26 redenen waarom dreumesen totaal niet sporen
Oh, wat zijn ze die dreumesen lief en schattig. Als ze in de box liggen. En ze zich nog gewoon keurig gedragen. Want zodra ze gaan lopen/rechtop zitten/zelf een hapje kunnen eten/een persoonlijkheid ontwikkelen, gaan ze opeens de meest bizarre dingen doen. Zucht.
Lees ook: Waarom peuters op dronken mensen lijken
Dreumesen:
- Houden ervan om in hun eigen kak rond te lopen. Why?!
- Verrichten urenlang achter elkaar dezelfde handeling. U-ren-lang. En jij je maar afvragen of je een rondje psychiater moet gaan boeken.
- Zijn eindeloos gefascineerd door één onderwerp, zoals een bewegend wiel.
- Willen alles kapot maken/scheuren, ergens op rammen of van tafel smijten. Met een blij gezicht, dat dan weer wel.
- Vertonen willekeurig gedrag als het om eten gaat. Was spaghetti vorige week nog hun lievelings, nu moeten ze er niets van weten.
- Maar zijn dan wél uiterst specifiek als het gaat om het bordje en bekertje dat op tafel staat. Want je dacht toch niet dat de dreumes uit een andere kleur beker gaat drinken/van een andere afbeelding gaat eten?
- Smeren zonder enige reden yoghurt, spinazie of iets anders half-vloeibaars in hun haar.
- Bijten in álles. Zoals: andere kinderen, grote broers en zussen, in jou.
- En stoppen gedachteloos van alles in hun mond. Ook de pollepel die ze vijf minuten eerder in de wc-pot hebben gedoopt.
- Moeten alles ‘selluf doen’, terwijl ze daar nog niet aan toe zijn. Frustratie is het gevolg.
- Moeten hun knuffel/speen/pop/auto mee. Zonder iets in hun knuistje wordt het onmogelijk het pand te verlaten. Want dan volgt een fittie van jewelste.
- Willen een goed gesprek met je aanknopen, net op het moment dat jij met je schoonmoeder/baas aan het bellen bent.
- Trekken je mobieltje uit je hand als jij er naar hun zin te vaak op kijkt. Om er vervolgens mee te smijten of op te stampen. ‘Mamaaaaaa, aaaaandacht!!!!’
- Ontwikkelen een eigen smaak. Die nog geen eigen smaak is. Dus lopen ze voor lul in die zelf uitgezochte kleren, maar jij houdt wijselijk je mond. Want je weet: hiermee ontwikkelen ze een eigen mening en zelfvertrouwen.
- Ze brabbelen een eind in de rondte. Al zeggen ze niks, gewoon even stil zijn? Ho maar.
- Spreken het liefst ook in geheimtaal die niemand anders volgt. Jij weet dan wel wat een bala, toetoe, wewe, ulom is, maar wat hebben opa en oma aan deze informatie?
- Doen overal moeiteloos een tukkie. Met kwijl erbij enzo. Schaamte kennen ze niet.
- Maar vervolgens op tijd naar bed, vergeet het maar. Dan komt een heel scala trucjes uit de kast. Manipuleren, ja dat kunnen ze als de beste.
- Zijn zó egoïstisch! Bij het minste of geringste krijsen ze ‘Mij! Mij!’ Van samen spelen, samen delen, hebben ze duidelijk geen kaas gegeten.
- Zwaaien naar alles en iedereen. Alsof het leven leuk is, ofzo.
- Overmoedig, zijn ze ook. Kun jij ze weer ondersteboven uit dat klimrek vissen of dat veel te grote stuk mandarijn uit hun slokdarm trekken.
- Barsten in hysterisch janken uit als jij even je hielen licht. Halló, ik sta gewoon even in de keuken, vriend. Om voor jou een bobo te smeren.
- Zelfbeheersing? Nooit van gehoord. Dus wordt er languit op de grond gelegen en woest getrappeld in de supermarkt als jij de Danone-toetjes voorbij loopt. En smerig, dat die vloer van de supermarkt is….
- Ze zijn net duveltjes in een doosje. Een keer knipperen met je ogen en je dreumes zit op de camping in de tent van de buren/staat naar je te zwaaien aan de overkant van de weg. Razendsnel zijn ze, en bezorgen jou daarmee regelmatig een hartverzakking.
- Zijn helemaal nog niet klaar voor het potje (zie punt 1). Dus draaien schaamteloos een bolus náást het potje in plaats van erop.
- Ze beginnen opeens bij alles ‘Nee!’ te roepen. En dan weet je: help, de peuter komt eraan! De Terrible Two, de peuterpuberteit, ja die fase ja.
En god, wat ga jij dan terugverlangen naar die makkelijke dreumestijd….
Lees ook: Max (1,5 jaar) heeft een paar levenslessen voor leeftijdsgenoten. Enjoy!