Baby met darmkrampjes? Probeer dit!
Een baby met darmkrampjes is zó zielig. Marit weet er alles van. Haar dochtertje werd het eerste half jaar geteisterd door fikse krampen en was nog net geen officiële huilbaby. In haar zoektocht naar dé oplossing tegen krampjes probeerde Marit het volgende uit…
1. Flessen
Omdat het aanleggen van de baby alles behalve een succes was, gaf ik mijn meisje braaf gekolfde melk uit een fles. Zodra ik vermoedde dat De Fles wel eens de oorzaak van die vervloekte krampen kon zijn, stapte ik over op een nieuwe fles. En nog een. En nog een. Amper twee maanden na de bevalling puilden mijn keukenkastjes uit met alle mogelijke voedingsflessen die krampjes moesten verhelpen. Flessen die qua speen zo getrouw mogelijk de moederborst nabootsten. Flessen met een speciaal ventiel. Flessen in een speciale S-vorm. Je kunt het zo gek niet bedenken, of ze stonden bij mij in de kast. Uiteindelijk leek de Born Free fles – inderdaad mét slim ventieltje – verlichting te bieden. Mijn dochter dronk rustiger waardoor ze minder lucht naar binnen kreeg. En minder lucht = minder krampjes. Ik heb meteen maar drie exemplaren ingeslagen.
2. Anti-kramp middeltjes
Uit alle hoeken kreeg ik advies over mogelijke middeltjes tegen kramp. En radeloos als ik was, probeerde ik van alles uit. Variërend van een paar druppeltjes venkelthee door de flesvoeding (géén effect) tot een Duits wondermiddel (beetje effect) dat alleen bij een Nederlandse drogist besteld kon worden. Een ervaren moeder gaf me de tip om Solger’s Dophilus Powder uit te proberen. Dit poeder bevat probiotica die helpen om de de darmflora van baby’s op te bouwen.
3. Inbakerdoeken
In mijn zoektocht naar dé oplossing tegen krampen, kwam ik vanzelf bij de inbakerdoeken uit. Exemplaren zoals de Pacco, waarbij de kleine als een soort worm ligt ingesnoerd en nog net niet paars aanloopt, waren mij persoonlijk iets té hardcore. Maar de Puckababy, daar kon ik wat mee. En mijn meisje ook. Het slaapzakje gaf haar de nodige begrenzing, maar liet nog wel voldoende ruimte vrij om haar handjes te bewegen. Ruim zes maanden sliep ze in zo’n ding. Daarna was ze te groot en mocht het niet meer. Tip: op marktplaats scoor je heel makkelijk een prima tweedehandsexemplaar.
4. Osteopaat
Na drie maanden kwam ik bij de osteopaat terecht. Die bevoelde met zachte hand mijn spartelende baby en constateerde inderdaad ‘wat spanning’ bij de buik, voerde een aantal oefeningen uit om de blokkades te verhelpen en dat was dat. Hielp het? Mwah. Niet noemenswaardig. Maar misschien had ik vaker moeten gaan. Misschien trof ik niet de juiste osteopaat. Of misschien was osteopathie niet de beste oplossing voor mijn dochter. Overweeg je een behandeling? Een kundige osteopaat zal niet snel een kindje jonger dan twee, drie maanden behandelen. Simpelweg omdat-ie dan nog te kwetsbaar is. Laat je van tevoren dus goed informeren.
5. Boeken
Internetfora liet ik al snel links liggen – gek werd ik van alle tegenstrijdige adviezen. In plaats daarvan stortte ik me op de boeken. Een vriendin gaf me het Rust, reinheid en regelmaat-boekje van Ria Blom en een ander raadde De Tevreden Baby aan van de Amerikaanse Gina Ford. Die laatste werd mijn bijbel. Ik raad ‘m iedereen aan.
Lees ook: Zullen we het eens hebben over de donkere kant van die eerste weken?
