De verschillende typen huiltjes, dit zijn ze!
‘Op een gegeven moment herken je de verschillende typen huiltjes’, zei een verpleegkundige tegen Janneke in het ziekenhuis toen ze net moeder was geworden. Nou, dat kon wel zijn, voor haar klonken ze allemaal hetzelfde! Gelukkig kreeg de verpleegster toch nog gelijk, want inmiddels, ongeveer een jaar later, kent Janneke ze allemaal. Voor wie nog in het duister tast: een handleiding.
Lees ook: Laten huilen is slecht. Maar de hele nacht wakker zijn niet?!
- Het ik-wil-eten-en-wel-nu-huiltje.
Klinkt als: het maandelijks luchtalarm elke eerste maandag van de maand om 12.00 uur.
Wat te doen: er heel snel een fles of een rijstwafel in stoppen. - Het-ik-heb-te-veel-gegeten-huiltje. Vooral in zwang onder baby’s met reflux.
Klinkt als: datzelfde luchtalarm van het ik-wil-eten-en-wel-nu-huiltje. Vaak denkt je baby zelf ook dat nog meer eten de oplossing is.
Wat te doen: geduld hebben en in de tussentijd niet neerleggen of ondersteboven in de lucht houden (hoewel ze dan wel meteen een lading melk kwijt zijn). - Het darmkrampjes-huiltje.
Klinkt alsof: de wereld vergaat (dat is ook zo, maar dan in je baby’s buikje).
Wat te doen: iets met warme kruiken, warme badjes of lichte druk op het buikje, maar soms helpt niets en moet je je baby maar gewoon zo veel mogelijk vasthouden. Of bij je dragen in een draagdoek. - Het volle-luier-huiltje.
Klinkt als: een beetje benauwd gejammer.
Wat te doen: even ruiken en dan snel een schone luier erom. - Het Weltschmerz-huiltje. Komt met name voor in de eerste weken na de geboorte.
Klinkt als: intens verdriet met de verborgen boodschap: ‘jullie hebben me nu wel op de wereld gezet, maar wat doe ik hier eigenlijk? En wat is de bedoeling van dit alles?’
Wat te doen: lekker laten uithuilen in je armen terwijl je geruststellende dingen fluistert (‘mama weet het ook niet precies maar we gaan er wel een heel leuke tijd van maken’.) - Het de-dingen-gaan-niet-zoals-ik-dat-wil-huiltje. Ook wel het ik-wil-op-mijn-buik-liggen-tijdens-het-verschonen-huiltje. Of: ik-was-net-lekker-de- dvd-speler-aan-het-slopen-en-nu-moet-ik-ineens-in-de-box-zitten-huiltje.
Klinkt als: boze en gefrustreerde lange uithalen.
Wat te doen: voet bij stuk houden, mama’s wil is nu even wet. Of afleiden met een heel interessant speeltje (de afstandsbediening bijvoorbeeld, of het pak vochtige doekjes). - Het ik-verveel-me-huiltje.
Klinkt als: een beetje klagerig. Vooral populair onder baby’s die veel prikkels nodig hebben.
Wat te doen: in de lucht gooien. Of overal kietelen. Of weer een heel nieuw stuk speelgoed tevoorschijn toveren en voordoen hoe ontzettend leuk je daarmee kunt spelen. Of voor de tv zetten (als je net de was aan het doen bent). - Het ik-ben-net-wakker-huiltje.
Klinkt als: een beetje voorzichtig, want je baby is immers net wakker. Maar waarom staat er nog niemand aan zijn bed? En wordt het eten nog niet opgediend?
Wat te doen: uit bed halen en meestal ook iets te eten erin. - Het ik-ben-overprikkeld-huiltje.
Klinkt als: pure wanhoop.
Wat te doen: in een babyswing zetten, of in de kinderwagen met een doek erover en dan een flink stuk gaan wandelen. Of, als zelfs dat te veel is, in bed leggen. - Het ik-moet-slapen-maar-ik-ben-helemaal-niet-moe-huiltje. Je legt je baby in bed op zijn vaste tijdstip, maar hij is het er niet mee eens; de dag was toch pas net begonnen?
Klinkt als: een beetje verbaasd en dan steeds bozer.
Wat te doen: even afwachten, soms huilen ze zichzelf in slaap. Maar wordt de toon een beetje paniekering, dan toch maar een tiet of een fles erin (klein beetje melkpoeder met wat extra water is meestal voldoende als honger niet de oorzaak is). Of lekker laten uitrazen in je armen zodat je kind zijn overtollige energie kwijt kan. - Het ik-wil-slapen-maar-ik-moet-blijkbaar-nog-iets-anders-doen-huiltje. Je baby had eigenlijk al in bed moeten liggen, maar je liep een beetje uit vandaag en nu vallen zijn ogen nog net niet dicht van vermoeidheid terwijl jij er een boterham met appelstroop in probeert te stoppen.
Klinkt als: moe en een beetje getergd. Zelfs het huilen is eigenlijk te vermoeiend. Vaak zit je baby ook nog aan zijn oor of wrijft hij in zijn oogjes. Of hij moet gapen.
Wat te doen: alles uit je handen laten vallen en zo snel mogelijk in bed leggen (tenzij je de kinderstoel ook een prima plek vindt om in te slapen). - Het ik-ben-heel-hard-gevallen-en-ik-heb-nog-nooit-zoveel-pijn-gehad-huiltje.
Klinkt als: hartverscheurend gehuil. Ook als je kind helemaal niet zo hard gevallen lijkt (vanuit jouw perspectief, maar ja, weet jij veel).
Wat te doen: lekker laten uithuilen in je armen. Je kind stopt vanzelf als hij uitgehuild is. - Het zij-zijn-groot-en-ik-ben-klein-en-dat-is-niet-eerlijk-huiltje. In zijn hoofdje loopt je baby al de marathon, maar in werkelijkheid kan hij alleen nog maar op zijn buikje liggen.
Klinkt als: pure frustratie.
Wat te doen: heel enthousiast reageren als hij wél iets kan. De buikrol bijvoorbeeld. - Het ik-wil-mijn-speen-huiltje.
Klinkt als: kort maar krachtig gejengel.
Wat te doen: speentje geven. Ja, ook tien keer per nacht. Anders slaap je niet. - Het ik-weet-zelf-eigenlijk-ook-niet-wat-er-aan-de-hand-is-maar-ik-huil-toch-huiltje.
Klinkt als: een van bovenstaande huiltjes, maar dan aarzelend.
Wat te doen: troosten, ook al heb je geen idee wat er aan de hand is. Soms wil een baby gewoon even huilen. Wie weet gaat hij zelfs harder huilen als je hem probeert te troosten! Geeft niets, kan hij intussen wel lekker ontstressen. Het leven van een baby gaat nu eenmaal niet over rozen.
Lees ook: Waarom ik er spijt van heb dat ik mijn baby vaak heb laten huilen
Janneke (45) heeft drie dochters: een tweeling van 8 en een peuter van 2. Over de tweelingzwangerschap en -hectiek van de eerste jaren schreef ze het boek O jee het zijn er twee. Tegenwoordig probeert ze vanuit intuïtie en creativiteit te balanceren tussen haar werk als schrijver en het moederschap van drie meiden. Je kunt haar belevenissen ook volgen op haar Instagram.
