De eerste nacht van de vakantie: alsof je een pasgeboren baby hebt (brrrrrrr)
Pffffff – is dit nou vakantie?
De eerste nacht van de vakantie met een peuter en een kind: dat kan heftig zijn. Een late landing, een nieuwe omgeving en een mug zorgden voor een zwaar begin van Barbara’s vakantie.
Het is kwart voor negen ’s avonds als we landen op het vliegveld. We lopen de heerlijk warme avond in, een kort ritje met de bus, en dan begint het wachten op de koffers bij een lege bagageband. Daar beginnen de eerste zorgen van de vakantie.
De kinderen moeten nog wat eten.
Zouden ze er een kinderbedje klaar hebben staan?
Hebben ze er luiken zodat de boel donker blijft?
Wordt het weer om 6 uur wakker zijn op de eerste dag van de vakantie?
Allemaal vragen waarop het antwoord langzaam zal blijken. We kunnen niets anders doen dan afwachten.
LEES OOK: Afscheidsbrief aan vakantie
De koffers arriveren en als we langs de douane lopen staat daar inderdaad een vent met een bordje met mijn naam. Hij pakt de bagagewagen over en loopt voor ons uit, de straat op, die toch een stuk exotischer aandoet dan waar ik op had voorbereid. Een drukke weg met toeterende auto’s die niet stoppen bij het zebrapad. Geschrokken pak ik het handje van onze 3-jarige vast. Bij de autoverhuur halen twee andere mannen onze koffers van de kar, en proberen die in het superkleine autootje te proppen. Het past natuurlijk niet, dus ik moet drie kwartier voorin zitten met de buggy tussen mijn benen, en de grote kindertas er ergens onder.
Met mijn hoofd geklemd tegen de voorruit probeer ik ook nog kaart te lezen, wat natuurlijk niet gaat. We rijden twee keer verkeerd, maar we zijn zo gefocust op de logistiek die ons straks te wachten staat dat we geen energie hebben om elkaar verwijten te maken.
We moeten door.
Rond halfelf komen we aan in ons appartementencomplexje. Goddank staat er nog een dame te wachten die ons hartelijk welkom heet. In het cafeetje dat erbij hoort, brandt nog licht. Ondertussen is het voorspelbare gebeurd: de 3-jarige is tien minuten voor aankomst in een diepe slaap gevallen. Die gaat dus niet meer eten – weer een reden om te vrezen dat hij rond 5 a 6 uur klaarwakker zal zijn.
Ik krijg een snelle rondleiding door ons huisje, de kinderen slapen op een soort bankje, wat me even angst inboezemt, maar er is geen tijd te verliezen. Hier is de badkamer, daar is de slaapkamer, en zo werken de muggendingen – alsof ik daar nu interesse in heb! Er zijn luiken, er is een bakker aan de overkant die om 7 uur open gaat, de ipads liggen in de oplader en we hebben een fles water: de basics zijn in orde.
Als de rondleiding klaar is, tillen we kleine Morris uit zijn autostoeltje en leggen hem op bed. Hij beweegt niet. We zetten de koffers op de grond en melden ons meteen bij het cafeetje: kunnen we nog wat eten? Pizza? Top. Ik ren terug naar ons appartement, 20 stappen verderop, en zet de babyfoon aan. Morris ligt zachtjes te snurken.
Twee minuten laten zitten Thomas en ik aan de witte wijn, Felix achter een colaatje, en voelen we dat de vakantie is begonnen. De pizza is een beetje vies, maar dat vergeten we snel omdat het zo gezellig is om met onze 9-jarige zoon nog zo laat op te zijn. We kijken over het zwembad, maken plannen voor de dag erop en beginnen al snel te gapen. Rond middernacht gaan we naar bed.
En dan begint de nacht.
02.03: een mug!
02.14: weer een mug. Nu moet ik er echt uit voor dat muggenspul, ergens diep in de bagage.
02.43: ik kan de slaap niet vatten, en ik troost me met de gedachte dat ik vanwege baby’s jarenlang niet geslapen heb, dus dat ik deze nacht ook wel overleef zonder slaap.
02.53: de oudste heeft in bed geplast. En er zijn geen extra lakens. Met een stranddoek maken we er wat van en we proberen weer te slapen.
03.17: de oudste kan niet meer slapen. We geven hem een van onze lakens.
04.23: de vogels beginnen te fluiten.
05.34: de jongste ligt te hoesten en door die dunne muurtjes hoor je alles!
06.07: de jongste roept: Ik ben wakker. Ik sus hem en zeg dat hij nog even moet slapen. Hij begint luidkeels te huilen.
06.08: hij ligt bij mij in bed en drukt zijn beertje tegen zich aan.
06.11: hij knijpt in mijn neus.
06.11: hij duwt zijn vingertjes in mijn mond.
06.12: ik geef hem mijn iPhone.
06.12: hij laat me één voor één alle foto’s op mijn telefoon zien.
06.13: ik doe een spelletje aan.
06.14: hij gilt: Mama! Ik heb gewonnen!!
06.15: hij heeft een kerstmis-app met een dansje gevonden en oefent nu de danspasjes op het bed.
06.17: de oudste is nu ook wakker en wil op de iPad.
06.17: ze zitten weer in hun kamertje, samen, en ik ga terug naar bed.
06.33: ik geloof dat ik heb geslapen!
06.34: de jongens maken ruzie.
Ik ga die bakker maar eens uitchecken.
Gaap. De vakantie is begonnen!
LEES OOK: Een kampeervakantie met kinderen is best hard werken
