De bevalling ging nog wel, maar die eerste dagen daarna…

05.03.2020 17:30


Denk je dat je met de bevalling het ergste achter de rug hebt? Dan heb je de eerste 10 dagen als kraamvrouw nog niet meegemaakt… Dat is behoorlijk tanden op elkaar en rustig blijven doorademen.

LEES OOK: 13 Kraamcadeaus voor ouders met gevoel voor humor.

Dag 1.
Je hebt zojuist een wolk van een baby op de wereld gezet. En of je bevalling nu soepel of iets minder soepel (understatement) verliep, het gevoel van een new-born mama zal er niet minder overweldigend door zijn. Dit is de allermooiste, allerliefste en meest fantastische baby die je ooit hebt gezien. Zo trots als een pauw rijden jullie met z’n drieën naar huis. Eenmaal thuis vraag je je af wat je nu moet gaan doen. Wachten op de kraamhulp, maar ondertussen: moet de baby drinken, verschoond, slapen, gewiegd? Moet je ‘m vasthouden of maar lekker laten slapen in de Maxi-Cosi? Of zal je ‘m in z’n wiegje leggen, of in de box misschien? Heeft ‘ie het niet te warm of juist te koud? Welkom in de wondere wereld van het ouderschap. De komende weken/maanden/jaren, kun je jezelf gek maken met dit soort vragen.

Dag 2.
Je hebt misschien een knip gehad en er zijn na de bevalling wellicht nog een stuk of acht hechtingen door je onderkantje gejast, maar sowieso is de boel enorm uitgerekt. Dat doet pijn, ja. Kon je sowieso al niet zitten door al het geweld wat zich daar beneden heeft afgespeeld, die hechtingen trekken en dat maakt het feest er niet beter op. De verloskundige adviseert je te gaan zitten op een harde ondergrond, maar geen haar op je hoofd die daar aan denkt. Het enige dat jij kunt doen is half onderuitgezakt in bed liggen, om elke druk daar beneden maar te vermijden.

Dag 3.
Je bent al drie dagen bezig om die borstvoeding een beetje op gang te krijgen. Maar man o man, elke keer als je kleine spruit zich op je tiet werpt, doet het toch een partij zeer! De kraamhulp stuurt je vent op pad om een kolfapparaat te gaan halen, waarop hij thuis komt met een gigantische melkmachine. Nu mag je gaan ‘oefenen’. De eerste keer dat je die machine aan je borsten zet is hel. Niet zozeer vanwege de pijn, wel door hoe je je nu voelt. Die hele bevalling was namelijk al een behoorlijk gênante bedoeling, nou na deze ervaring is je gevoel van eigenwaarde helemaal ver te zoeken. Je voelt je een koe, letterlijk en figuurlijk.

Dag 4.
De kraamhulp vraagt ’s ochtends hoe jullie nacht is geweest, waarop jij spontaan begint te huilen. En niet zo’n klein beetje ook. De hele dag door blijven de waterlanders stromen. Beschuit met muisjes op de grond gevallen? In tranen. Je kind die zichzelf onder heeft gepoept? In tranen. De aanblik van jouw slapende baby? In tranen. Waarom huil ik nou zoveel? In tranen. Geeft niks hoor, dit zijn de befaamde kraamtranen waar bijna iedere kraamvrouw mee te maken krijgt. Is morgen of overmorgen als het goed is weer over.

Dag 5.
Gillend word je ’s ochtends wakker (als je überhaupt al sliep). Je borsten staan op knappen. Pamela Anderson is er niks bij. Sexy? Not. Het doet verdomd veel pijn. Wie verlost je hiervan?! Kolfapparaat aansluiten maar weer en tussendoor wat koolbladeren in je bh en flink koelen met ijs. Ook dit is morgen of overmorgen weer voorbij.

Dag 6.
De bel gaat. De mevrouw van het hielprikje staat op de stoep. Oh nee toch… Met lede ogen kijk je toe hoe er een piepklein naaldje in het hieltje van je tere baby’tje gaat, waarop hij/zij het op een krijsen zet. En jij ook. Dit doet zeer, met name in jouw moederhart.

Dag 7.
Dat niet-slapen zo erg kon zijn, dat wist je nog niet toen je aan kinderen begon. Na de ochtendvoeding tellen jij en je partner het aantal uren slaap die jullie die nacht hebben gehad, bij elkaar op. Even kijken, van 22.00 tot 23.00 uur, toen van 02.30 tot 03.30 uur en daarna nog eens van 05.00 uur tot 06.30 uur. Dat is maar liefst 3,5 uur in totaal. Yes! Nooit gedacht dat je blij kon zijn met 3,5 uur slaap op een nacht. En dat blijft voorlopig nog wel even zo.

Dag 8.
Je begint al aardig te wennen aan je nieuwe leven met een mini-mensje erbij. Misschien zit je vandaag zelfs voor het eerst weer aangekleed (of in ieder geval in je joggingbroek in plaats van in pyjama) beneden op de bank. En wie weet kunnen jullie als nieuwbakken gezin wel even een blokje om. Oh nee, je tante kwam op kraamvisite. Chagrijnig blijf je dus maar op die bank zitten. Je hebt het nu al gehad met al die kraamvisite, vooral als ze te lang blijven hangen. En die beschuiten komen ook je neus uit.

Dag 9.
Vandaag ben je voor het eerst zonder de kraamhulp. Gister nam je, wellicht ook weer snikkend, afscheid van haar. Hoe zou je vandaag in hemelsnaam gaan overleven zonder haar?

Dag 10.
En verdomd. Je kan het! Je hebt gister de hele dag zonder kraamhulp overleefd! Jullie leven nog; hebben lekker samen gebadderd, je hebt even een uurtje geslapen toen de baby ook sliep en ’s middags ben je naar de bakker gelopen en terug, pronkend met de nieuwe baby. Je weet nu: het komt goed. Je kan dit aan, het moederschap.

Psst: de kraamtijd is ook geweldig hoor, dit is namelijk wat er wél leuk aan is.