Je baby gaat niet dood als je een stroopwafel eet (dus moeders, laat je niet gek maken)
Als je zwanger bent word je bedolven onder de regels en richtlijnen en dat lijkt steeds maar erger te worden. Je zou bijna denken dat je baby van het minste of geringste al het loodje kan leggen. Vala wil zwangere vrouwen geruststellen en zegt: het loopt allemaal zo’n vaart niet.
Toen ik voor het eerst zwanger was, was ik daags nadat ik over dat staafje had gepiest al helemaal hysterisch. Wat gaat een zwangere vrouw namelijk doen? Googlen. Lezen. Forummen. En dan kom je er heel snel achter dat je ongeboren baby zo ongeveer van de lucht al het hoekje omgaat. Er is namelijk ontzettend veel dat je niet meer mag. Dat gevaarlijk is. En schadelijk. De lijst met verboden dingen voor een zwangere vrouw is ellenlang. Als aanstaande moeder wil je er natuurlijk alles aan doen om je kind te beschermen en zo gezond mogelijk ter wereld te laten komen. Dus houd je je strikt aan alle regels. Wat betekent dat je negen maanden lang zo ongeveer op water en brood moet leven en niet zonder kniebeschermers en een helm naar buiten kan. Want risico nemen met je kind, dat doe je natuurlijk niet.
LEES OOK: Waarom ik er tegenop zag om mensen te vertellen dat ik zwanger was.
Een heet hangijzer
Gezondheid is sowieso al een ding tegenwoordig, maar als je zwanger bent is het helemaal een heet hangijzer. Of je een gezonde baby ter wereld brengt wordt bijna gezien als een keuze, iets dat je helemaal zelf in de hand hebt. En wie zich niet aan de voorschriften houdt heeft moet het zichzelf verwijten als er iets mis gaat. Dus eten zwangere vrouwen geen stroopwafels meer (daar zit namelijk kaneel in en daar krijgen ongeboren baby’s kanker van), denken we dat je van een dropje tijdens de zwangerschap al een baby met ADHD krijgt, stressen we over hoeveel stress we hebben (want van stress krijg je vroeggeboortes en te kleine baby’s) en rennen we gelijk naar de EHBO om onze maag leeg te laten pompen als we, toen we nog niet wisten dat we zwanger waren, een toastje met filet americain hebben gegeten (want OMG, toxoplasmose). Zwanger zijn wordt op deze manier een nogal ingewikkelde en bovendien angstige aangelegenheid, want als we alle waarschuwingen mogen geloven kan de kleinste ‘misstap’ je kind al voor het leven tekenen terwijl het eigenlijk nog niet eens geleefd heeft.
Resultaat van al die paniekzaaierij was dat ik negen maanden lang alleen maar sla heb gegeten en me bij alles wat ik deed afvroeg of ik daarmee misschien per ongeluk mijn baby had vermoord. Heel veel vrouwen hebben last van dit soort zorgen tijdens hun zwangerschap. Trudy Dehue, auteur van ‘Betere mensen: over gezondheid als keuze en koopwaar’ en hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen ziet dat vrouwen steeds vaker het plezier in hun zwangerschap verliezen door alle angsten die ze hebben over wat ze mogelijk fout zouden kunnen doen. Er is veel teveel gezondheidsangst, aldus Dehue en je doet het eigenlijk nooit meer goed genoeg. Terwijl de meeste zwangere vrouwen het meer dan prima doen. Wat er namelijk bij al die regels en richtlijnen niet bij verteld wordt is dat het zo’n vaart allemaal niet loopt. Dat je kind van een stroopwafel geen fatale kaneelvergiftiging oploopt, maar dat je daarvoor wel minstens wekelijks een heel busje kaneel zou moeten opsnuiven. Dat stress alleen invloed heeft op je ongeboren kind als je heel lang bloot staat aan extreem hoge levels van stress, bijvoorbeeld als je man voor je ogen is ontvoerd door aliens. En dat de kans dat je van dat ene toastje filet americain een toxoplasmosebesmetting oploopt echt heel klein is, omdat de meeste vrouwen voordat ze zwanger werden ooit weleens een kat geaaid hebben, of in de aarde hebben gewroet en ze zo’n infectie hoogstwaarschijnlijk dus al eens hebben doorgemaakt. Dat vertellen ze er niet bij. Dus denken zwangere vrouwen dat ze in een soort steriele bubbel moeten leven en zich bij voorkeur zo min mogelijk moeten bewegen. En dan zijn het negen lange, bange maanden.
Modernistische nieuwetijdsangsten
Inmiddels zijn zelfs een aantal van de zogenaamde superfoods die we de laatste jaren tegen wil en dank allemaal door onze strot geduwd hebben gekregen in het kader van de gezondheidscultus off limits voor zwangere vrouwen. Maar ik zeg: genoeg is genoeg. Zwangere vrouwen, laat je niet gek maken. Je baby komt echt niet met een staart en een derde tepel ter wereld als je niet gaat leven als een Zen-boeddhistische, veganistische non. Natuurlijk moet je een beetje letten op wat je doet en eet, maar als je gewoon de alcohol en de sigaretten laat staan, niet negen maanden lang steak tartare met een rauw ei eet en niet gaat base jumpen, zal het allemaal wel goed komen. Een zwangerschap is een bijzondere tijd en al onzeker genoeg op zichzelf zonder modernistische nieuwetijdsangsten die nergens voor nodig zijn. Bovendien moet je je al genoeg zorgen maken als je kind er eenmaal is en gaat dat nooit meer over, dus die negen maanden moet je gebruiken om even flink te genieten van dat nieuwe leven in je buik, niet om te Googlen hoeveel toxische stoffen er in een gojibes zitten.
Relax mama, het komt goed!
Baby’s zijn klein en hulpeloos, maar tegelijkertijd ook sterke wezentjes, ze kunnen wel tegen een stootje. Ook vroeger, toen de moeders nog en masse allerlei dingen deden waarvan we nu weten dat je ze beter kunt laten, kwamen de meeste baby’s blakend gezond ter wereld. Dat wil niet zeggen dat je alle regels en richtlijnen maar in de wind moet slaan, want gelukkig weten we tegenwoordig veel meer over hoe we onze ongeboren kinderen kunnen beschermen. Maar dat voorverpakte plakje gerookte zalm dat je op dat feestje gedachteloos oppeuzelde gaat je kind heus de kop niet kosten. En van die drukke week op je werk stijgt je bloeddruk niet zo erg dat je gelijk opgenomen hoeft te worden met zwangerschapsvergiftiging. Dus relax mama, het komt goed. Geniet van je zwangerschap. En neem lekker een stroopwafel.
LEES OOK: Dit is de zwangerschapskwaal waar je nooit wat over hoort (maar die je helemaal gek kan maken).
Vala van den Boomen (41 jaar) heeft drie kinderen: een zoon van 12, die autisme heeft, en twee dochters van 10 en 6 jaar, die de chronische aandoening EDS hebben, net als zijzelf. Ze is getrouwd met Mario en werkt als beleidsmedewerker in de Tweede Kamer. De eerste tien jaar van haar moederschap heeft Vala niet geslapen, omdat haar kinderen altijd wakker waren. Die schade probeert ze nu in te halen. En dat is hard nodig, want de puberteit staat voor de deur. Dat brengt weer heel nieuwe uitdagingen met zich mee, dus heeft ze al haar krachten nodig.