Dingen die niemand je vertelt over zindelijkheidstraining
Dat je altijd een extra setje kleding bij je moet hebben en je je kind niet vlak voor een lange autorit een halve liter appelsap moet laten drinken, wist je waarschijnlijk wel als je probeert ‘m zindelijk te krijgen. Maar sommige dingen, die had je dan weer niet zien aankomen:
* Dat je nu dus echt helemáál nooit meer rustig kunt poepen. Dacht je dat naar de wc gaan met een baby lastig was? Wacht maar tot je een peuter hebt die naar diezelfde wc moet. Zindelijk wordende peuters kunnen opgeteld rustig uren op de pot doorbrengen en moeten bovendien ook altijd direct als jij moet. Heul nodig. En als ze dan die drie druppels die ze eruit hebben weten te persen hebben doorgespoeld gaan ze uitgebreid staan kijken hoe jij je behoefte doet.
Lees ook: In 10 stappen een zindelijk kind
* Je moet een rondje plassen leuker maken dan een middag in de Efteling. Muziek, dansjes, lichteffecten, glitters, stickers, snoep, voor een zindelijk kind moet je van de wc een plek maken die magischer is dan Droomvlucht en het Sprookjesbos bij elkaar. En niet één keer, maar dagen-, wekenlang. Je zou er spontaan je eigen poep van op gaan houden.
* Je moet tijdens een autorit van een half uur zes keer stoppen. Omdat een klein kind al moet plassen als ‘ie een druppel condens van het autoraampje heeft afgelikt. En ophouden natuurlijk echt geen optie is. Waardoor je steeds met piepende banden de vluchtstrook op moet scheuren en het voor elkaar moet zien te krijgen je kind uit z’n autostoeltje te rukken (aaah, al die riempjes, al die klikdingen!) voor het doorweekt raakt. Waarna je kind uiteindelijk met z’n blote billen langs de snelweg raakt en dan uiteraard toch niet hoeft. (Of je maakt het jezelf gewoon even gemakkelijk door tijdens lange autoritten voor de zekerheid een Kruidvat luierbroekje aan te trekken, die je geen luier noemt maar een onderbroek! Om verwarring bij je zindelijk wordende peuter te voorkomen.)
* Je komt opeens heel vaak in openbare toiletten. Wat vreselijk is, want die probeer je altijd zoveel mogelijk te vermijden. Maar een zindelijk wordend kind moet om de haverklap plassen. Overal. En dus kun je niet anders dan weer naar zo’n schmutzig openbaar toilet waarin je je topzware peuter dan vast moet houden boven de bril terwijl de plas alle kanten op sprietst en je uit alle macht probeert je adem in te houden om de lucht van goedkoop schoonmaakmiddel en verschraalde urine maar niet te hoeven ruiken. Oh, en als je echt pech hebt blijkt je kind ook nog bang te zijn voor die automatisch doorspoelende wc’s en loopt daardoor een ernstig trauma op.
* Je moet de hele tijd over poep en pies praten. “Kijk eens mama, wat een mooie drol ik heb gemaakt!”, “Ja schatje, inderdaad echt schitterend.” De helft van de conversaties die je met je kind voert is ontlastingsgerelateerd. Jouw urinestraal wordt uitgebreid vergeleken met die van je kind en iedereen die van de wc komt moet uitvoerig beschrijven wat ‘ie daar zojuist heeft gedaan, hoe het eruit zag, hoe het rook en meer van dergelijke inside informatie. Niet alleen de gezinsleden, maar iedereen. Dus ook je keurige tante Tiny die op bezoek is en de loodgieter die even moest plassen.
* Je moet niet alleen de hele tijd over poep en pies praten, je moet er ook dolenthousiast over doen. Een enorme drol in de wc moet je behandelen als een klomp van het zuiverste goud. Ieder succesvol wc-bezoek is reden voor gejuich, slingers en Jip en Janneke champagne. Tip: visualiseer die drol in gedachten als die veel te dure jurk waar je al maanden van droomt. Die drol is die jurk. Zo enthousiast moet je zijn.
* Het duurt lang. Heel lang. Iedereen kent die ouder die beweert dat z’n kind in een poep en een scheet zindelijk was. De kans is groot dat dat een leugen is en de kans is nóg veel groter dan jouw kind dat in ieder geval niet gaat lukken. Als je je later afvraagt hoe het toch komt dat er opeens een paar maanden uit je geheugen gewist lijken te zijn, dan komt dat omdat je tijdens die maanden bijna al je tijd op het toilet hebt doorgebracht met je peuter. En dat verdrongen hebt.
Lees ook: 8 redenen waarom ik zweer bij luierbroekjes
Maar voordat het zover is, kun je je kind alvast laten wennen aan een echte onderbroek door hem/haar luierbroekjes van de Kruidvat aan te trekken. Dit maakt de overgang van een luier naar de wc een stuk gemakkelijker en soepeler. Maak je kind wijs dat het onderbroekjes of oefenbroekjes zijn en laat het hem/haar zelf aan- en uittrekken. En wist je dat Kruidvat luierbroekjes nu als énige grote luiermerk in Nederland het Europese EU Ecolabel hebben? Dit label garandeert dat in de hele levenscyclus van de luiers de milieubelasting laag is. Met kruidvat luierbroekjes maak je dus heel eenvoudig een milieubewuste keuze. Daarnaast zijn ze heel gemakkelijk (én voor een goede prijs) online te bestellen. Meer informatie over de luierbroekjes en het EU Ecolabel vind je op: www.kruidvat.nl/kruidvat-
Dit bericht is voortgekomen uit een samenwerking met Kruidvat, maar de inhoud is 100% van ons. Lees hier alles over ons advertentiebeleid.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.