Hét geheim van het moederschap: niet moeilijk doen, als het makkelijk kan!
Het moederschap is leuk en ontzettend bijzonder maar man, oh man, wat is het ook hard werken. Dat zie je van tevoren dus niet aankomen. Vala, moeder van drie jonge kinderen, leerde al snel wat de truc is om het te overleven: je moet het jezelf zo makkelijk mogelijk maken.
Van tevoren dacht ik dat ik het wel even zou doen: zo’n kind. Hoe moeilijk kon het nou helemaal zijn tenslotte? Kinderen zijn maar klein, dus hun invloed kan nooit heel groot zijn, was mijn gedachte. Tja, wat zal ik ervan zeggen…? Van die koude kermis kwam ik heel snel thuis toen ik eenmaal zo’n, inderdaad piepklein, wurmpje in de wieg had liggen. Mijn leven stond van de ene op de andere dag totaal op z’n kop. Letterlijk bijna, want het leek wel alsof er een tornado door mijn huis was geraasd die alles overhoop had gehaald. Iedere dag opnieuw. En ik liep constant achter de feiten aan (met een huilende, spugende en projectielpoepende baby op mijn schouder). Wat ook niet bepaald hielp is dat ik, zoals zoveel moeders, nogal een perfectionist was. En loslaten dus niet mijn sterkste kant. Naarmate er meer kinderen kwamen werd dat alleen maar lastiger, want: één kind erbij, betekent drie keer zoveel chaos. Inmiddels heb ik maar liefst drie druktemakers rondlopen, dus tel maar uit je winst: het is soms een waar pandemonium. Net zoals in ieder gezin met jonge kinderen. Want hoe leuk het allemaal ook is, het is vooral ook aanpoten. En hoewel we weten dat moeders geweldige multitaskers zijn (koken, billen afvegen en een flesje geven tegelijkertijd? Geen probleem!), kunnen we ook wel wat hulp gebruiken.
Bijvoorbeeld bij de avondspits. Jij staat er ongetwijfeld ook iedere avond weer in (al dan niet inwendig vloekend en tierend). Niet die spits op de snelweg, maar die spits in huis dus. Dat je na een lange dag werken binnen komt rennen met je kroost en dat je man dan appt dat-ie (weer!) wat later is. Dat de kinderen moe en hongerig zijn en dus echt geen geduld hebben om nog een uur op het eten te wachten. En dat jij sowieso ook eigenlijk de puf niet hebt om een uur in de keuken staan. Dat doe ik dus niet meer. Ik tap een pan kokend water uit de Quooker, mik er een pak pasta of rijst in en flans snel een sausje in elkaar. Et voila: dinner is served binnen een kwartier en papa zet zijn bordje bij thuiskomst maar even in de magnetron. Of dat gedoe met flesjes uitkoken en de kolf schoonmaken: gek werd ik ervan bij mijn eerste twee, want wat een geklooi! Bij mijn derde kind kostte het me door die Quooker nauwelijks vijf minuten en alles was weer schoon en steriel. Geen overbodige luxe als je een baby en twee kleuters hebt en iedere minuut die je kwijt bent aan het huishouden er dus eigenlijk één teveel is. Want we weten tenslotte allemaal: precies in de ene minuut valt er een kind dwars door een glazen tafel, of produceert de baby een spectaculaire doorlekluier op het hoogpolig tapijt.
Toegegeven, ik vond het eerst maar onzin, zo’n Quooker. En eng ook bovendien. Want een kraan waaruit kokend water komt? Dat is toch gevaarlijk met kleine kinderen? Maar inmiddels weet ik: knap kind dat die kraan open krijgt. Het beveiligingsmechanisme (twee keer drukken en dan draaien) is voor een volwassene heel eenvoudig, maar voor een jong kind bijna rocket science, dus no way dat mijn peuterdochter Arwen haar grijpgrage klauwtjes verbrand aan de kraan (en geloof me, dat kind krijgt zo ongeveer alles open). Ik hoef dus geen snoekduik richting het aanrecht te maken als ze weer eens haar krukje beklimt als ze ‘selluf’ gaat “handjes wasseh, mama!”. Bovendien is de Quooker energiezuinig, door het stand-by systeem waar de kraan op staat als je hem niet gebruikt. Je hoeft dus niet bang te zijn voor een torenhoge energierekening én je bent duurzaam bezig, iets dat ik persoonlijk erg belangrijk vind in deze tijd. Maar de Quooker-kraan heeft nog meer voordelen. Met een Quooker CUBE heb je maar liefst vijf soorten water: koud, warm, kokend, koel bruisend en gefilterd. Het is dus niet alleen een handige tool om mee te koken, je kunt er nu ook makkelijk bijvoorbeeld priklimonade mee maken. Handig met grotere kinderen zoals mijn zoon van 8 en dochter van 6, die inmiddels de appelsap-leeftijd wel voorbij zijn, maar die ik ook nog te jong vind voor echte frisdranken. Met een glas bruisend water uit onze eigen kraan en een beetje limonadesiroop maak je je eigen frisdrank. Ook fijn: geen gesleep met flessen meer uit de supermarkt! Enne…je kunt er dus ook lekkere cocktails mee maken als de kinderen op bed liggen. Beetje rum, suiker, takje munt, een limoentje en wat bruisend water en je hebt een heerlijke home made Mojito om op vrijdagavond het weekend mee in te luiden. Ik zeg: proost! Want dat hebben we wel verdiend.
Waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan, is mijn moederschapsmotto geworden. Want die kinderen in leven houden, dat is al moeilijk genoeg op zichzelf. Mijn advies aan alle moeders is dan ook om het zich zo makkelijk mogelijk te maken. Daar word je namelijk een leukere moeder van. Neem het maar van mij aan, want ik was heel lang geen leuke, maar vooral een gestreste moeder. En daar werd helemaal niemand vrolijk van. Vooral ikzelf niet. Loslaten is het toverwoord. Het hoeft allemaal niet perfect. Rustiger kunnen we het niet maken, wel makkelijker, zeg ik tegenwoordig dus altijd maar. Want gemak dient de mens. En de moeder in het bijzonder.
Met de nieuwe Quooker CUBE haal je naast warm, koud en kokend water, nu ook koel bruisend en gefilterd water uit de Quooker-kraan. Ideaal voor de drukke moeder!
Dit artikel is geschreven samen met Quooker, maar de inhoud is 100% van ons. Hier lees je alles over ons advertentiebeleid.
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.
