Zwaai man en kinderen uit en neem een dagje voor jezelf
Wij moeders hebben vaak de neiging om te denken dat we altijd het voortouw moeten nemen op het gebied van het gezin. Maar doen we onze mannen daarmee eigenlijk niet te kort? Want een dagje erop uit met papa, dat wordt altijd een feestje.
Vroeger was ik wat je noemt een helikoptermoeder. Zo eentje die altijd overal bovenop zat. Alles werd door mij gecoördineerd. De dagelijkse dingen, maar bijvoorbeeld ook de uitstapjes. Want het kon natuurlijk nooit goed komen als ik de boel niet in goede banen leidde. Dus plande ik alles tot in de puntjes en hij, ach, hij hobbelde er maar een beetje achteraan. Best lullig eigenlijk, als ik er nu aan terugdenk, want, nou ja, hoezo zou een volwassen vent niet een knapzakje met broodjes en een paar pakjes appelsap kunnen inpakken en er een middagje op uit kunnen met z’n kroost? Zonder vrouw die in z’n nek hijgt dus? Het is tenslotte bepaald geen rocket science.
Een paar jaar geleden besloot ik daarom dat dat anders moest. Dat ik me niet meer overal mee ging bemoeien. En dat was wel even lastig, voor mij dus. Mijn man was dolblij dat hij zonder toeziend oog van zijn cipier (ik dus) samen met z’n kroost overal naartoe kon. Toch lukte het nauwelijks om mezelf ervan te weerhouden commentaar te geven. Want hoezo ging er alleen zoet beleg op de boterhammetjes die mee gingen voor tussen de middag? Hoezo vond-ie het onzin om een extra setje (of drie) kleding mee te nemen voor de net zindelijke peuter? En hoezo wist-ie niet precies, op de minuut af, hoe laat ze thuis zouden zijn? Iets met avondeten, bedtijd en schema’s enzo, schat. HALLO?! Maar gaandeweg leerde ik loslaten. En vooral ook: waarderen. De stilte waarderen die er opeens regelmatig in huis heerste als hij z’n middagjes weg was met de kinderen. Want dat loslaten gaat opeens toch wel makkelijk, als je ontdekt dat dat betekent dat je opeens op zaterdagmiddag drie uur in een schuimbad kunt liggen met een boek.
Tegenwoordig gaat mijn man er bijna ieder weekend wel een dagje op uit met de kinderen. Sterker nog, binnenkort gaat-ie voor de tweede keer een heel weekend met ze op een soort kampeertrip op de Veluwe in de Kia Picanto. En ik ben er Zen over. Sterker nog, ik laat hem helemaal zelf de auto inpakken. En dat wil wat zeggen. Normaal bepaal ik alleen wat er meegaat en hoe dat het meest efficiënt de Picanto ingaat. Ik maak tenslotte optimaal gebruik van alle bagage- en praktische extra opbergruimte. Mijn nieuw verworven laissez-faire houding resulteerde er tijdens het eerste kampeerweekend wel in dat mijn man er op de plaats van bestemming achter moest komen dat hij zowel de slaapmatjes, als de nachtluiers vergeten was. Toch mocht dat de pret niet drukken. En het belangrijkste: papa en de kinderen kwamen heelhuids en supervrolijk thuis en mama was weer helemaal opgeladen.
De tripjes met papa zijn vaak het hoogtepunt van de week voor mijn kinderen. En voor papa zelf. Want hij vindt niks leuker dan een beetje met ze door het land cruisen. Eigenlijk maakt het niet eens echt uit waar ze naartoe gaan, als ze maar samen zijn. Want een uitstapje met papa is altijd een feestje. Met de vlam in de pijp scheurt mijn gezin dus voor het land. En ik? Ik zit in bad. Met een berg schuim en met mijn boek. En natuurlijk mis ik ze. Maar stiekem hoop ik dan toch ook dat ze nog wel eventjes wegblijven.
Dit bericht is het resultaat van een samenwerking met Kia, maar de inhoud is 100% van ons. Kijk hier voor onze advertentievoorwaarden.
Het eerste ritje met je baby, de heerlijke stilte als de kinderen achterin liggen te slapen, met z’n vieren meezingen met K3. Maandelijks zit je heel wat uren in de auto. De ene keer neem je je gewone dagelijkse route, een andere keer ben je misschien wel op weg naar een heel bijzondere bestemming. Onderweg maak je van alles mee, dit zijn stiekem soms heel bijzondere gebeurtenissen. Deze momenten willen wij onder de aandacht brengen #KiaMoments
De Kia Picanto verrast je in elk opzicht. De Picanto heeft een hip design en slimme features. Ook is hij lekker zuinig, hartstikke veilig en voorzien van topklasse connectiviteit. Kijk op kia.com
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
