Ode aan de zondag, waarop het gezin dromen mag
Het jonge gezin van tegenwoordig, dat heeft het er maar druk mee. De hele week is het rennen, hollen, vliegen. En dan is er nog de zaterdag, met alle boodschappen en sportclubjes. Daarom zijn we ook zo blij met de zondag. De dag waarop er even rust neerdaalt over het gezin. Je lekker met z’n allen kunt genieten van het samen zijn. En van alle mooie dingen die hopelijk nog komen gaan.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kan op maandag alweer reikhalzend uitkijken naar de zondag. De enige dag in de week dat de tijd heel even stil lijkt te staan. Dat je ’s ochtends wakker wordt van het zachte geluid van kousenvoetjes op de trap en de slaapkamerdeur die zachtjes open gaat. Van stemmetjes die fluisteren: “Mama, ben je wakker? Mama, gaan we opstaan?”. En zachte kusjes op je neus, kleine lijfjes die naast je kruipen in het grote bed. Van koffie op bed en extra lang douchen. Waarna de rest van de dag alleen maar in het teken staat van genieten. Genieten van elkaar, als gezin. Hoe heerlijk is dat? Na een lange, drukke week word ik van weinig gelukkiger.
Wat wij ook vaak doen op zondag, is dromen. Dromen over onze toekomst. Wat we willen en waar we naartoe gaan met zijn allen. Dan verliezen we ons in gedachten waarin we ons al met zijn vijfjes in ons droomhuis zien zitten. Ik weet namelijk al precies hoe dat eruit moet zien. Ruim, licht, gezellig. Met een open haard en een warme houten vloer. Met een open keuken met daar middenin een grote tafel waaraan we met z’n allen kunnen zitten. Met een werkkamer voor mij, waarin ik me (op zondag dus) af en toe kan terugtrekken om te schrijven. Of gewoon te mijmeren. Uitkijkend over de tuin die natuurlijk bij dat huis hoort en waarin ik de kinderen dan kan zien spelen. Met de hond natuurlijk, want die moet er dan ook komen. We kunnen er uren over dromen, dus het is eigenlijk jammer dat er maar zo weinig uren in die zondag zitten.
Zwijmel heel even mee met deze Ode aan de Zondag video:
Want na die zondag is er altijd weer de realiteit van maandag. En van dinsdag en van woensdag. Waarop het weer rennen, vliegen, haasten is. En dat droomhuis dus een droomhuis blijft, in plaats van een écht huis. Want: hoe moeten dromen werkelijkheid worden, als je geen tijd hebt om ze waar te maken? Er moet namelijk gewerkt worden, kinderen verzorgd, weggebracht en weer opgehaald worden. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dus blijft het vaak maar bij dromen. Terwijl we van ons luchtkasteel zo graag echt ons eigen paleisje willen maken.
Maar onze droom wordt misschien binnenkort toch werkelijkheid. Want eens komt ie voorbij en doen we een bod. Bij ABN AMRO kun je dan op zondag een hypotheekgesprek voeren. Gewoon, vanaf je eigen bank, tijdens die heerlijke luie zondag met je gezin. Hoe dan? Nou, via de webcam. Je hoeft dus niet op dat enige, spaarzame rustige, vrije moment dat je hebt weer een afspraak te maken en je hoeft niet nog iets in je toch al zo overvolle week te proppen. Je zet gewoon nog een kopje koffie, klapt je laptop open en voila: advies op maat en je droom weer een stukje dichterbij. En wie weet, misschien vier je binnenkort die heerlijke zondagen dan opeens op de plek waar je eerst alleen maar van kon dromen. Dát is pas een droom!
Deze blog is voortgekomen uit een samenwerking met ABN Amro. Lees hier alles over ons advertentiebeleid.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
