooit eten wat je kind eet
Elke maand wordt de struggle om je kind te laten eten iets groter. Soms heeft Max de kop zo dwars dat hij zijn bordje meteen nadat ik het v oor hem gezet heb omkiepert. Als ik de derrie dan van de grond op zijn bord schuif en hem lepel voor lepel probeer te voeren slaat ie consequent de lepel weg. Dus, terwijl ik een salade met gegrilde kip eet, eet hij kipnuggets en als ik een bakje vers fruit eet, drinkt hij iets fruitachtigs uit zo’n plastic pakje en oh ja, de olvaritpotjes vindt ie het allerlekkerst (heb je dat wel eens geproefd?)

6. Je vindt spelen met je kind ontzettend saai
Ik heb altijd zin in de woensdag en bedenk van tevoren allerlei plannetjes van wat Max en ik kunnen doen, maar uiteindelijk komt het natuurlijk vaak neer op speeltuinen, blokkendozen en met autootjes slaan op een garage. Oh en lekker trekken aan mamma, omdat het leuker is als mamma met je speelt dan dat je in je eentje op die garage slaat. En stiekem vind ik dat zooo saai…’laat me gewoon ff facebook checken’, denk ik dan. Errug he?

7. Je zou soms liever slapen of werken dan bij je kinderen zijn 
Och, ik herinner me nog die weekenden dat Reinier en ik tot twaalf uur in bed lagen met koffie, bagels en de dikke zaterdagkranten. Ik verheugde me werkelijk op het weekend, terwijl ik er nu soms een beetje tegenop zie. Omdat het weekend zo ongeveer nog harder werken is dan mijn werk. Twee hele dagen zonder opvang, met vreselijk veel gejank en gegooi met eten en woedeaanvallen. Ja ja, het is natuurlijk vaak ook wel leuk, maar soms, als Max om zeven uur bovenop mij gaat zitten en aan mijn haar trekt, probeer ik heel angstvallig in mijn slaap te blijven hangen. Want ik droomde zo fijn. Dat ik single was. En een zee van weekend had.

8. Je laat je kind te lang in te kleine schoenen rondlopen
Ja, hallo, heb ik leuke nieuwe, net iets te dure gympies gekocht, is ie er met een maandje alweer uit. Daar heb ik gewoon moeite mee. Iets houdt me dan tegen om nieuwe schoenen te kopen. Aan de andere kant weet ik natuurlijk dat ik zo de voetjes van mijn zoon laat vergroeien, maar ik stop die gedachte weg.

9. Je vergeet dat je kind een schone luier moet
Of eigenlijk…best geregeld. Laatst viel me op dat Max rode billetjes had en dat is al lang niet voorgekomen. Ik moet echt beter op gaan letten, maar als we door artis lopen, vergeet ik gewoon vaak dat ie slechts één keer verschoond is (namelijk toen ie wakker werd) en pas als zijn spijkerbroekje doorweekt is en ik zie dat het half 1 is, besef ik dat ik iets vergeten ben. (Serieus, wat duurt dat lang dat zindelijk worden. Als je kunt lopen, kun je toch ook naar de wc lopen?)

10. Je haalt hem als laatste op van de kinderopvang
Ik schaam me altijd diep als ik Max uit de armen van zijn leidster moet plukken, terwijl ze bij de deur staat te wachten (omdat zij ook naar huis wil). Daarbij wil ik wel zeggen dat ik vind dat ze wel erg op de klok werken bij zo’n opvang en dat ik niet snap dat andere ouders al om vijf uur hun kind komen halen (wanneer begint je werkdag dan?) Maar goed, ik heb het gezegd: ik ben die ouder die altijd als laatst binnen komt kakken en dan te horen krijgt dat haar kind al een half uur aan het huilen is, omdat hij zo moe is en naar huis wil en het slecht trok dat al zijn vriendjes werden opgehaald en hij niet.  Ja, dat vind ik ook erg. Heel erg.

Lees ook: Is 5 uur slaap genoeg? Nachtboek van een jonge moeder