“Ik ben vreemdgegaan, terwijl mijn relatie instabiel is. Moet ik het opbiechten?”
Tamar (31) en haar man Mick kregen anderhalf jaar geleden baby Sem. Het jongetje bleek een huilbaby en Tamar en Mick werden flink op de proef gesteld. Zowel fysiek als emotioneel. Toen de boel weer een beetje bedaarde, ging Tamar weer eens een avondje stappen en belandde met een andere man in bed. Moet ze dit opbiechten aan Mick, terwijl hun relatie momenteel niet echt stevig is?
“Het is een heftig jaar geweest. Mick en ik kregen een huilbaby en dat betekent dat er in ons huis eigenlijk bijna onophoudelijk babygehuil klonk. Uren en uren achter elkaar. Dag en nacht. Het was totaal onduidelijk wat er aan de hand was. Mick en ik begonnen elkaar verwijten te maken, waren constant doodvermoeid en kregen ook fysiek klachten. Op een gegeven moment zijn we zelfs naar het ziekenhuis gereden en hebben we gezegd: “Neem dit kind alsjeblieft op, want wij zitten er doorheen.” Dat gebeurde toen ook, puur om ons te ontlasten. Uit de onderzoeken kwam niks ernstigs naar voren. Sommige baby’s huilen gewoon extreem veel.
Lees ook: Mieke vindt haar vriendin een krampachtige moeder. Moet ze hier iets van zeggen?
Na tien maanden begon het een beetje af te nemen en ik werd gebeld door een vriendin of ik een weekendje bij haar kwam logeren om bij te slapen en misschien nog een drankje te drinken in de stad. Na zolang aan huis gekluisterd te hebben gezeten, klonk dit me als muziek in de oren en ik nam haar aanbod gretig aan. Mick was het er ook mee eens. Ik had het verdiend om er even uit te zijn. Ik ging al op vrijdagavond naar mijn vriendin. Daar viel ik zo ongeveer op de bank in slaap en ik sliep tot de volgende dag twaalf uur. Heerlijk uitgerust werd ik wakker. Dat was me in de tien maanden daarvoor niet één keer overkomen. We gingen lekker shoppen, ’s avonds uiteten en belandden zelfs in een uitgaansgelegenheid. De wijntjes die ik gedronken had, hakten er veel erger in dan normaal, omdat ik sinds de bevalling zelden had gedronken. Plotseling stond ik te zoenen met ene Bart. Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt van genoot om even los te gaan, maar dat ik bij deze Bart in bed zou belanden was helemaal niet de bedoeling. Ik kan me ook niet meer helemaal goed herinneren hoe dat zo kwam. Om half vier ’s nachts ben ik zijn huis uit gesneakt naar het huis van mijn vriendin en heb jankend bij haar aangebeld. Waarom deed ik dit nu? Ik houd van mijn man, maar we hebben al een wiebelige tijd achter de rug, dus dit is niet echt the way to go, zeg maar. Mijn vriendin zei: “Snel vergeten en niet vertellen. Je maakt het alleen maar erger door dit op te biechten.” Mijn geweten speelt echter enorm op. Ik sta op het punt om Mick te vertellen wat er is gebeurd, maar ik weet niet of ik er goed aan doe.”
Wat zouden jullie Tamar adviseren? Laat het haar weten op onze Facebook. Ook een vraag? Mail hem naar ons op hallo@me-to-we.nl.
