9 x totaal in shock toen mijn tweede kind kwam

Zo hey. Was ik me toch een partijtje in shock toen mijn tweede kind kwam! Ik zal nu uitleggen wie, wat, waar, hoe en wanneer.

Lees ook: Zwangere vrouwen moeten niet zo zeuren? Wacht maar tot je dit ziet

Shock 1: Maar even serieus, zijn baby’s echt zo klein? Is dat wel goed?? Sjonge. Was ik toch éventjes een beetje vergeten dat (de meeste) baby’s in het begin heus geen dikke beren zijn. Vreemd.

Shock 2: Zullen we nou krijgen zeg? Waarom reageert mijn oudste niet dolenthousiast op de komst van zijn broer? Waarom rent-‘ie niet in dolle vreugd op zijn broer af? Waarom staat ‘ie niet zingend en neuriënd bij de wieg? Nét nu ik juist tergende zin had om van die gezellige cuteness overload foto’s met knuffelende broertjes te maken. Om mensen onbeschaamd mee om de oren te slaan op Facebook en Instagram. Pas later realiseerde ik me dat ‘ie net als ik ernstig in shock was. En geef ‘m eens ongelijk.

Shock 3: HAHAHA, ik had gedacht dat alles me bij de tweede heel zonnig en smooth zou afgaan, HAHAHA, omdat ik door mijn eerste gepokt en gemazeld zou zijn. Maar ik bleek gewoon weer opnieuw te kunnen beginnen met gepokt en gemazeld worden. Voorbeeld: ik kon dus niet opeens wél heel goed tegen slapeloze nachten omdat ik ze al eens had meegemaakt. Heel jammer.

Shock 4: Het is dus echt 100% mogelijk om van je tweede net zoveel te houden als van je eerste. Ik bedoel, je hart wordt inderdaad gewoon een stukkie opgerekt. Wat een liefde. Wat een adoratie. Wat een heerlijkheid. Ik pak een teil.

Shock 5: Ik bleek dus bijna alles vergeten te zijn van de eerste weken (behalve dan dat er in horrorhoeveelheden gehuild werd). Vreemd, want ik heb toch echt boeken volgeschreven over die tijd en volgens mij onthoud je het dan echt wel?? Opmerkelijk, opmerkelijk. Er had zich bovendien een aantal hardnekkige doch totaal onware aannames over baby nummer één in mijn hoofd genesteld. De belangrijkste: dat-‘ie al na zeven weken doorsliep en dus toen ook al van de nachtvoeding af was. Waarmee ik maar zeggen wil: geloof ze niet, die moeders van oudere kinderen, want ze verzinnen dus werkelijk alles bij elkaar, de vergeetachtige vuilakken.

Shock 6: Het gehuil van één kind gaat al door merg en been, maar als er twee kinderen tegelijkertijd huilen dan vind je het gehuil van één kind voortaan best een gezellig geluid.

Shock 7: Je kan dan wel heel leuk twee slaapkamertjes hebben getimmerd (oké, ik heb ze laten timmeren, jullie denken toch niet dat ik ook nog kan timmeren) maar als deze slaapkamertjes pal naast elkaar liggen dan horen je kinderen elkaar dus echt wel huilen. En dan maken ze elkaar gewoon wakker hoor. Zorgvuldig getimmerd muurtje of niet.

Shock 8: Ik ben wéér niet de hippie-eske moeder geworden die ik gepland had  wél te gaan zijn. Ik had me nog zo voorgenomen alleen maar te genieten van die eerste weken, de boel de boel te laten en niet als een waanzinnige door allemaal hulpboeken te gaan zitten bladeren/tot huilens toe te gaan zitten googlen. Maar het gebeurde toch.

Shock 9: Houd je vast: ik heb er na mijn tweede dus een hele schoenmaat bij gekregen. Toen ik zwanger was van de eerste had ik er al wel eens over gelezen, maar het leek me eigenlijk gewoon gezwets. Nou, ik kan je zeggen: mijn heupen zijn anders gaan staan, waardoor ik in negen maanden tijd van maat 40 naar maat 41 ben gegaan. Niet mijn allerfavorietste schoenmaat, maar ik heb het er maar mee te doen vrees ik. En het leuke is wel dat ik een heleboel nieuwe schoenen mag kopen. En zo is het.

Lees ook: 14 dingen die echt leuker zijn bij je tweede kind