Slaap, kindje slaap… Maar hoe krijg je dat voor elkaar in de zomer?
Heerlijk, het is weer zomer! Lekker naar buiten en genieten van de lange, warme dagen. En daarna? Rozig de bedjes in. Zou je denken. Alleen, zie je kind maar eens aan het slapen te krijgen in een kamer die meer weg heeft van een oven en waar het bovendien tot ver na kinderbedtijd licht is. Vala, gezegend met twee dramatische slapers, weet er alles van.
Ik ben dol op de zomer. Wat mij betreft mag het hele jaar zomer zijn. Het enige nadeel: mijn twee toch al niet al te beste slapers (denk: al ruim acht jaar struikelen over mijn eigen wallen) gaan ’s zomers nog drie keer zo hard in de contramine. Het concept ‘zomertijd’ en dat dat betekent dat het dan dus langer licht is lijken ze maar niet te snappen. Wat dus iedere avond zorgt voor hevig verzet tijdens bedtijd, waardoor ik ze uiteindelijk aan hun voeten de tuin uit moet slepen, terwijl ze hun nagels in het gazon slaan en huilend dingen roepen als: “Maar het is nog overdahaaaag…” en “Teuntje is ook nog wahaaaakkeeeeeeer” (wat waar is, maar Teuntje van de buren slaapt doorgaans ook tot 09.00 uur uit en doet nog een middagslaapje, twee dingen die mijn kinderen helaas nooit onder de knie hebben gekregen). En dat is alleen nog maar de exercitie om ze in bed te krijgen. Daarna begint het gedonder namelijk pas echt.
Voor dag en dauw in de tuin
300 Keer eruit om te ‘plassen’, dekbed uit de hoes halen omdat het te warm is, pyjama uittrekken en weer aan doen, stiekem onder de gordijnen door de tuin in gluren om te zien of wij inderdaad nog buiten zitten, voor je het weet is Jeroen Pauw aan zijn slotwoord bezig en is het boven nog steeds een pandemonium. En als ze dan eindelijk slapen, duurt de rust niet lang. De zon komt namelijk om 05.00 uur alweer op. En, nou ja, mijn kinderen halen graag alles uit hun dag dat erin zit. Wat dus betekent dat ik ’s zomers doorgaans vanaf 05.30 uur ’s morgens in de tuin zit en de koffie maar gewoon direct uit het pak lepel, terwijl zij alweer lang en breed in het opblaasbadje liggen. Ja, puur genieten, die zomer.
Natuurlijk hebben we alles al geprobeerd. Trainingswekkers, na het eten een uur hardlopen door de buurt, omkopen met snoep, een mobiele ventilator in de kinderkamers, ik heb zelfs al eens met knijpers een zwart laken voor de ramen van de kinderkamers bevestigd in een poging een soort bat cave te creëren. Het mocht allemaal niet baten. Daarom ben ik, hoeveel ik ook van de zomer houd, in september toch altijd weer blij dat de dagen korter worden en de temperaturen zakken. Omdat in de winter mijn wallen in ieder geval niet meer over de grond slepen, zeg maar. Tja, de vermoeide ouderhand is na jaren van slaapgebrek nou eenmaal gauw gevuld.
LEES OOK: 11 redenen om nu al op te kijken tegen de zomervakantie.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
