10 dingen die je wilt horen als je de kraamtijd best aanpoten vindt
Elke drie uur voeden, gebroken nachten, naweeën, babygehuil: sommige aspecten van de kraamtijd zijn gewoon aanpoten, hoe verliefd je ook op je baby bent. Zit je er even doorheen? 10 opmerkingen om je op te beuren.
LEES OOK: 21 dingen die ik graag had willen weten vóór ik moeder werd
Een vriendin van mij heeft net een baby gekregen en belde mij op: ‘Hoe heb jij dat in godsnaam gedaan toen met twee baby’s? Ik vind één al bijna niet te doen.’ Zo relaxed en ontspannen als ze was toen ze nog zwanger was, zo paniekerig klonk ze nu. En een tikje verbaasd, om niet te zeggen: in shock. Heel herkenbaar vond ik het. Want ik weet inmiddels: ook al hebben andere moeders nog zo vaak gezegd hoe moe ze zijn, of dat ze niet op een roze wolk zaten, of dat het tropenjaren zijn, hoe het écht voelt om 24/7 voor je eigen kind te zorgen, weet je pas als je het doet. Ook ik werd overdonderd door de heftigheid van het kersverse moederschap en vond het behoorlijk aanpoten. Maar ik stak er wél wat van op. Daarom: 10 keer een hart onder de riem voor wie er even doorheen zit in de kraamtijd.
- Alles is een fase. Dit heb ik al een eens gezegd, maar als het aan mij ligt, mogen kersverse moeders deze in de vorm van een tegeltje boven hun bed hangen. Ik weet dat het nu misschien niet zo voelt, maar echt, die darmkrampjes, reflux en het onverklaarbare gehuil gaan een keer over. Daar komen dan wel weer andere dingen voor in de plaats, maar tegen die tijd ben je daar een stuk beter tegen opgewassen.
- Je lijf wordt weer van jou. Echt, er komt een tijd dat je je flamoes weer met seks associeert in plaats van met hechtingen/tangen/scharen/stolsels/iets anders wat niet sexy is. En dat je borsten weer als borsten aanvoelen in plaats van als uiers. Dat je buik weer een beetje bijtrekt en je weer zin krijgt in een strakke broek. Maak tot die tijd een paar foto’s van je giga decolleté, want later weet je niet wat je ziet.
- Er komt een nacht dat je weer slaapt. Wanneer, dat is moeilijk te zeggen. Maar die nacht komt hoe dan ook. Tot die tijd slepen een beproefde mix van dutjes, chocola, koffie en moederliefde je erdoorheen. Nog een opsteker: je went na een tijd aan kortere nachten. Op een gegeven moment (duurt wel even) stelt je lichaam zich erop in en voelt 6-7 uur slaap als een fantastische nacht (waar dat vroeger misschien 8-9 uur was).
- Je krijgt je energie terug. Ongeveer tegelijkertijd met het beter slapen van je kind, krijg jij je energie terug. Hoewel het nog even kan duren voor al je reserves weer zijn aangevuld. Tot die tijd heb je gelukkig maar één taak: je baby in leven houden. Dingen die minder belangrijk zijn mag je gewoon afzeggen of uitstellen. Ja hoor, ook die belangrijke klus of de verjaardag van je vader. Alles in het belang van de baby en jouw welzijn. Gezond egoïsme noemen we dat.
- Je gaat je kind steeds beter aanvoelen. Misschien heb je meteen al enorme moedervoelsprieten als het om je baby gaat, maar voor de meeste moeders duurt het even voordat deze zijn aangegroeid. Tot die tijd is het een kwestie van trial and error. In het begin doen alle moeders maar wat.
- De wereld wordt weer groter dan je huis. Ik kon destijds met enige jaloezie het kraambezoek uitzwaaien dat hierna nog ‘even naar de film’ ging of nog ergens een borrel had. Het goede nieuws is: ook jij gaat op een dag weer naar de film of een borrel. En tegen die tijd kijk je met nostalgie terug naar de babytijd en ben jij dan weer een tikje jaloers op vriendinnen die net een baby hebben. Tja.
- Het hoeft niet perfect. Nogmaals: het enige wat ertoe doet is dat je jezelf en je baby in leven houdt. Dat mag ook met magnetronmaaltijden, flesvoeding, in een ontploft huis, in een joggingbroek en tussen het ongestreken beddengoed. Niks staat je babygeluk zo in de weg als perfectionisme. Probeer gewoon wat mensen op te trommelen die de spinnenwebben van het plafond komen plukken en wat te eten meenemen en laat het lossssss.
- Je hebt geen haast. Zonder prekerig of Beatrijs Smulders-achtig over te willen komen: neem de tijd om te wennen aan het moederschap. Je hoeft niet meteen alles weer te doen wat je voorheen ook deed, je hoeft niet meteen buikspieroefeningen te gaan doen, je hoeft niet meteen te snappen wat je baby bedoelt. Het sleutelwoord bij die eerste maanden moederschap is: overgave. Gun jezelf de tijd om te groeien in je rol. Hoe lager je daarbij de lat legt voor jezelf, hoe meer energie je overhoudt voor de rest van het jaar.
- Je doet niks verkeerd. Andere moeders kunnen je misschien het gevoel geven dat je iets verkeerd doet, bijvoorbeeld omdat hun baby al na zes weken doorsliep en ze beweren dat dat kwam omdat ze zelf zo relaxed waren. Gelukkig zijn er genoeg verhalen van heel relaxte moeders die als tweede kind ineens een huilbaby baarden en moesten terugkomen van hun eerdere opschepperij. Laat alle zelfingenomen moeders lekker kletsen en vertrouw op je eigen gevoel.
- Het moederschap wordt steeds leuker. De eerste stapjes, de eerste keer ‘mama’, de eerste natte zoenen – het moederschap heeft echt nog zóveel meer te bieden dan het zogen van een pasgeborene (hoe speciaal dat ook is). De dreumestijd bijvoorbeeld, héérlijk vond ik die. Het hele onbeholpene is er af, maar de echte peuterdriftbuien laten nog even op zich wachten. Maar ook die peutertijd heeft weer z’n leuke kanten en je moederhart wordt gewoon elke dag (nog) een stukje groter. Vergeet tot die tijd niet die heerlijke babygeur in je op te snuiven en heel veel filmpjes te maken! Voor je het weet staat je baby met taart te gooien op z’n eerste verjaardag.
LEES OOK: Waarom het ECHT niet nodig is om alles perfect te doen
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.