Dingen waarvan ik dacht dat een slechte opvoeding de oorzaak was (totdat ik zelf een kind kreeg)
Voordat Femke moeder werd, had ze nogal een oordeel over andere ouders en andere kinderen. Ze dacht echt dat als een kind zich misdroeg daar een slechte opvoeding aan ten grondslag lag. In retrospectief schaamt ze zich enorm.
Lees ook: De 36 dingen die ik denk als ik langs een billboard van Sylvie Meis loop
Soms wil ik teruggaan in de tijd en mijn arrogante nietswetende zelf een schop onder haar kont geven. Ze had echt geen idee. Al die kinderen van wie ik zei: “Man, wat een ettertje” of die ouders van wie ik zei: “Zooo, weten die mensen niet hoe je grenzen moet stellen ofzo?” Ik wist niet beter. Nu ik zelf een ‘ettertje’ heb en mij een slag in de rondte ‘grenzenstel’ kan ik alleen maar zeggen: meaculpa! Dit waren de dingen waarvan ik dacht…’.mensen, voed je kinderen eens op.’
- Woedeaanvallen
Hoezo dacht ik dat je een woedeaanval van je peuter gewoon heel makkelijk even stopzet? Een woedeaanval is als een keihard rijdende lawaaiige trein. Een ontzettend keihard rijdende totaal oncontroleerbare trein die vanuit het niets opduikt, terwijl jij toevallig op het spoor loopt en het enige wat je kunt doen is pijlsnel gaan liggen en het dingen over je heen laten denderen. Je kunt proberen om zachte, lieve woordjes te zeggen om de trein te kalmeren, maar ja…het is een fucking trein. Dat helpt dus niet. - Zeuren
Och man, hoevaak ik niet heb gezegd: “Hou op met zeuren!” of “Waarom blijf je aan het zeuren. Het antwoord is nee” als mijn zoon weer eens midden op de dag Mickey Mouse Clubhouse wil kijken. Ik denk zo’n 4 miljoen keer. Echt waar, kinderen zeuren niet, omdat het werkt…ze zeuren omdat ze zo dol zijn op het geluid van hun eigen zeurende stemmetjes. En ok, op Mickey Mouse Club House. - Niet luisteren als iemand wat vraagt
Mijn zoon kan stoïcijns opgaan in zijn spel. Als hij me dan niet hoort, dan begrijp ik het nog wel enigszins. Maar vaak luistert hij niet omdat ik hem iets vraag wat hij gewoon niet wil doen. “Kom je eten?” “Ruim je je speelgoed even op?” “Je gaat zo naar bed, kom je even je pyjama aandoen?” Op die momenten is hij gewoon doof. - Niet gaan slapen
Er zijn avonden dat mijn zoon gewoon drie uur wakker ligt. Dan haalt hij stiekem autootjes in bed, ligt te zingen en roept af en toe “Mammmieieie, ikke niette slaaaapen!” (alsof ik dat nog niet door had). Het maakt niet uit of ik hem een hele dag door de Efteling getrokken heb of dat we een heel rustig avondritueel hebben gehad met melk en speentjes en whatever. Het kind slaapt niet. - Enorm lawaai maken
Dat geschreeuw van kinderen. In restaurants of in de trein. Ik werd er echt niet goed van, voordat ik ouder was en ging altijd ostentatief ergens anders zitten. Maar nu weet ik dat kinderstemmen gewoon luid zijn. Er zit geen volumeknop op. Ze fluisteren zelfs te hard. Het enige wat je kunt doen is je hand op hun monden leggen, maar daarvan stikken ze dan weer bijna, dus je kunt niet anders dan het doorstaan. En vol schaamte de wereld het ook laten doorstaan. - Liegen
Er is die tijd dat ze altijd alles eerlijk zeggen, maar er komt ook een tijd dat je ineens beseft: Jij staat gewoon recht in mijn gezicht te liegen. “Heb jij al een koekje gehad?” “Neeeejjj!” En dan weten dat het gelul is. Tsja, kunnen liegen schijnt een teken van intelligentie te zijn, maar toen ik dit voor de eerste keer merkte vond ik het nogal wat. Mijn Kind Die Recht In Mijn Gezicht Loog. Dat zou toch nooit gebeuren??? Uhm ja, wel dus. - Neuspeuteren
Dat doen ze allemaal. Thuis en in het openbaar. Heel rustig. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En je kunt honderdduizend keer zeggen: “Haal je vinger uit je neus!!!” maar dat helpt dus niet. Soms zie ik een kind die met zijn vinger in zijn neus zit, gewoon, zonder zijn vinger te bewegen. Gatver. - Handen vergeten te wassen
Het zit bij ons bij het hele zindelijkheidstrainingsgedoe in en inmiddels weet ie heel goed hoe ie naar de wc moet gaan, maar dat handen wassen…is er niet in te krijgen. - Smakken
Ik weet niet hoor, is dat gewoon teveel gevraagd van een driejarige? Het gaat vaak zo: “Max, eet eens met je mond dicht” Max kauwt vier happen met zijn mond dicht en daar gaat ie weer. Smak smak smak. “Schatje! Mond dicht! Ik kan van hieruit zien wat je zit te verteren!” Max houdt het vijf happen vol en daar gaat ie weer: smak smak smak…Zou het een onbegonnen zaak zijn? - En nog een heleboel onbeschofte dingen
Het likken van andere kinderen en trapleuningen. De obsessie met zijn geslachtsdeel, zelfs als er vreemden bij zijn. Kleuren op het behang (terwijl het kind heel goed weet dat dat niet mag).Ik weet dus inmiddels dat je onwijs hard je best kunt doen op een beetje fatsoenlijkheid, maar dat het niet altijd even goed beklijft. Het blijkt maar weer dat je die achttien jaar niet voor niets krijgt. Het kost gewoon gruwelijk veel tijd om een kind niet als een halve asociaal de wereld in te sturen. Ha! Ik heb nog vijftien jaar. Zou het lukken?
Lees ook: 10 tips om het jezelf makkelijker te maken als je net een baby hebt
