Al die kinderen achter beeldschermen; zo erg is dat toch niet?
Kinderen kunnen tegenwoordig eerder swipen dan dat ze hun eigen naam kunnen zeggen. Lopen kunnen ze nauwelijks, maar een filmpje zoeken op YouTube is geen probleem. Zorgelijk, vinden veel mensen. Heerlijk, vinden veel ouders. Want die tablet kan zowat je leven redden.
Het mijne in ieder geval wel. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar dat apparaat is in mijn huishouden in ieder geval van grote importantie. Mocht er brand uitbreken, dan zijn de belangrijkste dingen om te redden: de kinderen, de kat en de tablet. Dat ding heeft namelijk al heel wat kinder-ruzies beslecht, restaurantbezoeken mogelijk gemaakt en papa en mama af en toe het broodnodige uurtje rust tijdens een regenachtige zondagmiddag bezorgd. Dus zorgelijk? Slecht? Mwah, ik kan met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid stellen dat het slechter voor mijn kinderen was geweest als mama iedere dag de piepers moest schillen zonder dat Elsa en Anna oppasten.
Natuurlijk, ook ik had me voorgenomen dat mijn kroost alleen maar met houten trekeenden zou spelen, maar als moeder kom je al heel snel tot de conclusie dat dat alleen weg gelegd is voor Ot & Sien en nou ja, dat zelfs de moeders uit 1900 daar waarschijnlijk hartelijk om gelachen hebben terwijl hun kinderen elkaar probeerden te wurgen met de touwtjes van die beesten. Daarnaast moesten de kindertjes uit de pruimentijd overal met de benenwagen naartoe en hoefden hun ouders dus geen hele wereldoorlogen op de achterbank te beslechten. Wij, arme ouders van nu, helaas wel en er is weinig erger dan twee dagen in de bloedhitte over de snelweg richting camping La Petite Baquette met een kluwen vechtende kinderen achterin. Geloof me, ik heb weleens midden op de Périphérique overwogen gewoon maar uit te stappen en terug naar huis te lopen. Met een tablet vol filmpjes komen we echter relaxed aan (wat wel zo handig is, als er nog tenten moeten worden opgezet).
Maken we van onze kinderen een stel digitale junks die zich niet meer van hun schermpjes los kunnen rukken? Het zal allemaal wel loslopen. Onderzoek wijst uit dat het gebruik van tablets kinderen helemaal niet afstompt en zelfs slimmer maakt. Mijn zoon en dochter oefenen er lezen, schrijven en rekenen mee en vinden dat op die manier nog leuk ook. Leuk voor hen en leuk voor mama, want zo kan ik ook nog eens een boek (of nou ja, de krant, of nou ja, de achterkant van een zeepflesje) lezen als ik op de wc zit, rustig koken, een kop koffie drinken die daadwerkelijk nog warm is en af en toe een (soort van) gesprek voeren met mijn man. De tablet houdt niet alleen mijn kinderen bezig, maar vooral ook papa en mama geestelijk gezond. Wij hebben de tablet omarmd en ik was voorlopig niet van plan hem los te laten. Gemak dient namelijk de mens en de ouder in het bijzonder.
Dus: die tablet moet je hebben. En is nu extra voordelig.
Als je nu een Samsung Galaxy Tab S2 9.7 of Galaxy Tab A 10.1 koopt, ontvang je tijdelijk de Azuri tablethouder. En dat maakt autoritjes een stuk comfortabeler – voor kind, maar vooral voor de ouders. Opeens kar je dan rustig de zon tegemoet, kom je vrolijk aan op plaats van bestemming en hoef je de achterbank niet te ontdoen van bloedkorsten en uitgetrokken haren. Deze houder kan je in de auto aan de hoofdsteun hechten, waardoor de achterbank gemakkelijk een film kan kijken of een spelletje kan spelen. En je hoeft niet bang te zijn dat ze al je fotoalbums per ongeluk verwijderen, want beide tablets zijn voorzien van Kids Mode 4.0. Je kan zelf gebruikstijden instellen en bepaalde apps of functies blokkeren. Scheelt weer!
Klik hier voor de aanbieding.
Dit bericht is voortgekomen uit een samenwerking met Samsung, maar de inhoud ervan is van onszelf. Lees hier alles over ons advertentiebeleid
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
