Kindvrije plekken in het vliegtuig, moet dat kunnen?
Vliegen met kinderen. Bij de gedachte eraan alleen al slaat het klamme angstzweet bij menig ouder spontaan uit de poriën. Vooral als je denkt aan het gezucht en gesteun om je heen als jij probeert je hysterische peuter in z’n riemen te gespen. Want menig passagier heeft een bloedhekel aan kinderen in vliegtuigen. En daar heeft een Indiase vliegtuigmaatschappij nu iets op gevonden.
Budgetmaatschappij IndiGo heeft maar liefst acht stoelrijen in hun vliegtuigen als kindvrij bestempeld. Kinderen onder de 12 jaar mogen daar niet zitten. Dit om mensen die in alle rust willen reizen tegemoet te komen. Deze rijen zijn door de maatschappij dan ook als ‘stilte zone’ aangemerkt. Daarnaast zijn ook de plekken bij de nooduitgangen en de stoelen met extra beenruimte voortaan off limits voor kinderen. Want, zo redeneert IndiGo, “Het comfort van álle reizigers moet in acht genomen worden.” En 10 uur als een sardientje in een blik naast een rellende peuter, dat is nou eenmaal niet comfortabel. Toch?
Tja, wat zullen we er eens van zeggen? Ouders hebben wereldwijd furieus gereageerd op de maatregel, maar ik vind het dubbel. Want zeg nou zelf, heb jij nooit even flink gebaald toen je tijdens een vliegreis vlakbij of zelfs naast (oh horror!) een kind kwam te zitten? Ik wel, hoor. Uiteraard heb ik er geen probleem van gemaakt, want kinderen zijn nou eenmaal kinderen en die blijven dus niet urenlang muisstil op een stoel zitten, maar echt lekker vliegen is het niet met het gekrijs van een 2-jarige resonerend in je trommelvliezen. Of met het irritante geschop van een verveelde kleuter tegen je rugleuning. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik geniet dan niet echt van mijn zakje pinda’s en mijn inflight movie.
Ik heb zelf drie kinderen, en ik weet vrij zeker dat ik, als ik nu met ze zou gaan vliegen, door mijn medepassagiers uit pure frustratie waarschijnlijk op 10.000 meter hoogte met mijn hele gezin naar buiten geflikkerd zou worden. Niet omdat ik niet mijn best zou doen om mijn kroost in het gareel te houden, maar gewoon, omdat een paar uur stilzitten voor mijn kinderen het equivalent van branden in de hel is. Dus tegen wie liever niet naast ons wil zitten zeg ik dan ook: no hard feelings.
Kindvrije rijen in vliegtuigen, ik vind het eigenlijk wel een goed idee. Dan kunnen daar namelijk de échte zuurpruimen zitten, de mensen die hardop gaan zitten zuchten en verongelijkt gaan rollen met hun ogen. Want, hoe irritant kinderen in vliegtuigen vaak ook zijn, dát vind ik dus wél kwalijk. Het is tenslotte niet alsof die ouders staan te juichen als hun kinderen de boeing afbreken, maar wat moet je doen als je met z’n 250’en boven de Atlantische Oceaan zit opgesloten? Juist: je ziel in lijdzaamheid bezitten. Meer kun je er niet van maken.
Doet u mij dus maar een paar kindvrije plekken, dan heb ik tenminste geen last van het gezeur van de anti-kinderbrigade en dat is weer een stressfactor minder als ik op vakantie ga. En als ik dan een keer zonder kinderen op reis ga (ach ja, a girl can only dream…), dan boek ik gelijk zelf één van die plekken en dan ga ik daar met al die azijnpissers lekker rustig champagne zitten drinken. Ik zeg: fasten your seatbelts and enjoy your flight!
(Bron: Mirror)
Hé psssstt… Wij hebben trouwens een geweldige Sint-tip voor je (schoon)moeder!
Lees ook: Waarom ik nooit meer ga vliegen met een baby.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
