Wetenschappelijk bewezen: een kater hebben als je kinderen hebt is de hel
Een kater hebben is nooit leuk. Maar vroeger kon je dan tenminste nog de hele dag in bed blijven liggen en vette Chinees bestellen. Heb je eenmaal kinderen, dan is er van rustig uitbrakken geen sprake. En dat, wijst onderzoek nu uit, is het ergste ooit.
Weet je nog, vroeger, als je ‘s ochtends wakker werd na een wilde avond en dan dacht dat je dood ging? Hoe je dan tot ver in de middag in bed bleef liggen en na urenlang alcohol uitzweten eens door de stapel folders van verscheidene bezorgservices ging en een vette hap bestelde om het maagzuur dat al de hele dag naar boven borrelde te neutraliseren? En hoe verrot je je dan voelde, maar het stiekem ergens ook wel lekker vond om zo’n uitbrakdag te hebben. Omdat je dan gelegitimeerd een hele dag kon gaan liggen niksen in bed, met een stapel dvd’s en alle tijd van de wereld voor jezelf? Had je daar toen maar meer gebruik van gemaakt. Had je toen die vrijheid maar benut en je vaker een stuk in je kraag gezopen. Als je eenmaal kinderen hebt, is het namelijk uit met de katerpret. Want dan wil je na een avond doorzakken gewoon écht dood.
LEES OOK: Hoe ik een overdosis bolletjes nam op de parkeerplaats van de supermarkt.
Een onderzoek van de University of Michigan wijst uit dat een kater hebben als je kinderen hebt het ergste ooit is. Maar liefst 67 procent van de ondervraagden geeft aan dat ze het zó erg vinden om met een kater voor kinderen te moeten zorgen dat ze zorgen dat ze een oppas hebben geregeld voor the day after. En geef ze eens ongelijk, want we weten allemaal hoe verschrikkelijk het is om voor dag en dauw met een bonkend hoofd en de wijn nog tot aan je huig boterhammen met pindakaas te moeten staan smeren voor je hyperactieve kroost die van mening is dat de dag begonnen is. Kinderen kennen namelijk geen genade. Het zal hen aan hun reet roesten dat mama maar drie uur heeft geslapen en het gevoel heeft alsof ze zojuist is overreden door een vrachtwagen. Dus zit je ‘s morgens om 06.00 uur kokkend op de bank naar Thomas de fucking de trein te kijken, terwijl er een peuter op je schoot je maaginhoud gestaag naar boven duwt. Alle ouders weten: dat is funester dan al die baco’s waar je je in je studententijd mee volgoot.
We zitten middenin de feestdagen. Wellicht doen we er goed aan om voor de eerste week van januari allemaal een oppas in te huren. Misschien kunnen we er een soort collectiviteitsregeling van maken en met alle ouders van Nederland een buurthuis afhuren waar we dan een paar oppasmeisjes neerzetten met een zooi speelgoed. Dan laten we alle kinderen ophalen met touringcars en ze ‘s avonds weer afleveren, zodat wij de hele dag in onze pyjama alle kalkoen, oliebollen en champagne kunnen gaan liggen verteren. Laten we er gewoon een jaarlijks terugkerende nationale uitbrakweek voor ouders van maken. Als we een petitie starten, die allemaal ondertekenen en aanbieden in Den Haag krijgen we het er vast wel door in de Tweede Kamer. Dan beloven we dat we het de rest van jaar rustig houden en geen katers zullen hebben. Dat is namelijk goed voor de economie, want de eerste week van januari ligt toch alles stil en dan hoeven we ons gedurende het jaar ook niet ziek te melden omdat we het een avond te bont gemaakt hebben. Dus zo’n nationale uitbrakweek is goed voor het Bruto Nationaal Product. Als we er dit jaar gewoon meteen mee beginnen, zal je zien dat de Rijksbegroting in september veel positiever uitpakt, daar ben ik heilig van overtuigd. Meneer Rutte, let je even op?
Jongens, wij zeggen: fijne feestdagen en bottom’s up. Maak er weer wat moois van deze laatste dagen van het jaar. We zullen aan jullie denken als we straks weer half dood op de bank liggen terwijl onze kinderen elkaar de hersens inslaan met de overgebleven, versteende stukken kerstbrood. Want, we feel you. Het is toch maar zwaar, dat ouderleven.
LEES OOK: 12x Waarom het écht een slecht idee is om een kater te hebben als je kinderen hebt.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
