30 x Kansloos speelgoed dat je het liefst stiekem weggooit
De eerste speelgoedboeken voor de decembermaand vallen alweer op de mat. Vinca begint zich ernstig zorgen te maken welke plastic rommel haar kinderen nu weer aan de witte baardmannen gaan vragen. Na drie kinderen en honderden kilo’s aan speelgoedzooi is ze er klaar mee. Weg met die meuk!
LEES OOK: Dit is het gezicht van een kind dat stiekem voor 300 euro speelgoed heeft besteld
Ooit dacht ik een super leuke en relaxte moeder te worden. Eén die urenlang met haar kinderen knutselt, meterslange treinbanen bouwt door het huis en waar altijd ‘gezellig’ speelgoed rond mag slingeren. Maar inmiddels ben ik ontwaakt uit deze mooie droom en ben ik er achter dat ik gewoon een pleurishekel aan rommel heb. Want wat bestaat er tegenwoordig toch een hoop ‘pruts’speelgoed! Ik vind het choquerend om te zien hoe mijn kinderen langzaam verdrinken in alle plastic rommel. Om nog maar te zwijgen van de plastic soep die dit op den duur allemaal gaat veroorzaken.
Regelmatig storm ik dan ook als een dolle stier door ons huis en maai ik alles wat me irriteert uit de weg. Huppakee, de container in met die zooi! En mijn lijst met ‘verboden middelen’, die het huis niet meer inkomen, wordt langer en langer.
1. Putty en slime. Nadat ik dit onlangs vastgetrapt in de vloerbedekking aantrof, staat dit denk ik wel op nummer 1 van meest gehate kindertroep. Uren heb ik zitten schrobben om de zwarte magnetische putty uit de vloer te krijgen. Gelukkig maken mijn kinderen het nog niet zelf, maar ik heb ook genoeg gefrustreerde vriendinnen, waar het huis erbij ligt als een illegaal methlaboratorium vol borrelende bakjes en potjes.
2. De zandbak in de tuin. Echt hoor, ik ben voorstander van buitenspelen en dol op vieze modderige kindersnoetjes, maar een zandbak…wat een dramading. Zelfs mét deksel ligt dat ding nog altijd vol met kattenkat. Die deksel is vervolgens stiekem toch meestal een beetje lek, waardoor je binnen de kortste keren een naar ontbinding ruikende blubberbak hebt. Daarnaast at mijn middelste hem altijd half leeg of kiepte alle zand over de rand.
3. Magic sand. Het alternatief voor die dramazandbak buiten. Magic sand blijft zo praktisch aan elkaar plakken, kun je zelfs binnen mee spelen. Maar vervolgens ligt wel heel magisch, je héle huis vol met die zooi.
4. Vingerverf…zit overal behalve aan de vingers… eens maar nooit meer. Veel leuker als ze dit op het kinderdagverblijf doen.
5. Strijkkralen. Oké, ik heb zelf gewoon weinig geduld om dit te doen. De kinderen kunnen er wel uren zoet mee zijn. Maar vervolgens moet ík het strijken en als ik dat papiertje er dan op leg vliegt de helft van die kralen er vanaf. Jankende kinderen en nog wekenlang rikketikkend stofzuigen.
6. Glitters. Glitters gaan nooit, ik herhaal NOOIT meer weg uit je huis. Zelfs niet als je er buiten mee knutselt. Mijn dochter nam ooit een glitterknutsel mee uit school in de leaseauto van mijn man. Het gevolg: zelfs na 8x stofzuigen bij de wasstraat, stapt hij nog steeds uit in een tweedelig glitterpak waar de Toppers jaloers op zouden zijn.
7. Happy meal cadeautjes. Zooi! Er wordt nooit mee gespeeld en blijft jaren door je huis slingeren, als je het niet vroegtijdig aan de container doneert…plasticsoep here we come.
8. Verrassingsei cadeautjes. Same same. Zooi!
9. Uitdeelcadeautjes na kinderfeestjes, pannenkoekenrestaurants etc. Zooi! De vermicelli van de plasticsoep
10. Crêpepapier. Fijn nostalgisch knutselmateriaal. Wie is er niet groot mee geworden. Maar als het eenmaal nat of met lijm met je tafel of vloer in aanraking komt, gaan de vlekken er never nooit meer uit.
11. Dino eieren. Geweldig leuk goedkoop cadeautje met gegarandeerd succes bij de kinderen. Maar er staan vervolgens wel weken lang stinkende bakken water op je vensterbank, met dubieus snotterige wezens, die echt niet groter worden dan ze als zijn. Al denken je kinderen daar anders over.
12. Flessendoppen. Serieus, sparen jullie kinderen ook bierdopjes? Mijn dochter heeft er zoveel dat je op zijn minst zou denken dat er zes dakloze alcoholisten achter ons schuurtje wonen. Geen idee waar ze die vandaan tovert.
13. Knuffels. Hoeveel knuffels kan een kind hebben vraag je je af. Bij deze een oproep aan alle familie en vrienden: we hebben er genoeg!!!! (en het zijn meestal de mensen zónder kinderen die met knuffels aankomen)
14. Blaasstiften. Superleuk bedacht, uitvoering tamelijk kansloos, want ze spetteren, vooral buiten de randen van het papier. Daarnaast een groot voordeel, ze zijn wel altijd heel snel leeg. Nadeel: plasticsoep!
