Wat je niet hoeft te pikken van de kraamvisite
Kraamvisite. Voordat je die baby daadwerkelijk in je armen hebt, lijkt het je hartstikke leuk. Een huis vol mensen die allemaal je nieuwe aanwinst komen bewonderen, cadeautjes, aandacht… Gezellig! Is het eenmaal zover, dan sta je misschien helemaal niet zo erg te juichen, bij de zoveelste colonne die je slaapkamer binnen komt marcheren met schreeuwerige heliumballonnen en ongewassen handen vol bacteriën. Want sommige mensen hebben het gewoon niet goed begrepen. Maar echt, je mag de kraamvisite zonder schuldgevoel de deur uit gooien als ze dit doen:
Lees ook: 14 Standaard jankmomenten voor moeders.
10 dingen die je niet hoeft te pikken van kraamvisite
- Hun snotterige peuter met 40 graden koorts meenemen om naar jouw pasgeboren (en immuunsysteemloze) baby te komen kijken. Serieus, ik hoorde laatst nog van mensen die het volkomen normaal vonden om met hun gloeiende kind met koortsdelirium aan een kraambed te verschijnen. Dan vraag ik me af onder welke steen je geleefd hebt hoor.
- Jouw baby van hand tot hand laten gaan zonder aan jou (of vooruit, aan je man) gevraagd te hebben of het überhaupt oké is om hem even vast te houden. Tuurlijk, hartstikke lief, zo’n piepkleine baby en het zal ongetwijfeld zo zijn dat iedereens handen jeuken om dat schattige kleine propje even te knuffelen. Maar ongevraagd een newborn uit zijn wiegje (of nog erger: de armen van de moeder) plukken is echt gewoon een no-go. In ieder geval zolang de hormonen nog in het rond gieren.
- Langer dan een uur blijven. Ja, het zal best dat tante Tiny helemaal uit Lubberkutteveen is komen rijden om jouw baby met een zelfgebreid rompertje te komen verblijden, maar kort gezegd: dat is niet jouw probleem. Je bent net bevallen, moe, hormonaal en waarschijnlijk enigszins hysterisch. Een kopje koffie en een beschuitje kan de kraamvisite krijgen en dan kan tante Tiny linea recta weer de snelweg op.
- Onaangekondigd op de stoep staan. “Hallooo!!! Wij dachten, we komen even langs! Gezellig, hè?” Eh, nou nee, niet dus. Die eerste tijd met een baby is al één grote verrassing (en niet altijd van het goede soort), dus op nog meer onverwachte dingen zit je gewoon niet te wachten. De deur dicht gooien zonder iets te zeggen is in dit geval helemaal geoorloofd.
- Ongevraagd advies. “Oh, hij huilt omdat-ie honger heeft, hoor”, “Nou, je moet hem niet bij ieder huiltje meteen oppakken”. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar je hoeft het gewoon niet te horen. JOUW baby, JOUW regels. Het enige dat de kraamvisite hoeft te doen is “Oeoeoeoeh!” en “Aaaahhh!” roepen, een bak koffie achterover slaan en daarna met gezwinde spoed de kuierlatten nemen.
- Ongevraagd foto’s van de baby nemen (en van jou, met vet chaoshaar en in je flanellen hansop) en die dan meteen op Facebook knallen: ‘Even lekker knuffen met kleine Fleurtje, zó lief! #cute’. Als je je baby en je postnatale zelf al op social media wilt hebben, dan ben jij de enige die dat mag doen. Niks irritanter dan je eigen baby op Jan en allemans tijdlijn tegenkomen terwijl je zelf nog niet eens tijd hebt gehad om je status te updaten na de bevalling.
- De baby wakker maken als-ie ligt te slapen. Echt hoor, er zijn mensen die het doen. Want ze zijn tenslotte ‘niet voor niets langs gekomen voor de baby’, dus dan is het natuurlijk wel een teleurstelling als die niet een soort showtje weg geeft, maar alleen maar saai in z’n wiegje ligt te knorren. Echter, iedere moeder weet: never wake a sleeping baby. Wie het toch doet kan een linkse directe verwachten, of mag de rest van de avond en nacht blijven om de rellende newborn te sussen, terwijl de nieuwbakken ouders genieten van een welverdiende nacht slaap.
- Al hun kinderen meenemen. Een (rustige) peuter of kleuter meenemen op kraambezoek is nog tot daaraan toe (mits met een iPad in een hoekje neer te zetten en er geen snottebellen, waterpokken, of andere korsten en/of pulserende bulten aan hangen), maar mensen met een klein voetbalelftal aan kinderen (twee stuks maken al net zoveel geluid als Ajax na het winnen van het WK) dienen daarvoor een oppas te vinden, of pas langs te komen als de baby minstens zes maanden oud is. Zie je jezelf toch geconfronteerd met een roedel welpen op de stoep en wil je geen tere kinderzieltjes kwetsen? Gooi een paar doosjes rozijntjes in de tuin en hun ouders hebben net even tijd om een blik in de wieg te werpen.
- Hun vingers in het mondje van je baby stoppen, of het mutsje aftrekken om te kijken “of-ie veel haar heeft”. De zuigbehoefte van je baby kun je prima oplossen met je eigen borst, of een speen, daar heb je de, met gelige nicotinevlekken versierde, pink van je buurvrouw echt niet voor nodig. En wat die haartjes betreft: die krijgt iedereen echt nog weleens te zien.
- In geuren en kleuren hun eigen bevallingsverhaal vertellen. Het liefst op de rand van jouw kraambed waar je de naweeën en de steken van je hechtingen nog ligt weg te puffen. Tuurlijk, echt hartstikke heftig dat zij een totaalruptuur had en niet, zoals jij, maar vijf lullige hechtinkjes, of dat het bloed tijdens haar bevalling tegen de muren van de verloskamer spatte. Maar waarom moet jij dat weten? Gedeelde smart is halve smart, ofzo? Je hebt op dit moment al meer dan genoeg een je eigen smart, dus andervrouws leed en lichaamssappen, daar zit je gewoon niet op te wachten. Je hebt al genoeg aan je eigen lochia.
Lees ook: 25 Dingen die je dus niet gaan doen in de kraamweek (en daarna eigenlijk gewoon ook nog even niet).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
