Een school vinden voor je kind, hoe doe je dat?
Vroeger was het simpel: er was één basisschool in het dorp en daar gingen alle kinderen naartoe. Was je katholiek, dan ging je naar een katholieke school, was je protestants, dan ging je naar een protestantse school, etc. Tegenwoordig is het allemaal niet meer zo makkelijk. Ga je voor Dalton, Montessori, de Vrije School? En trouwens, weet je wel zeker dat je kind überhaupt wel naar school kán? Je had hem namelijk al voor de conceptie moeten inschrijven. Paniek! Schoolstress, ouders hebben er meer last van dan hun kinderen…
Mijn dochter wordt deze zomer 4. Dat betekent dus dat haar days of leisure voorbij zijn, ze moet naar school. Maar hoe pak je dat nou eigenlijk aan? De materie was nieuw voor ex-manlief en mij, aangezien onze oudste op het Speciaal Onderwijs zit en dat een heel andere tak van sport is dan een kind op het regulier. We wisten eigenlijk niet zo goed waar we moesten beginnen en daar kwam nog bij dat we recent verhuisd zijn van de Achterhoek naar de Randstad, waar je je kind schijnbaar al op een school moet inschrijven als je zelf nog niet eens je diploma hebt. Ik overweeg al thuisonderwijs omdat het me zinloos leek om, een half jaar voor D-Day, nog aan de zoektocht te beginnen, maar ex-manlief vond toch dat we een poging moesten wagen. En dus gingen we de wijk in.
Lees ook: Wat je allemaal leert in het eerste schooljaar van je kind.
Dat is namelijk wel zo handig: een school in je eigen wijk. Dat scheelt ‘s morgens een hoop logistiek gedoe en dan heb je tenminste nog tijd om een kop koffie te drinken (wat ons betreft hoog op het prioriteitenlijstje). Als je in zo’n gezellige vinexwijk woont zoals wij tegenwoordig dan zitten er waarschijnlijk 10 scholen in een actieradius van zo’n 50 meter rondom je huis, dus keus genoeg (of keuzestress genoeg). Eerst is het zaak te bepalen welke onderwijsdiscipline je voorkeur heeft. Het eerste twistpunt tussen ex-manlief en mij. Hij is mainstream, ik ben meer van het geitenwollensokkenprincipe. Dat krijg je ervan als je opgroeit aan de Amsterdamse grachtengordel met twee elitaire linkse hippie-ouders en vervolgens kinderen krijgt met een jongen uit de Bijlmer. Tja, twee milieus op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.
Voor je over en weer met servies gaat smijten is het handig de inspectierapporten van verschillende scholen te downloaden. Informatie daarover kun je vinden op www.onderwijsinspectie.nl. In de rapporten kun je zien hoe een school scoort op de verschillende onderdelen waar het van het Rijk aan moet voldoen. Dan weet je in ieder geval zeker dat je kind leert wat ‘ie moet leren in de acht jaar dat het op de basisschool moet doorbrengen. Daarna komt het aan op gevoel, jouw gevoel bij een school. Hoe is de sfeer, zijn de leraren aardig, wat voor indruk krijg je als je over de drempel van het schoolgebouw stapt? Ga dus vooral een kijkje nemen op verschillende scholen en vraag een gesprek aan met de directie. Veel scholen hebben kennismakingsochtenden waarop er voorlichting gegeven wordt over de school en je een rondleiding kunt krijgen. Maak daar vooral gebruik van en ga er naartoe, gewapend met een lijstje met vragen. Een goed geïnformeerde ouder telt tenslotte voor twee.
Houd ook rekening met wachtlijsten. Hoe belachelijk ook, zeker in de Randstad is het zaak je kind op een school in te schrijven lang voordat het ook maar in de buurt komt van de schoolgaande leeftijd. Zeker als je een zogenaamde ‘excellente school’ op het oog hebt, of die ene populaire school waar ze tussen de middag sojamelk en quinoasalades serveren. Iedereen wil z’n kind daar namelijk op hebben, dus zorg dat je er snel bij komt. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt tenslotte. En voor je het weet heb je het nakijken en moet je kind het doen met ouderwetse lauwe pakjes schoolmelk en kleffe door jouzelf gesmeerde bammetjes met zweetkaas. Je moet er toch niet aan denken…
Wonderwel zijn ex-manlief erin geslaagd onze tweede Terrorist door één van de onderwijsballotagecommissies (want dat is ook nog maar de vraag nadat je de duimendikke stapel aan inschrijfformulieren ingeleverd hebt) te krijgen en kan ze na de zomer ergens terecht. Tot mijn grote vreugde ook nog op een Jenaplanschool waar ze, conform mijn geitenwollensokkenvoorliefde, enorm aan maandvieringen en quinoa-achtig onderwijs doen. Ex-manlief moest er even aan wennen, maar we mogen al lang lang blij zijn dat onze dochter straks niet het enige Vinexkindje in de wijk is dat noodgedwongen tot Thuiszitter is verworden, dus hij heeft besloten het een kans te geven. Je moet een welwillende school tenslotte niet in de luizenzakken kijken.
Lees ook: Gaat je kind naar school? Dan moet je deze termen écht kennen.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
