14 mensen die je voor geen goud wilt missen als je kinderen hebt
Sinds Vinca kinderen heeft, is ze een aantal mensen in haar omgeving ineens extra gaan waarderen. Mensen die ze voorheen als vanzelfsprekend beschouwde krijgen ineens een hele andere dimensie. En mensen waar ze voorheen helemaal geen band, of misschien zelfs een hekel aan had, blijken ineens iets prachtigs toe te voegen en horen nu tot haar favoriete personen.
LEES OOK: 12 vriendinnen die onmisbaar zijn als je moeder wordt
14 mensen die ik voor geen goud zou willen missen nu ik kinderen heb:
1. Mijn man, die moet toch wel op nummer 1. Want echt, als je kind iets schattigs doet is je partner de enige die hetzelfde overweldigende verliefde gevoel zal voelen. En wat is dat heerlijk om te kunnen delen.
2. Mijn tweede favoriete man, de vuilnisman! Allereerst haalt deze held wekelijks de kilo’s volgekakte luiers op. Hulde! Daarnaast is/was de komst van de vuilnismannen voor alle drie de kinderen een van de hoogtepunten van de week. Mijn kinderen staan bij de vuilnisman toch echt harder voor het raam te juichen en springen, dan als papa uit zijn werk komt. Mijn zoons favoriete boek is dan ook: ‘Mijn vriend de vuilnisman’.
3. De buren. Wat zou ik zonder mijn lieve buren moeten. Even de babyfoon brengen omdat sleepbaby nummer 3 nét slaapt en de anderen uit school gehaald moeten worden. Maar ook voor iedere sponsorloop, heitje voor karweitje en andere leuracties kunnen we op ze rekenen.
4. Opa’s en oma’s. Ze zijn van goud. En niet alleen om op te passen! Wat is het geweldig om je eigen ouders en schoonouders te zien genieten van jouw kinderen. Wat is het fijn als ze bij opa en oma mogen logeren en zij alles met je kinderen doen, waar je zelf een schijthekel aan hebt: zwemmen, pannenkoeken bakken, megaspeelparadijzen…en oh ja, oma maakt mijn kinderen ook nog in een handomdraai zindelijk! Driewerf hoera, voor schoonmama!
5. De mannen van de wasstraat. Toch wel een van de favoriete weekenduitjes van de kinderen: met papa naar de wasstraat. Inmiddels mag onze zoon met bijna alles meehelpen en heeft hij ook al een baan afgetroggeld voor als hij 16 is. Dikke pret!
6. De tandarts. Ja echt, wat een feest om met de kinderen naar onze tandarts te mogen. Want bij onze tandarts mogen de kinderen helpen als mama in de stoel ligt. Hoe dit voor mij is laten we even achterwege, slik, gorgel… maar wat een pret hebben ze. En met een setje blauwe handschoenen en mondkapjes zitten ze zingend achter op de fiets naar huis.
7. Mijn lieve grote zus. Vroeger logeerde ik als nakomertje vaak bij haar. Nu doen mijn kinderen dit ook. Lekker onder het 20 jaar oude Ajaxdekbed van mijn neef (sorry Rotterdamse papa). Ik kan altijd op haar rekenen als ik weer eens omhoog zit met opvang. En mijn kinderen voelen zich er dankzij hun eigen speelgoedkast mega thuis.
8. De huisarts. Met kleine kinderen heb je ineens een ticket voor de fast-lane bij de huisarts. Althans, ik heb tot op heden, als ik voor een van de kinderen belde, altijd voorrang gekregen. Wat een geruststelling als je (weer) met een gapende wond, hoge koorts, of huilerige baby belt en meteen mag komen. Zucht van opluchting….
9. Kinderdagverblijfleidster, gastmoeder. Het is goud als je met een gerust gevoel je kind (soms krijsend) achter kan laten bij een vertrouwd iemand. Mensen die zich weliswaar betaald, maar toch vrijwillig laten onder kotsen door je kind, ze troosten, ze leren drinken uit een open beker (jeeej!) en met ze knutselen. Laatst lag de jongste op schoot te slapen bij een van de leidsters toen ik haar kwam halen. Zo zat ze al drie kwartier, in haar eigen pauze. Ik smolt, wat een liefde voor mijn kind.
10. Mensen met honden. Niet iedereen zal hiermee misschien goede ervaringen hebben en ook ik erger me aan de hondenbezitter in het algemeen, vanwege alle poep op de stoep. Wij hebben echter in de buurt hele lieve hondenbezitters die hun huisdier graag met onze kinderen ‘delen’. Dikke schik hebben de kinderen met het hondje dat high fives geeft, het hondje dat ze altijd een ‘snoepje’ mogen geven en de stoere ‘politiehond’ die ze mogen aaien. Dankzij deze mensen hebben onze kinderen geleerd hoe ze vreemde honden moeten benaderen en zijn ze er niet bang voor.
11. Vriendinnen mét kinderen. Het is zo zalig en ook leuk om je kinderverhalen en ervaring te kunnen delen met je vriendinnen. Uren samen klagen en zeiken over hoe ellendig het allemaal soms is. Maar ook intens genieten dat óns nageslacht zo cute samen zit te spelen. En vooral onszelf regelmatig verbazen: wtf happened! Gisteren stonden we nog kachellam in een studentencafé op de bar te dansen!?!?!
12. Vriendinnen zónder kinderen. Wat is het soms heerlijk om niet over de kinderen te hoeven praten! Verhalen te horen van een leven zonder kinderen en in een huis te komen waar je niet wederom over de little people struikelt. Daarnaast kopen vrienden zonder kinderen vaak de meest coole cadeautjes (vinden de kinderen dan).
13. De buurmeisjes. Grotere buurmeisjes in alle leeftijdscategorieën die komen oppassen of gewoon met je kinderen komen spelen (want met duplo spelen is als je 12 bent stiekem eigenlijk nog supernietmeernormaal leuk). Zo heeft mama even lekker haar handen vrij.
14. Juffen en meesters. Hé, ze nemen toch snel 30% van je dagelijkse opvoeding over en ze maken je kinderen slimmer, wereldwijs en leren ze discipline. Chapeau!
LEES OOK: Ode aan de oppas
