NÉÉÉÉÉÉÉÉÉÉÉ! De avondvierdaagse komt er weer aan…

Barbara probeert haar agenda voor de komende weken onder controle te krijgen en schrikt zich rot. De jaarlijkse horror van de AVONDVIERDAAGSE komt er weer aan.

O KUT. De avondvierdaagse begint straks weer. Wie heeft dat in godsnaam verzonnen!? Dat is toch alleen mogelijk voor ouders die niet werken?
Om zes uur moet je al verzamelen… meestal kom ik dan net thuis met de boodschappen, zoals iedere normale ouder, maar nee hoor, de organisatie heeft verzonnen dat zes uur de beste tijd is om een wandeling te gaan maken met je kind.
Elke avond.
Een week lang.
Met 100.000 andere ouders waarvan je je afvraagt hoe zij dit in godsnaam hebben geregeld.
En dan kunnen alleen de kinderen met de juiste leeftijd meelopen, zodat je dus eigenlijk ook altijd een oppas voor je kleintje moet regelen, of ook de agenda van je echtgenoot voor een week aan gort helpt.
“Ze willen me kapotmaken,” riep een mede-moeder met lange werkdagen – geheel terecht.

Groepsdruk
Je hóeft er natuurlijk niet aan mee te doen, maar de groepsdruk is hoog, en als je niet-sportieve kind opeens roept dat hij wél aan de Vierdaagse wil meedoen, tja, dan moet je wel. En vragen of de Nederlandse Wandelbond dit initiatief een stille dood wil laten sterven is zinloos. Het is namelijk een nogal hardnekkig verschijnsel, die vierdaagse. Opgericht in 1940 heeft het zelfs de Tweede Wereldoorlog weten te doorstaan. Dus de kans dat we er met wat handtekeningen er vanaf zijn, is minimaal.

Voor mensen die hem nog nooit hebben gelopen, hier mijn survivaltips. Want ik heb al twee keer het genoegen mogen smaken, en vrees voor nog vele edities… (Morris is pas 2….)

1.
Doe als de Surinamers
Alle nette blanke ouders van onze school hebben zich het schompes gehaast om een voedzame maaltijd te maken om half vijf ’s middags. Maar de Surinaamse moeders in onze regio, haalden gewoon een plastic bak Roti en lieten de kinderen af en toe een hap nemen met een stukje Roti. Het rook heerlijk!

2.
Neem voor vier dagen een oppas tussen 16 & 20 uur
Laat haar de kinderen halen, eten maken en op de kinderen passen die niet meelopen. Dat scheelt een hoop stress. Laat haar op de laatste avond lekker tot middernacht blijven, kunnen jullie ook nog even uit eten of afbieren na afloop.

3.
Maak deals met andere ouders
Er moet minimaal 1 ouder voor 2 kinderen mee t/m groep 5. Je zou kunnen smokkelen en één ouder met drie (of vier?) kinderen laten lopen, geen hond die dat controleert. Als je het goed uitkient, kun je dan volstaan met één of twee avonden lopen. Halen brengen is wel een dingetje dan. En je raakt kinderen kwijt. Maar ze gaan nergens heen hoor, er loopt één grote lavastroom van mensen één richting op. Hang een ballon aan een boom bij het startpunt en spreek daar weer af.

4.
Accepteer dat ze 1 á 4 dagen lang slecht eten
Haal een zak chips en een appel en eet die onderweg op. Je kan nog variëren met Paprika/Gezouten/Sour cream smaak. Wie weet zitten er nog een paar verdwaalde voedingsstoffen in.

5.
Reageer heel bezorgd als ze beginnen over pijn aan de voeten
Laat vooral het woord ‘blaren’ vaak vallen en benadruk dat het dagen duurt voor die genezen. Misschien dat ze zich dan terug willen trekken na een dag.

6.
Koop een zak medailles bij de HEMA
Geef ze er elke dag een, misschien dat ze na twee medailles van jou niet meer verlangen naar een échte.

7.
Neem een paar koude biertjes mee in je rugzak
Daar maak je onderweg veel vrienden mee. Want als je hemt dan toch moet lopen…

8.
Geef je kind een stopwatch, of een oude hardloopteller ofzo
Zodat hij / zij niet elke 3 minuten vraagt: zijn we er al…?

9.
Okee: geniet…
Probeer dan ook maar te genieten van de route die ze hebben uitgekozen voor je, want waarschijnlijk kom je in stukken van je stad / streek waar je nog nooit geweest bent. En sluit je even af voor het Zijn we er al….?

Succes, mensen!