Hoe zorg je ervoor dat je puber sowieso bij de psycholoog terecht komt
Om de ellende voor te zijn kun je als moeder het best alvast een psycholoog boeken als je nog zwanger bent. Want wanneer je kind tot puber is geëvolueerd, zal hij onvermijdelijk tegen je gillen dat het ALLEMAAL jouw schuld is. Daarom. Gestoord worden ze toch van je, dus een schepje er bovenop kan geen kwaad.
De casus van vandaag: hoe krijg ik mijn puber helemaal loco?
- Deel je grootste geheim
Natuurlijk kan dit alleen als je meerdere kinderen hebt. Vertel elk kind dat hij of zij je lieveling is en dat je meer van hem houdt. Druk alle kinderen op het hart dat het een geheim is. Een kind wil helemaal niet horen dat je net zoveel van zijn broertjes en zusjes houdt als van hem. Waarschuw je kind dat de anderen het nooit uit mogen vinden, omdat ze er kapot aan zouden gaan. - Rare lijstjes zijn leuk
Laat die boodschappenlijstjes op de koelkast maar achterwege… weet je wat je moet doen? Een lijst maken van alle dingen die je had kunnen worden als je geen moeder was geweest. Een buikdanseres, plastisch chirurg op Kos of een rondneukende filmster in Hollywood. Ook kun je opschrijven welke hobby’s je op hebt moeten geven voor je kroost: simpele dingen als naar de bioscoop gaan, maar ook drinken tot 7 uur ’s ochtends, zangfilmpjes op Youtube uploaden en natuurlijk ook het naakt door het huis lopen. Als je deze lijstjes goed in het zicht van je kinderen hangt, zorg je ervoor dat ze zich zo schuldig voelen dat ze misschien één van deze dromen voor JOU waar zullen maken. Kom je toch nog in Hollywood terecht… - Een dagboek (zonder slot) op een zichtbare plek leggen
Schrijf in het dagboek dat (naam van je kind) nooit mag weten dat hij eigenlijk de liefdesbaby van de Kerstman is en dat als (naam van kind) zich goed gedraagt hij altijd alles zal krijgen wat hij met kerst vraagt. - Je mag standaardzinnen gebruiken!
Zeg bij alles: ‘We zullen zien!’ Vraagt je kind: ‘Mam, mag ik een ijsje?’ ‘We zullen zien!’ of ‘Mam, gaan wij volgend jaar ook skieën?’ ‘We zullen zien’. Dit is eigenlijk gewoon heel opvoedkundig, want we leven nu eenmaal niet in een zwart/wit, ja/nee wereld. Het is een ‘we zullen zien-maatschappij’…zo houd je kind hoop. Ook een goeie is: ‘Omdat ik het zeg’ Voor kinderen zijn dit soort uitingen zo frustrerend dat ze wel haast willen maken om op te groeien en dezelfde zinnen bij hun kinderen te gebruiken. - You can ring my bell
Heb je nog ergens een oude fietsbel liggen, geef dat ding aan je kind en zeg hem het ding te gebruiken als hij je nodig heeft. Je kunt dit doen wanneer je kind ziek is en het langzamerhand ook in het gewone leven introduceren. Het verlost je van het eeuwige gekrijs door het huis: ‘Mammmaaaaaaa!!!!!’ En, als je het zat bent, kun je die bel afpakken en zeggen: ‘Wie denk je dat ik ben? Je bediende???’ - Kunst
Alles wat je kind schildert/tekent/knutselt op de basisschool is natuurlijk geweldig en fantastisch en zoooo knap. Dus je lijst het in en hangt het maar op en wijst al je vrienden en bekenden op het enorme talent van je oogappel. Maar wanneer de oogappeltjes naar de middelbare school gaan, pleur je de hele boel in de prullenbak. Mochten de bloedjes beginnen te gillen, zeg je dat je er foto’s van hebt genomen met je iPhone (ookal is dat niet waar).
(Grapje….)
