Dit is hoe Amerikanen kinderfeestjes vieren (Hi-la-risch!)

Of Maartjes 4-jarige dochter allergisch is voor paardenhaar of langharige katten, luidde de hoofdvraag van de mail die zij samen met 47 medemoeders ontving. Er kwam weer een kinderfeestje aan. En dat betekent hier in Amerika dat alles uit de kast wordt getrokken om het jarige kind te behagen.

Lees ook: Appelroosjes! Deze traktatie is gezond, lekker en krankzinnig mooi

Niets is te veel. Maar om te voorkomen dat iets zou fout gaan, moeten de New Yorkse ouders soms wel even een ‘waiver’ tekenen voor aanvang van het feest. Daarin zeggen ze dat enige schade berokkend aan het feest-bezoekende kind, niet op conto komt van de ouders van de jarige. Gewoon, omdat je als ouders natuurlijk zeker wilt zijn dat je geen miljoenenclaim aan je broek krijgt als iemand ongelukkig van het ingehuurde springkussen dondert. Want liepen wij vroeger als kleuters doodleuk met een rauw ei op een lepel van punt A naar B, hapten we koek en liepen we zak en was daarmee het feest wel zo goed als gevierd, hier in New York maken ze het veel en veel gekker.

Ze huren voor een paar duizend dollar een mega-luchtkasteel dat past in hun New Yorkse appartement, huren een compleet museum af of laten een Braziliaanse 12-koppige sambaband invliegen (De moeder: ‘Authentiek hè? Uit Rio de Janeiro!’) voor de derde verjaardag van hun dochter. In alle drie de gevallen was ik op de feestjes aanwezig. En heb ik heel, heel erg veel gedronken.

Dat doen Amerikanen namelijk erg goed: alcohol serveren op kinderfeestjes. Niet voor de kinderen natuurlijk, maar voor de arme ouders die van voor tot achter op het feestje worden verzocht te blijven. Is dat inmiddels in Nederland ook zo? Dat je moet blijven als ouder tijdens een kinderfeestje? De kinderfeestjes die ik zelf in de jaren tachtig bezocht, waren van het kaliber: je wordt thuis gebracht. De ouders hadden daarmee heerlijk een middag voor zichzelf.

In New York werkt het zo niet. Al zijn er wel altijd mimosa’s en Bloody Mary’s in overvloed. Oók zondag om tien uur ’s ochtends. Die worden in flink tempo naar binnen gegoten. En heus niet alleen door mij. Over een maand is mijn dochter jarig. Ze is druk aan het bedenken wie er mogen komen op haar vijfde verjaardag, en wat we gaan doen. Dit jaar komen we volgens mij nog wel weg met het excuus ‘wij komen uit Nederland, dus wij vieren kinderfeestjes met stoepkrijt en bellenblaas.’ Hoe we het volgend jaar aanpakken, als ze 6 wordt (een Amerikaanse mijlpaal) dat zien we dan wel weer. Voor de zekerheid open ik alvast een spaarrekening deze week.

Lees ook: Eerste verjaardag kind = eerste verjaardag moederschap