Anne’s kinderloze zusje komt langs en schrikt zich rot
Anne’s kinderloze zusje komt op bezoek. Ze valt van de ene walging in de andere. Want wat gebeuren er gore dingen bij Anne aan tafel! Volgens haar zusje dan, want Anne is er al lang aan gewend dat hygiëne een zwaar overschat criterium is.
Mijn zusje kwam op bezoek en dat was voor ons allebei nogal een ontluisterende ervaring. Zij had geen idee dat je met kinderen zulke smerige gewoontes ontwikkelt en mijn zelfbeeld ligt voorgoed aan diggelen.
LEES OOK: 10 Geboden waar alle baby’s zich aan moeten houden.
1) “Wat is dat voor bruin papje?” Vraagt mijn zusje. “Banaan” antwoord ik. “Maar dat is helemaal bruin geworden, dat is toch niet lekker meer?!” roept ze vol afschuw uit. Ehh, weet je wel hoe snel banaan bruin wordt? En hoe vaak een baby maar een paar hapjes neemt en dan niet meer wil? Moet ik dan steeds een verse banaan prakken? Nou nee hoor, dacht het niet!
2) “En wat zit er eigenlijk nog meer door die banaan heen?” Vraagt ze vervolgens “Gepureerde boontjes” zeg ik enthousiast. In de veronderstelling dat ze dit, net als ik, heel slim en gezond en lekker zal vinden, voor de baby dan. Ik zelf moet er uiteraard niet aan denken. “IIIEEUUUUWWW! Banaan met boontjes? Doe normaal!” is haar niet zo subtiele antwoord. Nou zeg, de baby vindt het heerlijk hoor! En hij heeft in één keer zowel groenten als fruit binnen!
3) “Heb je dat prakje wel opgewarmd dan? Of moet hij dat koud eten?” Is haar volgende te bespreken punt. Zie het antwoord bij vraag 1, ik kan toch godsonmogelijk elke keer als hij een paar hapjes neemt naar de magnetron rennen om het weer op te warmen? Naast de 1500 keer per dag dat ik al heen en weer ren om alle andere miljoen dingen te doen die ik voor die kinderen moet doen? Pffffffff.
4) “Ik heb iets héél lekkers voor jou, wacht maar ik zal het even halen”, zeg ik tegen de baby. Uit de keuken haal ik een oud pistoletje. Perfect voor de baby om aan te knabbelen. “Ah nee toch, moet-ie nou op oud brood kauwen? Wat zielig!” zegt mijn zusje. Zielig? Hard geworden brood is perfect voor baby’s! Alsof hij proeft dat het niet kakelvers meer is! Niet zo verwend doen hoor!
5) Uiteraard valt het brood elke drie seconden op de grond. En raap ik het weer op om het hem terug te geven. “GATVER! Moet hij van de grond eten?” Roept ze. Ja hàllo, wat denk je dan?!! Dat ik er drie broden per dag doorheen ga jassen omdat hij elke boterham onmiddellijk op de grond gooit en ik die dan weg zou moeten gooien? Echt niet.
6) “Moet hij nou dat smerige slabbetje omhouden?” Vraagt ze me na het eten. Smerig slabbetje? Er zit slechts een kwijlvlek van 10 vierkante centimeter op (en wat banaan met boontjes), daar kan nog zeker twee keer zo veel bij. Dus hoezo smerig? Ze denkt toch niet echt dat ik elk half uur een schoon slabbetje bij deze hevig kwijlende (want nieuwe tanden) baby ga omdoen? Dan heb ik 21 schone slabbetjes nodig. Per dag. Doeeiii!
7) “En leg je hem nou op die gore vloer om te spelen?” Is haar laatste vriendelijke opmerking. Ik moet toegeven, de gehele houten vloer glimt van het kwijlspoor dat de baby de afgelopen maanden heeft achtergelaten op zijn ontdekkingstochten. Maar om dat nou steeds te dweilen? Kom zeg, ik heb wel wat beters te doen! Bovendien is dat hartstikke goed voor zijn weerstand!
8) En zo brokkelt mijn zelfbeeld per gestelde vraag af. Ik dacht echt dat ik een keurig huishouden had. Maar ik moet toegeven, hygiëne is op geen enkele manier nog een criterium met de kinderen erbij. Dus rest mij nog maar één passend antwoord aan mijn zusje: “WACHT MAAR TOT JIJ ZELF KINDEREN HEBT MEVROUWTJE!!! DAN SPREEK IK JE WEL WEER!!!!”
LEES OOK: 12 Dingen die ik dacht te weten over baby’s… Tot ik er zelf eentje had.
