Aaf kookt: fluwelige pompoentaart voor amateurs

Aaf Brandt Corstius wil leren koken. Daarom blogt ze af en toe over eten. De lekkerste recepten plaatsen we op Me-to-we. Maar alleen als ze geslaagd zijn.

Momenteel zit ik naar Holland’s Got Talent te kijken, een bizarre talentenshow – en bizar is een enorm understatement – waar, bijvoorbeeld, een amateuroperazangeres het moet opnemen tegen een amateurhumanbeatboxgroep.
Daarnet was er een vrouw die eigenlijk een man was, en Lisette heette, en die een fuga van Bach ging spelen terwijl zij/hij ruziemaakte met Gordon. Nu staan er vijftig mensen in grijze pakken met rode laarsjes een soort moderne versie van een Christmas carol te zingen waarbij ze vooral klanken uitstoten.
Het is een verwarrende boel.

Plastic Fisher Price-kasteel
Ik ben natuurlijk ook een amateur, in de keuken, maar gisteren had ik het gevoel dat ik wel erg geavanceerd bezig was.
Bij kookvriendin E. had ik toegekeken hoe zij, onder het praten, theezetten en nog wat activiteiten, een pompoentaart in elkaar draaide. Dus ik dacht dat ik dat ook wel kon, tijdens het toezichthouden op twee peuters (mijn eigen kinderen) die net een gigantische haul hadden gedaan bij de Spelotheek, een geweldig instituut waar je speelgoed kunt lenen. Het goede daaraan is dat je dat wanstaltige, gigantische plastic Fisher Price-kasteel met licht- & geluidseffecten dat natuurlijk elk kind wil hebben, gewoon na twee weken weer mag terugbrengen.

Playmobilobjectjes
Het was maar goed dat we eerst even bij de Spelotheek waren geweest, want ik had het recept niet goed gelezen, en over het hoofd gezien dat het uren zou duren eer er iets van een pompoentaart op tafel zou staan. In de tussentijd werd er hevig gespeeld met het kasteel en het andere leenobject, een schatkist met daarin 2.938.000 verschillende Playmobilobjectjes. Minstens duizend objectjes verdwenen onder de bank tijdens dit intense spel. Dat wordt een flinke boete, over twee weken.
Het is namelijk de bedoeling dat je alles compleet terugbrengt.

Verschrikkelijk lekker
Mensen, zou ik willen zeggen: begin niet aan onderstaand recept (het goede nieuws komt zo, dus lees even door). Van Jamie O. moet je het deeg namelijk eerst een half uur in de ijskast zetten, dan een half uur in de vriezer, dan tien minuten blind bakken, dan tien minuten niet-blind (ziende?) bakken, en dán pas mag je het pompoenmengsel erop gieten en eindelijk gewoon een taart bakken.
Hij is wél verschrikkelijk lekker. En verfijnd. Fluwelig! En hij ziet er heel profi uit. Daar heb ik best een paar uur, en een gigantische boete bij de Spelotheek voor over. Maar het kan ook makkelijker: kookvriendin E. mailde me overigens vandaag haar eigen recept. Dat is veel eenvoudiger en levert, dat weet ik omdat ik het geproefd heb, net zo’n lekkere taart op.
Daarom beide recepten, hieronder. Eerst het bewerkelijke, dan het makkelijke. Met tips!

tip 1 (van culi-vriendin E.): neem in plaats van melk koffiemelk
tip 2 (ook van culi-vriendin E.): pompoen kun je makkelijk uithollen als je hem eerst doormidden snijdt en een half uur op 200 graden in de oven zet

De nogal moeilijke pompoentaart van Jamie Oliver

INGREDIËNTEN

• voor de deegbodem
• 250 g bloem, plus wat extra om te bestuiven
• 50 g poedersuiker
• 125 g ongezouten, koude boter van goede kwaliteit, in kleine blokjes
• 1 groot ei, liefst vrije uitloop of biologisch, geklutst
• een scheutje melk
• olijfolie, om de springvorm mee in te vetten
• voor de vulling
• 1 pompoen van 500 g, geschild, zonder zaadjes en in blokjes van 2 cm
• 500 ml volle melk
• 200 g lichtbruine, fijne tafelsuiker
• 1 vanillestokje, in de lengte gesplitst, de zaadjes eruit geschraapt
• 2 grote eieren, liefst vrije uitloop of biologisch