Doorslaapnachten, hoe krijg je die?

Slaapt je baby al door? Deze vraag wordt veel aan jonge ouders gesteld. Want slaap, tja, dat is met baby’s en kleine kinderen nogal een dingetje. En echt van levensbelang, want die gebroken nachten maken je enorm wanhopig (en bovendien ook enorm slaperig, humeurig etc.). Daarom zochten wij uit wat eraan te doen is. Dag gebroken nachten, hallo slaap: zó krijg je die doorslaapnachten. 

Mijn jongste baby is nu tien maanden oud en de nachten dat hij door heeft geslapen zijn op een hand te tellen. Toen hij vier maanden oud was heeft hij zelfs een week in het ziekenhuis gelegen omdat hij gewoon NIET in slaap te krijgen was. Overdag niet, en ’s nachts ook niet. Inmiddels gaat het iets beter, maar nog steeds is het slapen (of beter gezegd: het niet-slapen) een belangrijk aandachtspuntje bij ons thuis.

Mijn vriend en ik zijn getransformeerd tot een stelletje bejaarden en de wallen hangen op onze knieën. We zijn er inmiddels achter dat het vele huilen en niet-slapen van onze kleine nachtbraker een medische oorzaak had en heeft, maar we horen ook haarfijn het verschil aan tussen wanneer hij zich niet lekker voelt en wanneer hij gewoon geen zin heeft in doorslaapnachten en daarom ’s nachts wakker is. Want vaak is het niet-doorslapen een vastgeroeste gewoonte geworden, waar je zo snel mogelijk vanaf moet! (Als je nog een beetje wil kunnen functioneren overdag).

Lees ook: 11 Wanhoopsmomenten als je kind niet wil slapen.

Die doorslaapnachten krijg je zo:

1. Slaaptraining met de gecontroleerd-huilen-methode

Deze techniek wordt onder andere aangeraden door Supernanny Jo Frost (een vrouw met regels omtrent opvoeding waar je je wel of niet prettig bij voelt). Nanny Jo legt uit dat het cruciaal is dat je, voordat je aan deze techniek voor doorslaapnachten begint, je de verschillende huiltjes kan herkennen. Aanhoudend gegil of laag gebrom kan betekenen dat je baby pijn heeft – en je dus iets moet doen – terwijl huilen om aandacht heel anders klinkt. Dit is meer jammeren of jengelen en wordt af en toe onderbroken omdat je kind dan op een reactie van jou wacht.

Maar moet je je baby dan laten huilen?

Zeker niet, Jo Frost merkt het nog maar eens op dat een baby ‘gecontroleerd’ laten huilen niet hetzelfde is als ‘je kind gewoon maar laten huilen’. Bij het gecontroleerd laten huilen laat je je kind een tijdje huilen terwijl jij in de buurt bent. Hiermee laat je zien dat je hem niet in de steek laat, maar dat jij wel de baas bent, dat je hem bijvoorbeeld dus niet weer uit bed haalt, maar dat het tijd is om te gaan slapen.

Volgens Nanny Jo is deze techniek de beste manier om de vicieuze cirkel van wakker worden te doorbreken. Hou er wel rekening mee dat sprongetjes, doorkomende tandjes en bijv. koorts invloed hebben op de nachten en je dan ondanks het strikt volgen van de slaaptraining weer een paar gebroken nachten kunt hebben en misschien zelfs weer opnieuw moet beginnen.

Baby laten doorslapen met de hulp van Jo Frost: zo moet het.

• Luister naar de manier van huilen als je kind wakker wordt en kijk ook naar zijn gedrag. Het is natuurlijk moeilijk om als ouder niet gelijk je kind uit bed te halen en te troosten, maar als het gehuil geen echt verdriet is, wacht dan even.
• Ga na ongeveer 5-10 minuten naar je kind toe. Doe het licht niet aan en maak ook geen oogcontact. Kijk naar de buik of het neusje. Ga ook niet praten, maar maak een sussend geluidje terwijl je je baby aait over zijn ruggetje of buik. Stop hem nogmaals goed in en ga weer weg.
• Waarschijnlijk barst je kind nu weer in tranen uit omdat jij zojuist de kamer hebt verlaten. Verdubbel de wachttijd van de eerste keer en herhaal dan weer wat je hierboven hebt gedaan.
• Blijf de wachttijd net zo lang verdubbelen tot het helemaal stil is (en blijft).
• Probeer rustig te blijven als je je kind hartverscheurend hoort huilen aan de andere kant van de deur, hoe graag je er ook naar toe wilt en hem uit z’n bedje wilt halen. Als er niks aan de hand is, en je kind dus gewoon geen zin heeft om te slapen en aandacht wil, zul je echt even moeten volhouden. Als je opgeeft kun je weer opnieuw beginnen.
• De boodschap komt uiteindelijk echt over. Binnen een week zou je al verbetering moeten zien.

2. Slaaptraining van Amerikaanse kinderarts Richard Ferber

Ferber heeft een soortgelijke slaaptraining ontwikkeld. Hij voegt eraan toe dat het belangrijk is dat je je baby in bed legt wanneer hij slaperig is, maar nog wel wakker. Zo leer je je kindje om zelfstandig in slaap te vallen. Gaat je baby huilen, dan is dit zijn advies:

• Eerste nacht: de eerste keer dat je wegloopt wacht je 3 minuten, de tweede keer 5 minuten en de daarna steeds 10 minuten.
• Tweede nacht: wacht de eerste keer dat je wegloopt 5 minuten, de tweede keer 10 minuten en de daarna 12 minuten.
• De nachten hierna blijf je steeds iets langer weg. Maar volg vooral ook je eigen gevoel om te bepalen hoelang je je baby maximaal laat huilen.

De tijd dat je in de kamer bent bij je baby is steeds ongeveer 2 minuten, daarna ga je weer weg. Ongeacht of hij stil is of nog huilt. Volgens Ferber moet je na drie of vier nachten al verschil merken.

3. Extra tips voor doorslaapnachten

Vind je deze technieken iets te wreed, dan kun je er natuurlijk ook bij blijven zitten. Bij de ‘slaaptraining: dichtbij blijven’ maak je net als bij de methode van Nanny Jo en Ferber geen oogcontact met je kindje, blijft het licht uit en praat je niet, maar je blijft wel naast zijn bedje zitten. Zo kan je baby jou zien.

Elke keer als je je baby hebt getroost met een sussend geluid en zonder oogcontact te maken, laat je hem weer en schuif je een stukje van het bedje af. Net zo lang tot je in de deuropening zit en de kamer uit kunt lopen.

Welke methode je ook kiest, het leren doorslapen vergt wat geduld, doorzettingsvermogen en waarschijnlijk nog een paar korte nachtjes. Maar de gedachte dat je binnen een week weer goede nachten met minstens zeven aaneengesloten uren slaap maakt is de beste motivator. Succes. En, slaap lekker!

Lees ook: Je gelooft nooit wat slaaptekort met je hersenen doet…