10 Dingen die je bij je tweede kind heel anders doet
Herkenbaar? Bij nummer 2 (en 3, 4…) heb je veel minder tijd dan toen je er nog geen of eentje had. En dus ga je sommige dingen niet of anders doen. Dit is wat er misgaat zodra je zwanger bent van je tweede kind:
LEES OOK: 10 Dingen die gaan gebeuren als je een tweede kind krijgt.
1. Je maakt veel te weinig foto’s
Zodra je zwanger bent van je eerste kind, sta je elke week met je groeiende buik voor de camera te pronken. Zodat je na 9 maanden zo’n Pinterest-waardige collage kunt maken. Bij nummer twee denk je met 8 maanden: oeps! Snel nog maar even met je iPhone wat kiekjes van die buik schieten voordat de baby er is.
Voornemen: bij de volgende ga je dit weer heel anders doen!
2. De foto’s die je maakt blijven op je telefoon staan (en ben je kwijt zodra je peuter er zijn beker melk over morst)
Je telefoon staat heus wel vol met foto’s van je kinderen, maar er echt voor gaan zitten met de Canon, zoals je bij je eerste kind deed, is er nog niet van gekomen. Vanaf nu leg je je mooie camera dus binnen handbereik. Ze zijn maar zo kort klein en een boek vol mooie foto’s is zo waardevol..!!
3. Flesjes melk gewoon met warm water uit de kraan klaarmaken
Bij kind nummer één kookten we zorgvuldig water (Bar le Duc!), lieten we het afkoelen (het hele aanrecht stond vol met flessen afgekoeld gekookt water) en maakten we daarna het flesje klaar. Bij nummer twee ging het gewoon zo: scheutje kokend water, aanvullen met koud kraanwater, poeder erbij, even schudden en klaar! Is eigenlijk ook prima. Lees hier maar.
4. Je gaat veel te vroeg naar bed
Ik had geen zin – en bovendien geen tijd met een rondrennende peuter! – om elke dag weer dutjes te doen als de baby eindelijk lag te slapen. Ik dacht gewoon: oké, ik ben moe. Nou, dan ga ik vanavond maar weer vroeg naar bed. Dutjes vond ik zo’n tijdverspilling worden. Maar slapen als de baby slaapt (“ja-ja”) is echt van onschatbare waarde. Vanaf nu parkeer je je peuter voor de tv als de baby slaapt, en ga jij ook even gestrekt op de bank ernaast liggen.
5. Vergeten op de schrijven welke lieve woordjes ze gebruiken
Iedere ouder heeft van zijn oudste kind waarschijnlijk een babyboek vol met anekdotes en lieve woordjes van die eerste paar jaar. Bij nummer twee? Geen idee… Maar het is niet te laat. Neem twee dagen vrij of breng je kinderen een weekend naar je ouders en ga aan de slag!
6. Geen enkele foto van de bevalling, kraamtijd of het eerste jaar afdrukken
Bij je oudste kind heb je van de bevalling en de kraamtijd al drie fotoboeken vol. Plus een prachtig overzicht van het eerste jaar in viervoud nabesteld (ook voor de opa’s en oma’s). Nummer twee heeft een half jaar geleden zijn eerste verjaardag gevierd en er is werkelijk nog geen foto afgedrukt. Maar: geen nood. Via Albelli kun je dus heel makkelijk een fotoboek maken. Je selecteert je favoriete formaat, zet je foto’s erin, klikt op bestellen, en klaar!
7. Geen tijd voor rust en regelmaat
Het oudste kind ligt altijd stipt om half acht in bed. Waar je ook bent, hoe leuk het ook was, je ging om zeven uur weg. Nummer twee moet het doen met een rommeliger bestaan: je bent regelmatig pas om half tien thuis. (En hij is zelfs een keer tot half twaalf op geweest!)
8. Héél af en toe een boekje
Die arme tweede! Twee keer per week hooguit wordt hij voorgelezen, terwijl de standaard bij oudste steevast elke avond twee boekjes voor het slapengaan is. Voornemen: vanaf nu lees je ze elke avond een verhaaltje voor. Baby op schoot, peuter ernaast, Jip&Janneke erbij en alle kindjes blij.
9. De deur uitlopen zonder billendoekjes
Er zwerft altijd wel een luier onderin mijn tas. Soms vraag ik aan medeouders op straat of ze een billendoekje hebben, maar meestal gebruik ik onderweg gewoon wc papier. Dat betekent natuurlijk wel: in bad vanavond!
10. Al vanaf 1 jaar limonade
Het oudste kind krijgt pas vanaf 3 jaar zijn eerste appelsap, biologisch welteverstaan en enorm verdund met water. Nummer twee heeft daarmee mazzel en drinkt vanaf een jaar al onverdunde Roosvicee.
LEES OOK: Argumenten om vooral geen tweede kind te willen (en er toch een te krijgen).
