Als een wildvreemde de hele vliegreis jouw baby vasthoudt…
Vliegen met kinderen… De gedachte eraan alleen al doet bij veel ouders het klamme zweet in de handpalmen schieten. Urenlang als sardientjes in een blik met 500 andere mensen is namelijk meestal NIET tof als je kinderen bij je hebt. De afkeurende en geïrriteerde blikken branden namelijk bij het boarden al in een gat in je opklapbuggy. Maar soms, heel soms, zijn er dan van die mensen die je versteld doen staan…
Rebekka Garvison was alleen op reis met haar babydochter, Rylee. In alle vroegte stapte de jonge moeder ‘s ochtends op het vliegtuig om haar man te verrassen. Ze was nog niet over de drempel van de airbus, toen menig passagier de wenkbrauwen al optrok bij de aanblik van de vrouw met haar baby. Want: daar ging hun rustige vlucht.
LEES OOK: Als vliegen met kinderen een drama wordt: ‘Could u PLEASE control your child?’
En inderdaad, de kist was nog niet aan het taxi’en, of Rylee zette het op een brullen. Dat is namelijk Murphy’s law als het gaat om vliegen met babies. Je bent de lucht nog niet in, of die lipjes beginnen onbedaarlijk te trillen, de luiers worden knetterend volgescheten (“Ladies and gentlemen, please remain seated until the fasten seatbelt sign has been switched off…”), of de eerste speen vliegt over de stoelleuning bij die ene chagrijnige man op schoot. En mama telt met klotsende oksels de kilometers op die kleine televisieschermpjes af. Zo ook Rebekka, die in pniek besloot haar dochter mee te nemen naar een plek in vliegtuig, waar twee vrije plaatsen waren.
En daar kwam ze terecht naast Nyfesha Miller, die haar wenkbrauwen dus niet optrok, maar in plaats daarvan aanbood de huilende Rylee van Rebekka over te nemen. In Nyfesha’s armen sukkelde Rylee in slaap en sliep vervolgens DE HELE VLUCHT, heerlijk door. Nyfesha vond het geen probleem de vlucht door te brengen met een wildvreemde, slapende baby op haar schoot, droeg haar na de vlucht zelfs het vliegtuig uit en hield haar vast totdat Rebekka de kinderwagen rustig had kunnen uitklappen.
Kijk, dát soort mensen heb je nodig in het vliegtug (en in het leven eigenlijk). Mensen die niet beginnen te zuchten als ze jou met je baby binnen zien komen. Mensen die zich realiseren dat jij je best doet om niemand tot last te zijn, maar dat babies nou eenmaal huilen, poepen en pruttelen. En die een helpende hand uitsteken, omdat vliegen met kinderen al stressvol genoeg is zonder ook nog eens uitgekotst te worden door volslagen vreemden die blijkbaar niet een paar uur een beetje tolerantie ten toon kunnen spreiden.
LEES OOK: Hoe een supermodel de borstvoedingsmaffia van repliek diende
De volgende keer dat ik moet vliegen met mijn Terroristen hoop ik ook tegen een klein beetje compassie aan te lopen. Want zo’n Nyfesha Miller, daar wil iedere moeder wel naast zitten.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