15. Bunchems. Wij hebben ze niet. Halleluja! Ik zeg google maar eens: hoe haal ik bunchems uit je haar…
16. Mini perforators met figuurtjes. De eerste keer dat ik er een zag dacht ik: aaaah dat is leuk!!! Maar je kunt er gewoon eigenlijk geen bal mee en je hele huis ligt vol minuscule eenhoorntjes, hartjes en sterretjes.
17. Speelgoed met batterijen. Een tante gaf ons bij de geboorte van de eerste een glowrups met geluidjes en lichtjes. “Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik je iets met batterijen geef”, zei ze. Ik keek haar, groen als ik was, vragend aan. Nu snap ik wat ze bedoelde. Speelgoed met geluidjes mag bij ons altijd zonder problemen mee in bad. Oh, dat is gezellig lieverd, de brandweermannen gaan ook in bad! TATUTATUUUUuuuuuuûûûiiiiii…..uit.
18. Knikkers. Gezellig ouderwets, maar ze liggen altijd overal waar ze niet moeten liggen. Je breekt er vervolgens gigantisch je nek over. Voor de kleinsten in het gezin levensgevaarlijk.
19. Klei. Echt, het is leuk. Op school! Want thuis zit het geheid tussen alle kieren van de vloer en onder álle schoenen en dus door het hele huis. En oh ja, het is altijd uitgedroogd en de vrolijke kleuren zijn na twee kleisessies veranderd in ondefinieerbaar goor grijs.
20. Ballonnen. Echt gamma, jumbo, zeeman en andere grote winkelketens, ballonnen zijn NIET leuk om uit te delen. De kinderen drammen er namelijk net zo lang om, tot ze er tóch een krijgen. Vervolgens kijken ze er nooit meer naar om en dwarrelen die dingen overal rond in huis. #plasticsoep
21. Waterballonnen. Je staat uren van die kleine rotballetjes te vullen om vervolgens uren kleine rotplasticjes uit de hele straat te verwijderen. Oké, de kinderen hebben er wel mega lol mee.
22. Badconfetti, badverf, badstiften. Het maakt niet uit in welke variant, maar een bende wordt het. En met een beetje pech trekt de ‘niet vlekkende’ kleurstof tóch stiekem in je voegen of badkuip.
23. Fluitjes! Nee! Geen fluitjes!!!
24. Waterbaan. Echt een heel leuk ding, maar als mijn kinderen er mee willen spelen, sta ik met 28 graden dat ding eerst uren te soppen en spinnenwebvrij te maken. Om dan vervolgens als hij eindelijk vol water staat, te ontdekken dat er toch ergens een rubberen verbinding loszit of lek is.
25. Bellenblaas. Goedkoop product met heel veel lol tot gevolg, maar vaak kiepen de kinderen toch na twee blaaspogingen het potje omver.
26. Stoepkrijt. Ook echt een leuk en goedkoop product. Mijn kinderen geven echter de voorkeur aan het fijnstampen van het spul, zodat daarna tuin én huis vol vrolijke poederpasteltinten zit.
27. Kindermake-up. Wie heeft bedacht dat het leuk is voor een 3-jarig kind om make-up te krijgen, heeft zelfs nooit een kind van drie met make-up gehad. Ze lopen er bij als kleine horrorclowns, je krijgt die troep er amper weer vanaf, enkel mogelijk met daarna overal rode vlekken van het boenen of van de chemische stoffen. Dan nog te zwijgen als ze er per ongeluk zónder toezicht mee spelen en de hele vloer vol nagellak, lipgloss en oogschaduw zit.
28. IJsbekers uit een restaurant. Staat vaak op het menu als: kinderijsje in vrolijke beker. Nou, mama wordt niet vrolijk van die bekers. Ze stapelen voor geen meter in de kast. In de vaatwasser lopen ze vol water wat er nóóit meer uit gaat. Dus volgende keer mogen de kinderen gewoon de grootste bananensplit van de kaart, met zo’n gezellig klein papieren parapluutje.
29. Spaarplaatjes van de supermarkt. Leuk voor even, daarna vind je ze nog weken overal terug in huis. Weggooien mag niet, ook al hebben ze al zes boeken vol, want misschien kunnen ze nog ‘ruilen’ Wtf.
30. Plastic trendspeelgoed met onuitspreekbare namen. Beware! En scheur deze pagina’s in de sinterklaasboeken er direct uit!! Nomnoms, tsumtsum, hatchimals, poopsy poops, shopkins, lalaloopsy, LOLballen. Het kost een godsvermogen, is stiekem gewoon kleine plastic zut uit grote verpakkingen, ze spelen er maximaal een week mee en dan verdwijnt het in het stoffige hoekjes van de slaapkamers. Uiteindelijk zit het vast in je stofzuiger en sta je weer met satéprikkers ondefinieerbare poppetjes uit de slang te prutsen.
Verder ben ik best een leuke en aardig moeder….
Welk speelgoed zijn jullie liever kwijt dan rijk?
LEES OOK: Opruimen? Hoe moet je daar als moeder ooit aan toekomen?